Alle inzendingen over behelpen OR zorg OR het leven

kom schuilen onder het bladerdak loop met mij het schaduw pad weg van het helle licht dat genadeloos je zorg en pijn beschijnt een kleine pauze op een omgevallen boom samen praten zonder schroom in delen vallen lasten van je schouders die doodmoe van het dragen zijn met een gestrekte rug weer terug in het licht waar de zon schijnt…

Hopend op een prachtig gezin met nieuw leven, zal zij niet op haar nestje willen verroeren. In het begin zal zij haar kroost veel liefde willen geven, maar eens zullen zij voor zichzelf moeten zorgen. Het is een hele zorg om ze groot te krijgen. In de natuur kan het dierenleed heel hard zijn.…

nooit meer echt niets altijd wel iets het denken aan kan, zal nooit weggaan dromen, blijven dromen tot werkelijkheid laten komen doen wat kan en mag met een traan, of een lach woorden van een dichter maken het leven lichter houden van zo mooi beschreven dicht, heel dichtbij dat vers leven…

Oud en broos afhankelijk van hulp Mijn pillen liggen door elkaar Mijn lijf trilt en is zo zwaar Ik woon zo graag in mijn eigen stulp Er wordt het uiterste gevergd van mijn krachten Kwaliteit in de zorg...... Ik kan niet wachten!…

De dagen rijgen zich aaneen, met steeds dezelfde rituelen. Ik voel me als een kuddedier. Een beetje opgejaagd door mensen die voor helper spelen. Zij rijgen met minuten en iedere minuut dat is er een. Ik sukkel maar wat mee, dankbaar voor elk gebaar. En volg maar heel gedwee. Ik glimlach maar een beetje over hun bedrijvigheid. Want ik…

Je leven overstroomd zorgen aangespoeld vereeuwigd verdriet.…

je haar los en dans je leven…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Altijd zorgen Zorgen maken Altijd zorgen Zorgen maken Ik kan het niet meer Ik wil het niet meer Ik ben zo moe Ik nu Ik moet nu Voor mezelf zorgen…

Dat is mijn allergrootste zorg. Want wie zorgt er anders voor je, met dezelfde toewijding, liefde, tijd en aandacht? Wie anders zal dat doen, als ik er niet meer ben? Dus moet ik ervoor zorgen, tussen alle zorgen door, lang genoeg te blijven leven om er voor jou te zijn. Daarna ben ik vrij.…

voorzichtig geopende handen los zand de zeebries neemt het mee niet sterk genoeg de zorgen blijven kleven…

Vergeet je problemen gooi je sombere gedachten weg als oud afval als onkruid uit een verwilderde tuin…

ook ik bid elke dag tot Hem of Hij voor mij wil blijven zorgen Pas dan kan ik weer rustig slapen weet ik Hem dagelijks aan mijn zij het zeker zijn van Zijn aanwezigheid maakt mij van angst en zorgen vrij.…

Dat je lever naar de filistijnen gaat, zal je een zorg wezen Dat je lijn er niet meer is, eveneens.…

dan ga ik hier nog liever pitten vannacht heb ik weer nauwelijks geslapen er was een vlieg hij zat voortdurend op mijn kop - ik haal de mepper op de zusters komen hier niet vaak want ik heb nog niet veel zorgbehoefte -dus stel je eigenlijk de vraag: zorg alsjeblieft voor mij.... vandaag…

Vergeet je zorgen vang het geluk dat nu komt kijk uit naar morgen.…

Ik weet met de economie gaat het slecht maar onze gezondheid wordt straks een gevecht tussen zorg en geld dat geeft een enorm spanningsveld maar wij hebben het maar te accepteren hoe? de toekomst zal het leren!…

Hij werkt waar het water laag staat Een dagelijkse inloop van honger en dorst In zijn boot, staat het water hoog Al zijn paarden heb ik bereden: De vurige, de snelle, de krachtige Er staat water in de boot En terwijl híj zorgt voor water en brood Stap ik in de jol met overtollig nat Schep schep voor schep Een bodem in het vaartuig Het…

Er zijn tijden van zorgen. Wanneer een mens van zijn zorgen losstaat, Door een juist inzicht in het nu. Zal een mens niet zijn zorgen voelen, Maar groei ervaren. Een Vrind…

vergeef mij dat ik anders naar jou kijk vergeten ben hoe je lief te hebben mijn hart klopt allang niet meer jouw naam soms zoek ik nog de vrouw die mij droeg tussen woorden en gebaren de haat en het verdriet maar jij bent er niet slechts een vreemde vol bezwaren die al vroeg de zorg aan een ander liet…

Zorgen dat we kunnen blijven zorgen. Zorgen dat we kunnen blijven zorgen voor elkaar. Zorgen dat we dus ook de dag van morgen, die zorg betaalbaar kunnen houden voor elkaar. Een zorgen zonder enig risico. Want deze zorg betaalt zich aan de hele samenleving terug.…

donkere vlakken verbergen ogen die even niet meer willen zien en oren die zich willen beperken tot slechts één geluid dat van zacht ruisend water kabbelend over haar naakte lichaam…

Bang zijn voor de dag van morgen, zorgen komen met de snelle trein. Zoeken naar een weg, hij lijkt verborgen. Mag het morgen lichter zijn? Zuchten, worstelen met het laken, sta je dit keer aan m’n zij? Opstaan, scheren, koffie maken.. Het uur van de merel is voorbij.…

Hier zou ik willen blijven, maar ik bederf het -- met piekeren hoe.…

Na het ritueel was je beter maar van de medicijnen ben je opnieuw gaan gloeien Ben je nog misselijk? Had maar naar me geluisterd Hij kan het ook niet helpen hij heeft die waterijsjes nodig tegen de zweertjes in zijn mond Vergeet niet om batterijen te kopen en morgen moet je het doen zoals ik, vooral de badkamer en zet niets precies op…

Begrip, ja dat heb ik wel, soms iets teveel denk ik dan maar als hier iemand binnen komt en geen afstand houden kan dan is dat een ander verhaal! Privacy ligt op ieders lippen, ‘t is een werkwoord geworden echter als dat werkwoord levens moet gaan kosten dan word ik minder sociaal! Als je in mijn comfortzone komt, zonder die beruchte prik…

Geef me toch gewoon een zoen Ik stik bijna als je met iemand anders praat Ik kan het ook niet helpen Ik weet me gewoon geen raad Voor mij is het ook maar behelpen Ik wil je voor mezelf hebben Waarom ben ik niet de enige die jij moet? Zul je me nog ooit liefhebben? Of houd je me alleen zoet?…

Z'n tweede keuze gaf de kans een keer: hij moest zich met een melkmeid toen behelpen en zo ontstond het kunstwerk van Vermeer.…

Het dagelijks leven baart me zorgen, want niets is alledaags vandaag. En ook niet aan een nieuwe morgen!…

ze staan weer te knipperen met zijn tweetjes op de kloof die beiden Rode Zee doen zijn hij links en zij rechts het centrum al lang voorbij werpen ze extra blikken naar de ander die daar wegdrijft ongekende hoogtepunten tegemoet spelen ze verdwaasd het spel van zichzelf dan maar behelpen het schaarse contact vandaag dat hen nog sporadisch…