Alle inzendingen over zomer OR geluk OR mensen

Dat meer werd dan druk bezocht om het daar geplengde vocht een boottocht kan niet meer stuk want iedereen is op zoek naar geluk. Toch is het geluk niet te vinden als men zich beperkt tot tranen geluk zit in het hart verstopt en niet in meren of oceanen.…

Als tranen van de mensen op aarde in een meer terecht zouden komen tranen van pijn, hoop en dromen heeft dat meer dan grote waarde? Tranen vergoten om verdriet zien de meeste mensen niet tranen van vreugde daarentegen worden vaak gezien als milde regen.…

Wanneer we pure gelukzaligheid tentoon spreiden is dat dan vanwege puur geluk, of is het maar schijn?…

De kind'ren zijn moe van het springen, Alle spelletjes zijn al gespeeld, Alle raadseltjes zijn al geraden: Wat doen ze, als hun alles verveelt? Zij zitten te filosoferen, Wat ieder wel worden zal. Onze eeuw maakt voor jeugdige hoofden Dit reeds tot een ernstig geval. "Wat moet jij worden?' vraagt de ene, Kloos zegt: "Wel, rentenier…

Zomer wordt het nooit zonder pioenen te bezingen, jou, mij, jullie en ook u, regen die ze schudt, ieder dol en dommer van de lente, terwijl schoenen, paraplu van die overoude droeve dingen bleven uit die tijden, nu wij zomaar en hoognodig mee met de pioenen moeten bloeien, doof en blozend en terzijde.…

Het seizoen is in de overgang ze kleurt vandaag puur rood een huidig moment ontplooit zich zomers in moeders schoot Er wordt groen licht gegeven waar bloesem vruchten scoort lente van haar taak ontheven een zonnewende opent haar poort Bij het afnemen van het licht lijkt alles voller van kleur tot de herfst reikt een vergezicht wat…

Dit is de tijd voor zoete mijmeringen. Ik denk corona weg en ook zwart-wit. Natuur heeft elke kleur toch in bezit? De bonte bloemen zijn niet te bedwingen, mijn tuin bewijst dat weer. Daar springt intussen een kikker op de vlonder! Die ga 'k kussen!…

zomer van een vorig nieuw jaar een bed vol Oostindische kers en symbolisch geluk. ik plukte en droogde het – voorzichtig- tussen blad´ren van een boek dat een volgend nieuw jaar lang werd vergeten. geen toeval dat ik het boek nu weervond!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De altijd enge gast bracht zich er altijd toe anderen schrik aan te jagen vooral in de lente wanneer de mensen zich schik inprentten en ze toeleefden naar de zomers toe.…

door zomer omringd. In water een prachtige weerspiegeling… de kern..omarmd.. door.. ring om ring Zonnestralen.. in warmte verdwalen zacht strelend helend.. kilte voorbij geluk…weer aan haar zij. Een regenboog omsluit haar geluk Sombere wolken verdampen..gaan eindelijk stuk.…

Mensen wachten op voldoening. Wachten op geluk dat nu niet is. Geluk moet wachten, groeien. Geluk dat later komen moet. Datgene wat ik nu nog mis. Gelukkig wachten momenten nooit. Het NU trilt zinvol in al wat leeft. In al wat levensrechten heeft. In planten en ook in dieren. In broeders en in uw zus. In alle mensen dus.…

Elke dag iedereen loopt haast zich en rent door het leven Ik sta stil en kijk naar mensen op weg naar het geluk regendruppels stromen over mijn wangen en niemand kijkt iedereen heeft haast op weg naar het geluk…

Hier is de zon! Sprankelend razende watervallen, rollende zomerballen, langs druipende wanden van geel. De zon is een zoete citroen, zoen, zoen! Onbedwingbaar druppelt het licht in gretige monden. Het is een sappige dag.…

gras bij de sloot een ernstig kindje met groene vegen over de handjes en het gezicht dat naar de lucht wijst 'Allegear kleurkes allegear kleurkes yn 'e loft' Ze houdt een grote kale, versleten beer bij zijn voorpoot vast in haar hand Ze plukt een gebogen zilverig pluizende paardenbloem Dan wandelt Tjitske sierlijk en zomers…

