Alle inzendingen over zweef

als zand in de wind ben ik hoog opstuivend met het schuim van de zee bij volle maan ik dwarrel in het rond tot aan de luchtgevulde wolken onbewust van tijd ongekend de vrees voor vallen ik buitel en draai zweef als een korrel door de lucht zie jou beneden als een obelisk die niet als zand verwaaide…

met een verse pen schrijf ik dit lied streel de losse letters die ik naar je toe zweef kijk naar je donkere ogen of de sporen paden vormen soms is een woord genoeg om de nacht te troosten soms niet eens alle zinnen om een tel te koesteren al wat ik kan is hopen dat je het wel leest…

Waan me soms even vrij als de wind om me heen wanneer je me laat vieren beperkt maar ook veilig want waar zou ik nu zijn als je me ineens losliet ergens verloren zwervend of doorgeprikt en leeg dus zweef ik aan je touwtje soms wat opgelaten maar meestal tevreden misschien zelfs blij…

Mijn diepste verlangen Gaat uit naar oud licht, Daar waar de dag Slapen gaat, en de Nacht op wil staan Laag, laat licht Zal het zijn Waar ik verder Wil leven, en me Warmen kan aan Het oude, rode licht Dat ik zo intens beleef Dat ik gewichtloos zweef En mijn eigen donker zwicht…

met kabels als vleugels tart je de zwaartekracht vallen is vliegen als je geboren bent om te vliegen wandel in de lucht loop over glas van de hemel naar de aarde spring van de brug zweef en beweeg in ruimte en tijd go to the edge and peer over it wie ben je?…

Ik ben een luchtballon losgelaten – ik zweef ben o zo kwetsbaar maar vrij en leef De wind het toeval bepaalt mijn lot een boom een tak een vogel let niet op Ik bid tot God ik eer z’n werk toch kost het m’n kop ik barst me kapot aan het kruis op de toren van zijn kerk…

Ik zweef naar jou in dromen, tot waar ik dacht, dat jij zou kunnen komen zonder gevaar... Mijn geest zweeft niet gelogen, de dampkring net voorbij, jij geeft mij onvertogen jouw mening... In dromen dacht ik veilig te zijn, voor liefde net als jij, zo heilig de pijn die ons steeds griefde...…

Alles Wordt mij duidelijk Als ik je stem Weer hoor Je handen voel Die mijn lichaam Zachtjes strelen De vragen, De twijfels Vervagen Zonder meer Het simpele woordje 'Liefde' Borrelt als een zeepbel Door mijn hoofd Het duwt mij hoger Steeds hoger Totdat ik, Net als jij, Ver boven de aarde zweef…

als de vlucht van een zilvermeeuw zweef ik door dromen in een dans vol verlangen het zoeken naar mijzelf door het raken van jouw hart een streling, heel zacht tuimelen wij samen in die eindeloze val waar ik de wind zal wezen wentelen om jou heen sierlijk en gracieus in een dans zonder eind…

Gevangen in jouw web kreeg de stilte gewicht onmacht liet mij balanceren op de draden van het web ik leerde mezelf kennen zag nieuwe kleuren en ander licht de wind heeft mij los gewaaid gewichtloos vlieg ik verder zweef op de thermiek op geleide van de wind…

Ik spreid mijn armen en zweef op de thermiek van stilte zo stijg ik op dromen en voel de magie van gelukkig zijn. Geen emotioneel drijfzand Geen oorlog in mijn hoofd Hersengolven breken op berusting en het heerlijk bevrijdende van gelukkig zijn. Loden herinneringen worden tot goud.…

Het lijden en het zwart waarin ik zweef. Ik lach en dans maar zonder diep verlangen. Vergeten wie ik ben en dat ik leef.…

Dwalend langs de stilte van mijn dromen ver voorbij de weemoed van "het zijn" zweef ik naar het land van stil verlangen naar volmaaktheid en naar liefde zonder pijn Vluchtend voor mijn horizon van tranen voor de zwarte sluiers van mijn ziel vind ik rust in nevels van verrukking en dans verwonderd langs het licht van mijn bestaan…

ik hang een dromenvanger om maar laat dit lichaam aarden met hoofd en armen in een vrije val op weg mijn benen dragen me maar verder droom ik levenslang nimmer bang voor enge wegen, slechts de glans van avontuur geldt als een zegen als ik zweef in zachte regen en de glimlach van mijn drang…

