6866 resultaten.
Beelden
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.019 konden nare beelden maar vervagen
ze staan voor eeuwig op het netvlies gebrand
levenslang en haarscherp geprojecteerd
herinneringen op de lopende band
(dichtvorm: knotvers)…
Het beeld
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 323 De foto van de dag
een beeld dat je niet zal verliezen
Misschien een bittere last
wat zal je kiezen
Dat beeld van onwel
of die schim die is verdwenen
De dag gaat snel
maar die foto is gebleven…
[beeld]
gedicht
2.0 met 21 stemmen 7.097 Hoe een beeld zich in je taal slaat, je
stem verspringt, je hert verschiet - hoe
zijn roos overloopt, de wijn van
eiken is, roemer voor stenen,
de tafel gonst van honing en
de uil met bos je mond ontkorft -
behoort bos zijn botten toe, vuur
zijn voltooiing, wat as - wat jij?
-------------------------
uit: 'Speling', 2005.…
de beelden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 253 ik zag een witte piano staan
op het strand, net voorbij de
vloedlijn..
dichterbij was hoorbaar hoe
zorgvuldig partituur bewoog
verderop kwam zij uit het zand
in rood gewaad om zich heen
haar blote voeten verborgen
zich beurtelings in de zeewind
het zwarte haar spartelde hoog
boven het klavier, ik luisterde
samen met het ritme van golven…
In beelden
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 705 ervaar de beelden
die ik houw
uit diepe lagen
voel je ook
de zwaarte van
gerimpelde gelaten?
vooral die uit
doodsangst praten
en geen speeksel voor
de tong kunnen vragen…
het Beeld
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.202 Ik weet niet waarom juist dit vredig beeld
na zoveel enerverende jaren,
wat vaker door de dagelijkse dingen heen speelt,
wie zou er toen al,de toekomst ontwaren?
Wij werden naar elke windstreek verstrooid
op vreemde wieken gedreven,
geen van ons weet waar de onschuld van ooit,
geloof en het geluk is gebleven.…
Beeld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 247 De lijken liggen zij aan zij op straat
'N machteloze overheid die blundert
Overal wordt er massaal geplunderd
En hulp is er te weinig of te laat
Geen medicijnen,water, voedsel, kisten
Maar waar je over struikelt; journalisten!…
Beelden.
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 190 Beelden in zwart wit
worden in mijn hoofd
geprojecteerd
schaduwen uit een verleden
door de tijd al wat geslepen
en verbleekt.
Herinneringen die nooit
helemaal zijn verdwenen
komen weer in het heden.
Zij vertellen de verhalen
die goed zaten verborgen
in mijn hart.…
Het beeld
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 364 Als het beeld langzaam vervaagt
nacht wordt omarmt door de slaap.
Waar ik in mijn dromen de echo
uit het verleden nog hoor klinken
het steeds verder gaat verdwijnen.
De ochtend mij wekt uit dromen
dan voel ik dat mijn hart zich vult
met dankbaarheid voor het leven.…
tegen beeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 387 de nieuwe dag
weerrimpelt mijn gezicht
niets is meer
in evenwicht
de geest is jong
de kop is oud
uitgestoken tong
ter zelfbehoud
en dan
scheer ik mij weg…
Beeld
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 770 Als ik aan jou denk
passeren er vele beelden
in mijn verbeelding,
langs mijn geest,
langs mijn ziel,
zoals jouw haarval, jouw knielen
jouw buiging, tot mijn levensvreugd,
alles zo liefdevol 't meest.…
Beeld
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 Illusies rijker.
Een potlood naast een leeg schrift.
Poëzie leest voor.…
Beelden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 190 Een blauworanje spiegel schetst
de mooiste beelden op mijn netvlies.
Op de tafel ligt poëzie.…
Beeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 Wij zwieren in de winter langs de grachten
Met op ons hoofd een hele Goudse kaas
En bossen tulpen in een Delftse vaas
Voor melkmeisjes die op ons staan te wachten
En als het stormt dan steken we gelijk
Uit alle macht tien vingers in een dijk.…
beelden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 Terwijl zij thee en koffie haalt,
staar ik, achter het glas gezeten,
naar de tuin.
De warme en stille gloed van buiten
overmeestert mij, in trance waan ik
mij nog met haar
in grote zalen, tussen sculpturen van
gips, was en brons, waar Brancusi’s
muze slaapt.
