69 resultaten.
Verouderen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 535 De wereld is klein
indien je niets te winnen hebt
parels alleen in sprookjes
te vinden zijn.
Vermoeiend is de geest
als je steeds aan alles denken moet
waarom niet even
denken aan helemaal niets?
Een tijdbom in de rust
lust is niet meer dan een behoefte
-ik luister slechter-
vraag en aanbod nemen af.…
Veroudering
netgedicht
4.6 met 32 stemmen 951 deze boom is uitgegroeid
minder buigzaam nu
gehuld in ringen eerder leven
dat de eigen bloei besnoeit
en langzaam op doet geven
krachten getrotseerd
gevormd door het verleden
te lezen in verharde lagen
die het tere binnen schragen
tot ze eindelijk zijn verweerd
de weerstand in het heden
het opgewassen zijn
vastgelegd in rimpellijnen…
Veroudering
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 197 Zij of hij jong is en
Denkt dat dat nooit
Veranderen zal, maar
Vergeet dat veroudering
Eens meeneemt in een
Vrije val. Onomkeerbaar
Ook dit keer weer verliest
De mens iets van weleer.
Zo heeft de mens veel geleerd.
Heeft die enorm veel gepresteerd.
Een loopbaan opgebouwd, is die
Gelukkig met de liefde getrouwd.…
JONGOGEND BLIJVEND ADVIES
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 357 Als je je levens-zaad laat opdrogen
ontkiemt je veroudering scheutiger!
Deze hartenkreet draag ik op aan alle mannen vanaf de vijftig!…
Onsterfelijkheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Boeken verouderen.
Meesterwerken nooit.
Schrijvers vallen om,
of sterven in bedden.
Boeken blijven,
dood, gewoon,
in oude kasten staan.…
Oud bakkie
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen 654 Je bent hopeloos verouderd
Je mechaniek is van jaren terug
Je rammelt, stottert aan alle kanten
En je bent niet meer zo vlug
Je rimpelt, krimpt en bent aan het slinken
Ergens lek je in je vel
Je bent weliswaar nog niet aan het stinken
Maar dat komt vast ook nog wel
Je stompt al af, dreigt te verzaken
Kan niet wennen aan de nieuwe tijd
Hebt…
Verouderen (prozagedicht)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 501 M’n vrouw ziet in films de veroudering van haar idolen.
Dat zag je vroeger niet, zegt ze, in ‘t dorp werd niemand
ouder. Door de schok van de foto van een onopgemaakte
Oprah is de obsessie begonnen. Ze praat alleen nog over
de vergankelijkheid der dingen.…
Terug naar af
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 283 De dagen van alles kunnen
Zijn vermoeiend, gaan voorbij
De tijd die ooit veel voorspoed bracht
Ebt je leeg als een getij
Het besef dat niets voor eeuwig is
Slaat toe in jou en plant haar zaad
Alles lijkt steeds sneller
Tot minder meer in staat
De kleuren van je haar
Je strakke gladde huid
Die mooie witte tanden
Verrimpelen…
Op weg naar de zin
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 167 de draagkracht van lijf en geest
kan het scheppend vermogen
allengs minder doen belonen
ik heb lang de rek kunnen gedogen
maar ontmoet thans de grens
waar het verstand moet tonen
dat mijn adem stilaan achterblijft
dat een nieuwe uitdaging
van haar vervulling wegdrijft
en ik gedwongen word
tot mijn aardse vertraging
ik zal…
De oude dag
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 244 zo laat nog in de avond
zeker, deze dag nadert zijn einde
prevelt al doende mijn stem
het gebed van wat was,
over vandaag,
dus haast het oude zijnde
ik ben nu en hier
in gedachten verzonken
doch ook zowaar reeds zwevend
op weg naar boven
al raak ik door de jaren
wel vaker verstrikt
in verder kijken,
soms gelijk aan…
Tijdloos
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 350 op mijn gezicht
wordt het oude jaar gekerfd
tekenen lijnen groeven
en groeien dijken rond ogen,
moet de huid zich naar de
zwaartekracht voegen
op mijn gelaat
staat het lied van de tijd
dat mijn geleefd leven toont,
ik heb de melodie
vaak met letters beloond
maar ontegenzeglijk dieper,
door mij,
in harmonische klanken verspreid…
Verbeeldingskracht
snelsonnet
2.5 met 4 stemmen 329 Not to mention
Het nieuws rond Sylvie's nieuwe hairextension
Dat bracht ons van ons aller à propos
Maar bij veroudering moet men pas passen
Daar is geen was meer tegen opgewassen…
Een hart van appel.
