Alle inzendingen over zonnestralen OR hart OR liefde

Vandaag kronkelt het lachjes in het huis ze springen zonnig door het venster raam, al glinsterend vrolijk op mijn tafel thuis hun licht spiegelt zich dansend zacht tekent kleurige rondjes op het blad gemaakt van schitters in mijn glas Vandaag heeft de lach het leed verjaagd versnipperd al met kwinkse slagen die elke traan nu weg wil dragen…

De eerste zonnestraal die de wolken doet vervagen, leidt tot een glimlach op mijn gezicht. Na al deze donkere dagen, komen er nu weer dagen vol licht. Licht als een teken van hoop, dat na wát er in de donkere dagen ook kan gebeuren, Het besef dat er na verloop, altijd weer dingen gebeuren die het leven kleuren.…

Over zonnestralen en dromen, Waarin ook zij ooit zullen komen.…

In een zwarte woeste wereld waar wolken blijvend samenwoekeren de bodem zompig kluiten blubbert wacht ik op dat herlicht moment waar tussen duistere dagen een spleet van zon zal vallen zo schrijden doet de wereld tot glimp van nieuw begin. De regen blijft wel glanzen maar licht laat alles schijnen verlicht met warme blikken de leegte…

In de vroege ochtenddauw glinsteren de eerste zonnestralen zilverwit in het hangende dun draderige spinnenrag langzaam ontwaakt de natuur de wereld komt tot leven.…

een glimlach hotsebotselt door straten en stegen verandert door weerkaatsing van mens, plant en dier hij beroert de stervende bij zijn laatste zuchten een minnend paartje heeft slechts oog voor elkaar een boom ritselt even in zijn zacht voorbijgaan een kind pakt een krijtje tekent een grote zon…

wij gaan je missen meid maar je blijft in onze harten voor altijd Ter nagedachtenis van Michelle..…

Ach, gaarden, akkerland en weiden, Gij, voor een milder kus bereiden, Hoe lekt de felle augustusgloed De vochten van Uw wekkend bloed, En geeft de hemel U te lijden ! Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren; Wat toevertrouwd werd aan de voren, De wolk van uitgeworpen zaad, De zomer heeft tot nieuwe…

Zonnestralen zwiepen naar beneden Tevreden maken zij de dagen licht Nooit zullen zij verzaken de dageraad aan te raken totdat de schemer is in zicht…

ik verdraag de dagen door de lichtbundels die mij brengen naar de dagen met jou ze stralen en dragen de pijn van jouw heengaan in het ochtendrood van toen ze zweven en komen samen in kernen waar ze mijn balans zullen eisen mij zullen wijzen op die laatste kus…

Eerste zonnestraal Na de koude wintersneeuw Warmte vanbinnen…

Mag ik je troosten Als je hart huilt Je niet goed weet Wat je nog moet Je zachtjes strelen Als je niets voelt Hopend dat Het je iets doet Mag ik je vangen Als je diep valt De grond wegzakt Onder jou Je warmen Als je je zo naakt voelt Je lief beschermen Tegen kou Mag ik je loodsen Als je wegdrijft Naar het duister Uit mijn zicht Je…

Toen haar eenzame oude dag langzaam in tijd wegtikte verscheen er voor haar vermoeide voeten onverwachts een zonnestraal Op een wonder had zij al jaren niet meer gewacht Kleine stofdeeltjes stegen op gevangen in de lichtstraal Verwonderd als een kind grepen haar verkleumde vingers naar het sprankelende licht Plots voelde zij een warme…

Ben jij daar aan de andere kant Van de wereld Toch dichtbij Maar relatief ver weg Of is de afstand steeds te groot En kan alleen Een aanraking Het gevoel overbruggen Ik denk aan jou Prachtig mooi Als de zonnestralen In de ochtend De rust en de eenvoud Puur en verwarmend Natuurwonderlijk Echt…

De zon straalt liefde uit, zo werd het hele gebouw ook nog eens mooi in een natuurlijk licht gezet.…

Ik schilder mijn hemel azuren blauw met schapenwolk en zonnestralen zie hoe grauwheid over de kim verdwijnt als de zon zelfs in mijn hart ook schijnt.…