Kunst openbaart, is soms een raadsel,
zoals de vage contouren omwikkeld
met…
Heb ik een beeld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 Ook als alle licht
Uit mijn ogen verdwenen is,
Alleen mijn vingers
Nog kunnen lezen wat
Het leven om me heen
Mij te bieden heeft,
Mijn oren me vertellen
Hoe dik het gordijn is
Dat de wanden van
Deze gang bekleedt,
Heb ik nog een beeld van jou,
Weet ik hoe je naar me kijkt,
Hoor ik de muziek in mijn oren
Die mij vertelt: ik…
Dan is er het beeld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 Als woorden niets meer zeggen,
Louter stuiten op een muur
Van betonnen onbegrip,
Dan is er het beeld
Dat laat zien hoe het was,
Hoe ik het heb beleefd,
Dat opluchting geeft en
Een onbelemmerde ademhaling
Mogelijk maakt,
Zodat ik in mijn beelden,
De trauma's van de wrede tijd
Geleidelijk verwerken kan…
Beeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Waar zouden we gaan
als we hier niet waren
om dichter tot elkaar
te bestaan
om te spreken
en sprakeloos te zijn
om te horen
en verlicht te zijn
om ons een eigen
beeld te vormen
en het te plaatsen
aan die van jou
het in koude klei
te kneden en klinken
tot onze gronden
hier bezinken
om gemengde aarde
te zijn…
beeld u in
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 77 hou de ogen dicht
betreed paden en blader het bos
verzand in duinen
dicht letters toe aan het wit
en stijg boven taal uit…
Beeld
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.435 Hardheid glanst
Donkerte verzet zich
Weerschijn roept zwart
op: de maan zoekt
een rivier in de zwemmende
nacht
Het huis is vensterloos
De bewoners leven van
vergrendeling
In de bloemen
zijn de kleuren
vermengd en gesloten
in hun kelken
Ook de lippen
laten slechts vermoeden
wat hen onzegbaar
als gemompel
toe en talig…
Zij is een beeld
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 218 als in een blad
De verhoudingen kloppen; zij is een beeld
Henk Rozie…
De wereld te moede
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 156 De oorlog in het hart
is als een stad
die in brand staat
Het hoongelach echoed
na als een brandmerk
op de getroffen ziel
Het spel is uit
als de Hades zich toont
in zijn ware aard
Ik wens Chiron
en zijn passagiers
een behouden vaart…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Bevrijdde Me
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 845 Ze tastte mijn gezicht
af alsof ze wilde
voelen wat eronder zat.
Bekeek de aderen
op mijn witte rug.
Haar leerling legde zijn
handen in mijn taille.
Voelde zijn lichaam weggeduwd.
Giuditta nam een beitel en een vijl,
bevrijdde me van
mijn 2e huid.…
beelden uit het verleden
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 384 hier zit ik dan, alleen op de bank
tranen in mijn ogen, brok in mijn keel
keek net naar beelden uit mijn verleden
en het werd me eventjes te veel
we zijn al vijf jaar uit elkaar
ik dacht dat ik het vergeten was
maar nu ik het terug zie
voel ik weer hoe goed het was
wat doet het pijn om het terug te zien
onze liefde voor elkaar
de tranen…
Mijn woonstee is haar lach
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 10.960 Op de dorpel naar de morgen ligt Uw beeld
dat eens de verste einder overspande
en met een wimperslag mij kreeg geheeld
in stukken: torso hoofd en losse handen.
Een zingend kindeke wekt mij met gezag
tot leven weer: mijn woonstee is haar lach.…
tijd
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 431 de tijd verstrijkt in
een muur van stilte
doorbroken door een schamel licht
waarin wij zoeken
tastend, struikelend
onze dromen tegemoet
verblind in een spoor
van jong verlangen
waarin troebele beelden
zich uiten in helder schijnen
en donkerte opglinstert
in een weergaloze schittering…
hoofdfilm
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 738 Ik draai de film af
in m'n hoofd
van jou te vroege sterven
waarvan de beelden
op m'n netvlies zijn gebrand
die in duizenden scherven
als tranen vallen
in m'n hand
Maar het is de tijd
die m'n tranen
doen verdwijnen
en blijven die beelden
over
waarop de zon altijd
zal schijnen…
reis
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 782 Het beeld dat ik zie
en vast hou met
verdeelde emoties.
Het herbekijken
van deze herinneringen
voelt behaaglijk aan.
Had gezien wat nodig was
om rust te hebben,
over vragen, die
nooit gesteld waren.
Nu de code gekregen
voor aangename
ontdekkingen.
Mijn leven lang
kan ik dat nu bewaren,
wat vroeger onbeantwoorde
vragen waren.…
belijning
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 527 vanuit de gevelbelijning
opgaand naar oneindigheid
slaat de zon in scherven stuk
een oogverblindend geel
en langs de kromming
van de schaduw
vervluchtigt haar beeld
tot schim
verzonken in de huisverhalen
verstreken in de tijd…