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 387 Ik heb een huid van appel
schrammen van het vallen
schimmel van het verouderen.
Ik ben appel af-
gehandeld.…
Aan een verouderend Meisje.
poëzie
3.6 met 18 stemmen 2.722 Naar Ausonius.
’k Zei duizendmaal, Lycoor, de tijd gaat vliegend om:
Besteed uw jeugd, ’t is tijd; haast naakt ons de ouderdom.
Vergeefs! gij loecht mij uit. Nu sloop om wollen sokken
De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken.
Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund,
En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen…
Beleefdheidsvorm
hartenkreet
4.8 met 4 stemmen 499 Toen ik jong was werd mij geleerd
beleefd te zijn tegen ouderen
Maar dat is zeker afgeleerd
Deze manieren zijn aan het verouderen
In de bus, daar hing een bordje
achter de chauffeur
Je werd verzocht om je plaats af te staan
voor ouderen, niet voor de conducteur...…
woordspel
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 556 ik kijk met
lede ogen toe
hoe mijn ledematen
verouderen,
veranderen...
mijn ledematen
net als mijn mede maten
- kameraden
staan ze heel mijn leven
aan mijn zijde
alleen... je mede maten
kan je zélf kiezen
maar
je ledematen dus niet...…
De nieuwe klok
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 454 Fraai opgetuigd verschijnt op tv
een nieuwe ster, ze is een hype
al gauw zien we haar niet meer
in stilte afgetuigd en afgevoerd
Als we haar weer tegen komen
verbaasd ons haar veroudering
snelheid en erosie van de tijd
beseffen weer dat de tijd vliegt
Hoeveel we zelf ouder werden
lezen we af van haar gezicht…
Droomwoorden
netgedicht
2.8 met 10 stemmen 233 Kon ik nog je stem eens horen
dichterbij dan als fluistering
van voorbijgaande woorden
tijdens nachtelijke dromen
maar te ver ben je weg
te lang geleden van hier
dus moet ik troost vinden
in alle droomwoorden
die je me af en toe schenkt
het niet verouderend beeld
dat ik daarbij doorkrijg
ach kon ik je maar aanraken
zachtjes strelen door…
Als de avond zucht
gedicht
3.8 met 13 stemmen 7.366 Je zit wat onderuitgezakt
op een bankje in de duinen
waar je uitkijkt over zee
de vergane glorie straalt
van het matte in je haren
waar het goud van ooit
nu grijze strengen strooit
je hand streelt oud fluweel
dat plooit rondom je dijen
hun schoonheid lang passé
je blikken staren wrang
over het ebbende getij
en in het doffe van je ogen…
jaarringen
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 846 ook bij mij
verzakt
onder de ogen
het vel tot wallen
alsof daar
zichtbare jaarringen
de ouderdom willen tonen
als beelden van
sterfelijke demonen
er wordt lucht
in bogen onder
mijn bril gezogen
waar de huid
te vroeg
door het leven
is bedrogen…
Vaker dan voorheen
netgedicht
4.2 met 28 stemmen 1.385 zo af en toe
wat vaker dan voorheen
overschrijd ik mijn jaren
welke gedachten
of gevoelens heb ik
nog gemeen
als grijs nijgt naar zwart
en het ademen
mij slechts mee
laat varen
achter een masker,
zo lijkt,
verstilt de geest
van schoonheid en
toekomst het meest
af en toe
nog vaker dan voorheen
verlaat ik mijn jaren
heb…
Halverwege, de dood
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.809 Tot gisteren waren wij even oud, zij en ik.
