inloggen

Alle inzendingen over Graan oogst eeuwigheid

6896 resultaten.

Sorteren op:

Tussen Zaaien en Oogsten

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 109
Ze zal zich verheugen over de oogst die binnengehaald wordt, om brood te worden voor eeuwigheid. Het onkruid wat haar aard niet te boven komt zal de grond uitputten en afsterven.…

Talend graan

netgedicht
3.9 met 11 stemmen aantal keer bekeken 156
Wind en water deden het graan wassen onder zon en maan. Talig staat het graan nu te wuiven als ware haar aren woorden om te lezen. Als dan de aren zijn gelezen, blijft het puin voor een volgende generatie, een volgende oogst. Raak je hier dan nooit uitgelezen?…
John Loopstra11 september 2021Lees meer >

Boerenverstand

netgedicht
3.4 met 7 stemmen aantal keer bekeken 296
Wie zaait zal oogsten werd hem ingepeperd Hij zaaide graan maar stiekem ook nog wiet De planten groeiden in een mum van tied Maar toen, betrapt! Dat was een flinke zeperd Ach arme boer, hij snift en snuift, het stakkertje En loopt ontgoocheld op zijn dooie akkertje…

EEN OVERBLUFTE BLUFFER.

poëzie
3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 433
Jan prees altijd zichzelv', en, wat een ander kon, Jan zei steeds onbedekt, dat hij 't nog verre won. Maar Piet zei: ,,Hoor, o , grote Jan! Ik weet slechts éne zaak te noemen, Die jij kunt, maar geen ander kan: Jou roemen."…

zaaien en oogsten

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 125
we dorsen hebzucht en maaien akkers met graan we rapen kruimels en plukken leven rijp groen zoet en bedorven zaaien we twijfels vergaren woorden met de zeis oogsten we taal we nemen elkaar op korrels van zout of we zaaien stormen in glazen met water…
J.Bakx15 juni 2021Lees meer >

blonde koppen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 309
de stengels als navelstrengen verbonden mer de zomeraarde wiegen ruizend ritselend de rijpheid van de korrels in de korenaren de molen scheert met zacht gezang van wind en zachte glans op wieken het kaf der blonde koppen van het koren en voorproeft de instroom van de oogst met ronde slagen het gulle graan tot meel vermalen voedend de…

mijn broer de dichter

hartenkreet
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 2.762
ik zelf, ik kaf het koren oogst de granen van het land maar mijn broer die speelt met woorden hij bezit een dichtershand ik, ik hak in mei de bomen voor straks een wintervuur maar mijn broer zit stil te dromen en zo zit hij al een uur ik veeg en schep de stallen en ik poets de hele dag maar mijn broer praat over poëzie of wat dat dan…
erik3 maart 2005Lees meer >

Land van mijn dromen

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 226
Ik voel opa’s ziel in mij krimpen van verlangen naar grond, geen akkers maar eigen graslanden niet langer verdreven worden door de boerenzonen met hun honden, muizen en wantsen in de bedden voor hun zieken en hun zere rug van het ploegen en het planten wieden, oogsten en malen van het graan Ik ben verder gegaan…
Zywa1 juni 2018Lees meer >

De voortplanting

poëzie
4.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.058
Doet zo de rijke niet die veld aan akker schakelt en 't grote goed met goed groot graan Bezaait, en rijst en goede bomen plant? Zaad is het kostelijk bezit des mans. Veel zaad bezitten is veel zonen hebben. Zaaien en oogsten is in Tao één.…

Graan

netgedicht
3.8 met 8 stemmen aantal keer bekeken 252
In Kansas Waar de velden wuiven En de onbelijnde wegen In een vast stramien Een uitkomst bieden voor tornadojagers Is de schoonheid Een geile melange Van graan en hemel…
de vos13 oktober 2008Lees meer >

HET GRAAN

poëzie
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 525
. - Maar zich 's middags neer te vleien In het warme graan, Al die gouden arenrijen Rond zich te zien staan, En het wonder te begrijpen Van het nauw verbond Tussen hun geduldig rijpen En de trouwe grond, Zal dit niet een weelde blijken Voor de wandelaar, Die zichzelf mag vergelijken Met een vruchtbaar jaar?…

Nelson Mandela 20 jaar vrij

hartenkreet
3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 481
Tot Nelson doorstiet, het gevang verliet en roem oogstte voor de eeuwigheid.…
Aramis13 februari 2010Lees meer >

wicca

netgedicht
2.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 402
ik ben een heks zie zei ze iedereen is waarheid en draag leugens met je mee waarachter wij staan achter een waarheid scherp de zeis verborgen waarheden ontsprongen iedereen een ster de kring wordt alsmaar groter O.T.O zei ze sikkel snijdt groeven in de oudheid oogst het graan omcirkelt de Melkweg in een nacht waar wij in één lijn…

jij was mijn griet in poncho

netgedicht
3.1 met 65 stemmen aantal keer bekeken 18.393
gaf jij was zon die opkwam langs de stenen die in Stonehenge werden opgericht om het seizoen te weten ze nooit meer vergeten jij sloeg cirkels in de granen zodat boeren snel tot oogsten kwamen jij bent mijn God in vele namen religie is magie in dat mysterie komen mensen samen ik ben gebleven in jouw leven omdat ik hier aard de evolutie…
wil melker22 september 2004Lees meer >

Voor die éne liefde

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 143
Er waren vele liefdes er bestonden kleuren namen zonder namen, plaatsen zonder tijd maar alles verbleekte, in het zicht van dat éne Licht.…

