1626 resultaten.
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 101 Weemoed
Door de gordijnen heen
zie je het
vage licht
van een neergaande zon
weemoedige
eenzaamheid
drapeert zich als een deken
over je heen
om al die jaren
die vervlogen zijn
in een ongemerkt
beleven…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 het is het stille lege nest
op de schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand…
Weemoed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 299 Jaren verjaren,
woorden vermoorden,
verliefdheid vervliegt
liefde naar liegen.
Leugens uit liefdeloosheid.
Waarom, waarom?
Er rest alleen eenzaamheid.…
WEEMOED
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 742 ‘k hoorde mijn ziel
in weemoed zingen
toen de avond viel
zonder enig licht
geen morgenlicht
om nieuw te beginnen
alleen tranen brengen
mij een wazig zicht
hoelang blijft het duren
voor de zon verrijst
achter die hoge muren
en mijn pijn verdwijnt
komt er een ommekeer
waar ik zolang op wacht
vind ik mezelf ooit weer
na een…
Weemoed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 De dagen korten al, zo ook mijn leven,
ik voel de weemoed groeien met het uur -
waar is dan toch de vreugde nu gebleven
en ‘t laaien van het eerste liefdesvuur?…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 maar keer op keer
Dan denk ik bij mezelf er komt nog meer
Dan denk ik wat erop kan komen dagen
Dan denk ik zal ik niet of wel gaan klagen
Dan denk ik hou ik aan mezelf de eer
Ik leun wat achterover in mijn stoel
En schenk mijzelf een derde whisky in
En plaats de fles weer onder handbereik
En weer zet ik geen zoden aan de dijk
En denk weemoedig…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Weemoedige echo van heimwee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 235 Heimwee dikwijls
krachtig als een ziekte die ons
doet lijden; zijn echo
is de weemoed met z’n treurnis
te zacht voor verdriet
In weemoed ligt
de ontroering die als een traan
schittert in ’n glimlach
mens is gevoel en weemoed is
een deel van z’n aard
Heimwee hebben we
naar mens en plaats zolang die
bereikbaar zijn
weemoed…
Bladstil
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 In alle vroegte
er was geen hond die blafte
de maan op een kier
geen vogel ging te water
om zich heen keek het kasteel…
Edel gebaar
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.213 Een graaf met wel zeven kastelen
Had zeer mooie slaven, ja vele
Maar toen zijn vrouw zei:
Ze zijn ook van mij
Toen wou deze edele delen…
Tuin
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 309 Het was een mooie zondag, de koningin was thuis op kasteel Windsor, de paleiswachten waren op hun post en het park rond het kasteel was vol toeristen.…
Erudiete asielzoekers
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 192 Bij mij mogen zo honderd van
hen in mijn kasteel hun tehuis vinden, al
heb ik dat kasteel helaas niet, maar anderen
wel en dat bedoel ik maar. Vele leegstaande
kastelen kunnen prima van dienst zijn.…
Betoverde kastelen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 502 Wolkenstapels verzinnen
witte feeën en kastelen,
hoog in de betoverde lucht,
waar ze meedrijven
op mijn gesloten ogen.
De koele aarde penseelt
deze indrukwekkende stilte
in mijn leeg en wankel hart
en vult het met warme beelden
van deze ontroerende dag.…
kastelen in de lucht
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 581 ik vertel je
over dromen
en wolkenstof
hoe de wind
geen woord verspilt
enkel stilte draagt
in groot vertrouwen
hoe dit laatste
mijn handen vouwt
wijzend naar het lichte tij
jij vraagt me dan
waar de zee begint
en voor ons uit
ligt slechts de waarheid
golven groot
de horentjes in het zand…
Utrechts kasteelheer int middeleeuwse taks
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 Een slinkse kasteelheer uit Utrecht
beroept zich op een middeleeuws recht.
Vanop zijn toren
schalt hij de horen
en opent het penningen-gevecht…
Kasteel te ver?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 Door de schaduwen
in mijn rugzak
besta ik in alleen in
mobiliteit, al was het
maar voor even, de dorst
gelest uit geleende tijd
voortgestuwd en aangevuld
met andere levens blijft hij
mijn vriendin, bezwangerd het
gemoed van aanzwellende golven
eerst veraf, nu angstig dichterbij,
wie niet winnen wil, heeft bij
voorbaat al verloren…
knotten en beknotten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 34 soms zijn
voor die heren
in moderne kastelen van schilde,
de middeleeuwen
lang nog niet voorbij!…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
In prachten en praal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 420 en te na
we kastelen helaas iets te weinig…
Januari,
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.200 je aanbidt sneeuwwit
en flintert het,
waar de vorst het kroont
koningwintert het,
je bouwt lucht voor zijn kastelen,
draagt bomen als juwelen
en grift ze
zonder penselen…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Gearmd met de weemoed
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 614 Gedachten op papier
geschreven woorden
vluchtend in een gedicht
gearmd met de weemoed
genietend van de letters
die in stilte verwoorden
wat de ziel blootlegt…
Verzoening
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 828 Bordurende over het leven
zal ik in gouden draden
van een schitterend verleden
voor de doffe glans van heden
uit het weefgetouw diep in mij
een kleed van verzoening weven…
Walking Blues
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 595 Ik zie ze aan
met weemoed
en met pijn.
Het is de blues.…
het water
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 465 zacht beweegt het water
en zingt een lied
het hoofd niet meer gebogen
belast door het verdriet
de zon als meesteres
verschijnt
en laat zich gelden
het water zingt niet meer
nu ruist het in de velden
er komt ander weer…
Schommelpaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 507 De weemoed naar dat ver gebied,
het graag zien dat ik ween,
ligt op die zolder niets te zijn.
Mijn dromen daar omheen.…
Als het regent
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 588 Ik voel de weemoed in mij beven.
Ik ben weer met uw ziel tesaam.
Al wat wij waren en wat gij zegde,
vangt altijd als het regent aan.…
Gegronde wegen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 310 vandaag ligt weemoed aan de voet
van mijn diepst verstopte bergkam
waad ik door ontaarde rivieren
die de rug in alle koelte verlieten
ze leiden mij naar een warme bron
die zelfs ijsbloemen laat ontdooien
en even sta ik stil bij de tweesprongen
die ooit mijn loopbaan verscheurden
geen denkraam verstond het tikken
geen glas maakte wegen…
Dag oud vers
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 411 ik trof je laatst
nee jij trof mij
zo teneer geschreven
schoolschrift bijna vaag
las ik je door
zoals je hoort
klinkt bijna rijm
op mijn gehoor
beluister ik
of hoorde ik
de liefde goed
ja vers toen jong nog
ik je aansneed
schaafje laagje plakje
doorschijnend fris
ik zong
maar nu ja vers
zo oud in taal
dat ik je las
als…
nazomeravond
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 816 door
de opalen avond de droeve klank van
een bevlogen klarinetsolo
een avond in oud goud
een avond zelve op fluwelen pootjes
talmend de aftocht blazend…