Ik sla mijn vleugels uit en zweef over zonnestralen op zoek naar 'n glimp van toevalligheden dansend in schoonheid die de natuur ons aanreikt toch ontbreekt die ene glimlach dat liefdevolle gebaar van open armen zo uit het niets nog altijd zwerf ik rond en zal niet rusten voordat ik die blik weer gevonden heb om je uit…

de armen naar voren licht omhoog reikend de handen geduldig de voeten verzonken je reikt je reikt op, reikt uit je rekt je uit niet aflatend ver van stevigheid en de harde donkere straatstenen verhef je spring, zweef onpeilbare hoogte hoe kom je hier, zonder vleugels hoe blijf…

ik zweef en weef gedachten uit het grijs van as en in mijn hersenen verschijnen de verrassingen jij was er al toen ik je droomde kwam naar mij als schuchtere realiteit uit stof van jaren binnenvetten in vluchtig schoonschrift op papier een aangeschoten dier met bloed beschreven uit een vorig leven jouw liefde reisde al vooruit…

Nieuwsgierig en verwarmd, vrij ontdekkend zweef ik voort. Ik leef in de mooiste seizoenen met zoete geuren en vrolijkheid. De lente en de zomer dat is waarin ik mijn vleugels spreid. En als de druppels vallen schuil ik onder een bloem. Genietend van de verfrissing. Niets kan mij van mijn vrijheid ontdoen.…

deemoedig buigen als het riet door tegenslag zorgen en veel verdriet probeer het te vergeten met de komst van de vergeet me niet zweef verder als de wolken aan de lucht die geschrokken vogel op de vlucht naar morgen weet jezelf in het nieuwe jaar geborgen probeer je rug te rechten luister naar het ruisen van het riet…

mag ik jou bekoren troosten bij verdriet zijn wat is verloren de traan die je verliet ben ik verlangen jouw wens in dromen een zucht in stilte dat innig gebaar je ster in de nacht een eindeloos verhaal zon na regen geborgenheid prille liefde zweef van verlangen laat je bekoren heb me lief…

Het gaat wel lukken zegt ze de verschillen zijn zo klein Het is goed zeg ik en zweef onmerkbaar zacht door het plafond van bestaan Op mijn gemak maak ik de foto van echt geluk, tel één, twee, drie, vier, vijf Het ziet er veelbelovend uit morgen wacht een nieuwe tijd…

Ik zie een gele bron omringd door rode dromen een stralend middelpunt vol werelds groene tintenpracht het lieveheersbeestje in een zingend geheel ze lacht laat je gaan verlicht door kleuren stromen de zon voorbij en zweef voel je vrij en leef -------------------------------------------------------- Bij een schilderij van Sandra…

ik klamp mij vast o ja, alleen in gedachten aan wat ooit was; het zijn in verwachten zweef in hier en toen loop in een straat met dovend licht wat moet ik doen verduisteren van het laatste gericht of opnieuw verlangen naar iets dat vergaat ik bewaar die lach en houd hem vast ongemerkt door de tijd veredeld het vervlakt de pure…

Jouw lichaam danst schat muziek de klanken in extase vloei het zwepend zweet langs zijn leidende lichaam verweef vertrouw de kracht laat je zweven zweef dans leef vergeet mij even dans schat dans sluit je ogen vertrouw mijn kracht.…

verdwaasd vergeten onwaar vanaf hier verdwaal ik verder verder in het donker flonkerende sterren achterna alsof tijd niet bestaat zweef ik tot het eindige licht de morgen in het begin van oneindig lieven zonder betovering onbedwelmd vergeten lief zonder jou de waarheid nooit geweten zij was is voor altijd bij…

mijn lichaam is gekneusd het hart slaat over in dwalen en falen nog altijd onderkoeld ik kan er niet meer in zweef slechts rond herinnering van hoe het was en ging zie nog het koren wuiven op een warme zomerdag de bruidsjurk waarin jij de mooiste van de wereld was zij vechten voor mijn lijf begrijpen niet waar ik nu blijf om…

Alsof mijn hart overloopt net een gulle waterval Die op eeuwig water hoopt Het is een wonderlijk gevoel Niet in woorden te vatten En het heeft maar één doel Heb lief en geef Durf en leef Ontvang en zweef Voel en beef Mijn liefde voor jou Is eindeloos en diep Wij zijn samen....wouw…

wanneer ik niet meer ben ik niemand uit de stoffelijke wereld meer herken als ik ben geweest terwijl ik langzaam aan mijn nieuwe wen na m’n vorige te hebben beleefd neem dan wat van mij overbleef in je handen werp me omhoog in de wind zodat ik mogelijk nog eenmaal dan terwijl ik door de lucht zweef de weg naar mijn dierbaren vind…

Voor altijd, voor eeuwig zweef je in mijn diepste ik.…

Mijn lief geef me je lach Stralend elke nieuwe dag Mijn lief vrij teder met mij Passievol zweef wees vrij Mijn lief streel me zacht Ruik me verwarm de nacht Mijn lief geniet elk moment Koester als je bij me bent Mijn lief noem mijn naam Met jou wil ik bestaan…