Nu sta ik hier en ligt zij daar, koud, zij -
en ik bezweet van zomer, haast en gêne.
Zij lijkt een beetje op een zonnebloem:
gebruind gezicht, blonde haren,
nog lang niet uitgebloeid, toch geknakt.
Zij ligt voor schut; slaap noch diepe rust.
Niet stuk, niet beschadigd, niet ziek:
kan nog heel…
Haloween III
gedicht
2.0 met 2 stemmen 5.949 Bergen met coyotes en ratelslangen,
in het dal de stinkende auto's
en in het bed met de twaalf kussens, jij op je rug.
Ook jij wordt havelozer, tandelozer,
maar vanmiddag niet.
alhoewel je al kleurlozer murmelt,
al bijziender stommelt uit je bed.
Jij, ooit van marmer, ooit met groengespoten haar,
je wordt meer en meer opgeslorpt
in een verhaal…
Wat doet 't er toe?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 158 Bergen zal ik niet meer beklimmen
dichte oerwouden niet doordringen
over oceanen vaar ik niet meer
zeeën kan ik niet meer beteugelen.
Over werelden kan ik niet vliegen
landen bezoeken gaat niet meer
stil kan ik nog zitten mijmeren
genietend van landschap en winterweer.…
Kalverliefde
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 135 Vandaag ben ik nog een door die straat gelopen
Die straat waar ik vroeger vaak door gelopen ben
En nog steeds als gisteren ieder huisje ken
Waar ik op ontmoeting met jou liep te hopen
Ik zag het huis waar ik naar de overzijde keek
Misschien zag je mij achter je raam wel gaan
En vroeg je af waarom ik niet even bleef staan
Maar als ik jou zag…
Werkdruk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 150 Steeds zoekend naar concentratie
Mis ik de woorden die ik schrijven wil
Ergens moeten ze zijn verborgen
In een uithoek van mijn geheugen
Of verduisterd in mijn slijtend brein
Ik maak mij wel zorgen om ’t gemis
En vermoei mij op mijn zoektocht
Herinner mij nog mijn jonge jaren
En gemak van leven en wenden
Ach niet ’t tobben zal mij de toekomst…
[ Pas een nieuwe baan ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 39 Pas een nieuwe baan,
en vandaag een grijze haar:
er verandert veel!…
De voortplanting
poëzie
4.3 met 6 stemmen 2.058 Voor ik verouder wil ik zonen winnen.
Zaads overvloed geeft overvloedig vrucht.
Doet zo de rijke niet die veld aan akker
schakelt en 't grote goed met goed groot graan
Bezaait, en rijst en goede bomen plant?
Zaad is het kostelijk bezit des mans.
Veel zaad bezitten is veel zonen hebben.
Zaaien en oogsten is in Tao één.…
Muis
snelsonnet
3.1 met 8 stemmen 309 Wie wil er niet zo'n stofje als die muis
Om daarmee jeugd en jaren terug te winnen
Je zou zelfs overnieuw kunnen beginnen
Of kom je van een koude kermis thuis?
Op aarde kun je dan geen stap meer zetten
En nog eens 50 jaar die snelsonnetten!…
Minachting
hartenkreet
4.1 met 9 stemmen 886 zijn duizenden draaien
Nu een glans en troosteloos geheel
Zou geen zacht zijden rokken meer aaien
Gefluisterde geheimen aanhoord
Gesloten om weer heimelijk te ontsluiten
Begeleidde hij in liefdevolle momenten
Glimmend lachend in onschuld naar buiten
Moeizaam kreunend dient hij nog wel
Maar de romantische flair is verdwenen
Ondergaan de veroudering…