Door het open venster zingt helder licht met vol enthousiasme, doorbreekt de stilte met woorden van tijd om de zomer in te luiden Een droom is geboren en zwemt uit de leegte van de nacht in open armen die de ochtend begroeten Het geluk smelt in de klanken der vogelslied dat uit de schaduw opnieuw van de zon geniet…

Twee lieve kindjes spetteren traantjes van geluk op vader z'n krant.…

Lijnen druppels vallen als wolken breken en hemels huilen nat, de wereld wat buiten is verkoeling brengend, vuren dovend en blussend warmte na golven hitte hhhmm heerlijk vocht op brandende bruine armen schouderpartijen mijn hoofd in de nek adrenaline stroomt nieuwe energie als regen daalt op mijn gezicht…

Madeliefjes in hoog gras En de zomer is nu in zicht Leven onder zonnestralen Zorgeloos en warm verlicht Mijn hart zwanger van liefde Glanzend mijn rode krullen Ogen die helder sprankelen Nieuw leven doen onthullen Geluk is zo zeldzaam mooi Als een vlinder van fluweel Zwevende vleugels zo teer Breekbaar als stokjes kaneel Dromen kleuren…

ik heb een cocon van licht gesponnen uit vroege zonnestralen een zachte wind vergaarde de draden uit geurende bloemen ik wilde de zomer begrijpen reiken naar het feest dat lang geleden voor ons de tastbare hemel op aarde is geweest…

De zomeravond is zacht en zwoel, de fontein in het park sproeit water zo koel Een briesje blaast met zacht geluid ragfijne druppels onze kant uit terwijl wij beiden met vrolijke lach genieten van deze geplukte dag Dit gevoel, het voelt zo vertrouwd, dit geluk in al zijn eenvoud…

Temidden van een hemel en een hel is dit wat ons in geluk toebehoort.…

Er was in ons huis een wereld van verlangen, geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun kamers waarin ze verzamelden wat ze mee zouden nemen, hun herinneringen. Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie precies dat zelfde uitzicht, precies die zelfde wereld van twintig jaar her, toen ik hier kwam wonen.…

P rettige R ozengeur O mhuift herinneringen F ijne gesprekken I ntiem en eerlijk C oncentreren I ntens : A mour T oujours…

Het leven schatert in de rondte Zijn wilde waan, Het stort van alle horizonten Tegen ons aan! Wij zien de barre tijden klimmen, Wier onweer wast, Slechts onze hand houdt aan haar kimmen De wereld vast! Door nevelige sferen gaan wij, Waar niets meer schijnt, Aan 't stuurrad van de wereld staan wij. Recht overeind! Vóór ons zien wij…

gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer….…

- Wat is dat mooi, dacht ik: - Twee mensen, die minnen!…

We slenteren over het zandpad langs de opgedroogde bedding van het riviertje richting zandheuvels waar een enkele boom de kunst van eenzaamheid verstaat als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder de bloesem van de vlierstruik we ruiken de adem van zomerse wind zuurstof…

Geluk dat kun je delen Verdriet heb je alleen Geluk gaat nooit vervelen Verdriet is heel gemeen Geluk dat maakt je vrolijk Verdriet doet meer dan pijn Geluk is heel belangrijk Omdat 't verdriet anders niet verdwijnt Misschien heelt tijd niet alle wonden Voor mensen zoals wij Maar er liggen vast vele gelukkige seconden Opzij voor…

Laat geluk niet een vaag begrip zijn, een relikwie voor hen die zijn vergeten, hoe het was vòòr al het geweldsvenijn. Het kan anders, laat het kinderen weten. Waar er overal mensen worden vermoord, luister naar de kinderen, kijk in hun ogen. Wanneer eindelijk hun kinderbede verhoord ontvouwt zich Fortuna in al haar vermogen.…