De Blauwhelm

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.105
Mijn kind wil ik strelen Mijn akker wil ik zaaien Mijn graan wil ik oogsten. Ik wil met jou delen De liefde die je niemand gaf Maar hak niet mijn voeten af. Het hakmes viel, Haar handen vielen neer. Een Blauwhelm keek toe Naar verluid.…

lente

netgedicht
3.9 met 8 stemmen aantal keer bekeken 460
ik ben zonder geld langzaam aan het spelen -dat eeuwige gezeur van de allerrijksten- het is eetbaar en in werking aan adrenaline verwant. anders dan men had verwacht ligt iedereen door elkaar achter de mouw van een kleine groep voorname mensen wordt kunstmatig gekiemd graan weer gedroogd en op de schouder van een bisschop gelegd…

lichtjes

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 797
Laatste granen gaan door het gemaal. Het gras wordt bruin en rot. Donkere dagen komen eraan. Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan. Samen voor nog heel even... lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…
G16 oktober 2014Lees meer >

Eeuwige lente

netgedicht
3.6 met 11 stemmen aantal keer bekeken 404
mijn lente groeit alsmaar meer grijs waar de aanwas zich vaker dunner vertoont daar kent zijn oogst in toenemende mate een schrale bloesem op weg naar eeuwig reflecterend zonlicht menselijkerwijs gesproken…

Optellen!

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 711
Straks graan dat gaat dansen en golven. Oogst uit Gods hand!…
Cor van Vliet28 november 2008Lees meer >

Herfstmuziek

poëzie
3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 3.225
De Herfst is het lied van herinnering, Hij vlecht om uw voorhoofd de gele laurier, Hij strooit voor uw voeten de zoete vlier, Door uw ziel gaat een siddering, - Uw hart is een viool, De Herfst vaart zachtjes door de snaren - Verlaten kind, keer tot de mensen weer! De herfstwind zingt van een verloren ding, Bij u weent hij aan een gebroken…

Luchtgevecht

poëzie
3.8 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.898
De zon die blaast een lustige schalmei En stuurt haar lichte troep de wolken tegen De steigerende luchten schoon te vegen, - De witgebolde vijand schaart zijn rij. De wind pijpt op zijn doedelzak de zege, Bestormt de luchtkastele' aan alle zij En jaagt zijn koppels 't vlugge licht aan lij, - Het is één strijd, één tintelend bewegen. '…

DRIE VRIENDEN

gedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 12.307
Drie vrienden gingen elk hun weg en luister wat ik van hen zeg: Een gaf zijn geld aan geld en graan, maar bij zijn graf bleef niemand staan. Een gaf zijn hart een jonge vrouw die eenzaam bleef in zware rouw. Een lei zijn hart in 't dichterwoord en eeuwig wordt zijn lied gehoord.…

De klank van mijn oude vleugel

poëzie
2.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.033
De klank van mijn oude vleugel wordt zwak en schril: er is iets versleten in hem, diep van binnen. Er valt niets te herstellen, er valt niets te beginnen: tegen een doodlijk euvel kan men niets beginnen. De arme zwakke klanken zullen ijler stijgen, (waar bleef de sterke, volle klank van hun jeugd?) tot ten leste komt het verlossende zwijgen…

Hoe vredig is het sterve in de natuur

poëzie
4.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.721
Hoe vredig is het sterve in de natuur. Het blad valt af, roest op de stille aarde, vergaat en krijgt in 't vergaan nieuwe waarde: elk wezen weet zijn tijd en beidt zijn uur. En altoos is, tussen de tijd van sterven en het opkomen van een nieuw geslacht, een verbeiding, iets als een stille wacht op de anders zo drukke en volle werven. Dit…

Oogsten zonder oogst

netgedicht
4.1 met 8 stemmen aantal keer bekeken 247
Nog schraalt mijn oogst het onrijpe koren en staan schoven ongehuwd tegen de wind te leunen het kraken spreekt van ergernis in een tijd die nooit meer heelt, en zonden zonder bouwwerk als los zand zich ruwen in mijn stem nog spreek ik volle dagen en serveer mijn koele blik in ogen die me vragen waarom ik…
elze3 augustus 2009Lees meer >

Egypte is een bloem

netgedicht
3.5 met 10 stemmen aantal keer bekeken 912
Een drassige delta vormt de kelk In de stroom herken ik de steel Daar bloeit het dorp Drijven vijanden handel In graan, uien, vijgen In de rotswand is de steenbok uitgehouwen Een uitverkoren prooi die briest Resten van vroege jagers verzinken in het slib Blootsvoets klimt de boer in dadelpalmen Langs rafelig touw Haalt hij de oogst binnen…

de baas van het land

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 311
het is weer ochtend de ploeg staat er nog fris blinkend met hier en daar aarde als mazelen op haar blad donkere kluiten voorspellen een melig tierende oogst aan rijp koren en mals graan de boer kan weer voorgaan in de hoogmis van zijn land zijn geloof doet niet onder voor het gemopper op de regen niet altijd de zegen waarop een man als…

Morgen in de bergen

poëzie
3.1 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.322
De zilvren morgen steeg over het dal, Het leek of aan de stenen rozen bloeiden, De bleke nevels weke' en reze' - en groeiden Als witte anemone' in 't licht heelal. Toen rijpte 't klare zonlicht zelf, en vloeide Als zuiver-blanke room van wal tot wal, Tot het opeens in overvolle val Het…
Meer laden...