Als verliefd zijn als een zonnestraal is En de aarde jouw eigenste huid Valt die liefde dan niet recht in je hart Waar je z’n warmte elke dag gebruikt? Verliefd zijn is zo veel Te veel om in woorden te omschrijven En wat jij voor mij betekent Dat gevoel Ja ...net dat gevoel .... Zal eeuwig bij me blijven !…

in één van de zonnestralen één van de regendruppels één ademstoot van de noordwestenwind zat een sprankje een spettertje een zuchtje geloof hoop en liefde maar veel meer heb je ook niet nodig op zo’n dag als vandaag…

als de ochtend komt liefde is waar ik thuishoor hoe mooi, blootsvoets en zuiver zet ik mijn deur open ma bien-aimée roos anders ben ik niets draag jou terug over de drempel mijn deur staat altijd open zodat zonnestralen elkaar kunnen vinden om het hart van jou en mij dag na dag na dag…

in de nacht met sterrendruppels kleur jij het donkerblauw lilazacht je stem als zonnestralen verwarmt tranen in stille gedachten op jou blijf ik wachten tot de maan smelt in mijn hart…

pluk zachte witte wolken uit een mooie najaarslucht knoop ze tot een deken met warme zonnestralen samen overwinteren in een donzen hemelbed omarmd door de liefde tot lente ons komt halen…

Als een zonnestraal, verwarmend, verwarm jij mijn hart. Als een regenboog, kleurrijk, kleur jij mijn leven. Als een regendruppel, glanzend, doe jij me glimmen. Als de horizon, eindeloos, ben jij het einde...…

Madeliefjes in hoog gras En de zomer is nu in zicht Leven onder zonnestralen Zorgeloos en warm verlicht Mijn hart zwanger van liefde Glanzend mijn rode krullen Ogen die helder sprankelen Nieuw leven doen onthullen Geluk is zo zeldzaam mooi Als een vlinder van fluweel Zwevende vleugels zo teer Breekbaar als stokjes kaneel Dromen kleuren…

met roodgele tinten de aardbol geleidelijk opwarmt en verlicht dan zoek ik haastig naar een plekje onder de bomen en wil ik vooral zachtjes wegdromen naar een plek waar geluk en liefde hoogtij vieren de warme zonnestralen alle pijn en verdriet laten wegsmelten als sneeuw voor de zon en mijn hart weer vatbaar maken voor ware oprechte liefde…

Van een bloem een rozentuin van een zonnestraal een mooie nazomerdag van geld een fortuin van liefde een leven met een lach van een kind een gelukkig mens van een gedachte een vervulde wens een kunst iets wat mooi was lelijk maken ook een kunst...…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Het wonder van het hart vergeven elk gemeend, ik ook van jou. Als zoete tranen, het geluk verhalen, dat geschreven staat in kinderogen. Die blij wandelen over regenbogen gestreeld door gouden zonnestralen. Vriendschap, trouw verklaren. Wijsheid, zilvergrijs in ’t verschiet. Gezondheid, ons gegunde jaren.…

in de schaduw van groen en blauw dineren zonnestralen gastvrij mee aan tafel op natuurgetrouwe wijze moet ik zeggen er broeden geen donkere stormwolken aan de horizon op het terras van licht is een en al leven onder dakplatanen dicht bij elkaar ik dacht, dacht zoete liefde door een naam om het licht te dragen op oogleden via diepte en…

Wachten tot de mist verdwijnt en de zonnestralen mij bereiken zodat mijn dromen beginnen te leven Wachten tot mijn schip een haven bereikt hopende op een welkom dromen over het einde van de eenzaamheid Wachten tot een zucht van liefde mij aait mij weer tot leven brengt als was het een kus van een fee Wachten tot ik al die liefde delen…

ze plukt ijsbloemen van de ramen poot sneeuwklokjes in november maar haar tijd staat stil en als ze schreeuwt bevriest haar adem ijskristallen sterren vallen in de nacht maar ze wenst niets ze loopt haar pad alleen in maanlicht mijdt de zonnestralen ze wil niet dat haar hart ontdooit een bevroren hart doet minder pijn…