20 resultaten.
Het ogenblik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 De mistbank hangt laag
streep licht aan de horizon
de vos staart me aan…
Grijs
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Grijze wolken drijven
traag voorbij
de kroeg aan de kade
is mijn haven
tussen mistbanken
varen schepen
zonder mij
en zie ik meeuwen aan
voor raven.…
Mistbank (Senryu)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 445 Mijn zicht verduistert
op een verouderde weg
in stilte naar jou.…
Mist uit zee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 98 De zee is vlak en grijs
Slechts een streepje stroom
glinstert bij de boei
Dan schuift een witte waas
breed als de horizon
over strand en stad
Gumt lijnen uit
Strijkt alles plat
Ik ga naar huis
Sluit de gordijnen
om zelf ook te verdwijnen…
Ogen door een loep
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Het glas zo helder als de morgen
zonder een mistbank over het gras
zo helder als de merel zijn noot.
Bij het sluiten van mijn ogen
met een diepgaand beeld
beleef ik jouw warme expressie.
De ontmoeting vervult passie
jouw aanwezige temperament
in een wereld van mijn illusie.…
Prettig ongeschikt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 voor mij niets eeuwigdurends,
geen bezwerende formules
geen eikenhouten planken,
tunnels, dichte mistbanken
die het zicht belemmeren
geen patronen die zich
aan vaste grond nagelen
liever ook geen criteria, een
functieprofiel met targets
ik zie de afwijking in elke
spiegeling van tegenlicht
vandaag kijk ik in het water,
de enige…
Van kroeg tot kaap
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 570 wier waait met de netten mee
de zon rust op een mistbank
boven hare majesteit, de zee
het stromeisje schenkt ruimschoots
wijn en dein, turft de dekzwabbers
geronseld per dozijn
de zeilen bol, het zeeschuim op de rol
recht ze haar rug
met haar kop pal voor de wind
verdwijnt het schip
op de valreep wankelt een vader
schreeuwend om zijn…
Doorzichtig
hartenkreet
1.3 met 3 stemmen 563 Maar goed dat Pieter Lakeman het doorzag
De klanten werden voor tonnen gedupeerd
Door hoge polissen die zijn aangesmeerd
Da’s bij de DSB schering en inslag
Nout Wellink, Zalm en Dirk Scheringa, mijn dank
Maar zonder transparantie is ’t een mistbank
----------------------------------------------------------
…De DSB heeft haar klanten enorme…
Het tijdsbeeld van een scholier
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 689 Mijn tijdsbesef is voor even weg
Mijn klokje is bevlekt
Door een mistbank bedekt
Ik wil voor even niks meer van de tijd weten
Nadat ik vanochtend had ontbeten
Zat ik alweer voor het avondeten
Zo snel gaat de tijd voorbij mijn geweten
Tussen ontbijt en avondeten
Kom ik niks nieuws te weten
Iemand heeft op mijn horloge gezeten
Dus ik was…
Allerheiligen Allerzielen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 Melkweg
rondeborstige planeten
ontwikkelingskracht, magnetische velden,
grote beer en kleine beer
sterrenstelsel
in winterrust
kernfusie in mistbanken
winterslaap die wakker wordt
smeltkroes van graven
beginnen te praten
straalstromen van geluk
ieder opgelucht
zielsverwanten die opstijgen
heelal verblijven
lichtflitsen
duisternis…
Met huilende mond
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 551 Zij keek mij zonder ogen aan
en zag welhaast door mij heen
Haar ogenlicht leek uitgegaan
Inwendig dood, zo het scheen
Lege blikken zagen door mij,
als van een onbestaand mens
In hemdje met jeans, als kledij
uitte zij haar zwijgende wens
Stille woorden, zonder klank
zweefden uit haar droge keel
Dan week ze van de mistbank
haar blikken…
in het loverse gefluister
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 348 de ochtendwind is licht
ontduikt langzaam het duister
een mistbank zetelt zacht
in het loverse gefluister
de zon priemt zich een weg
dwingt nevels spoorslags
te verdwijnen laat de dag
in vol ornaat verschijnen
in blauw straalt zij
haar warmte op het land
de witte huid verbrandt
zal schaduw moeten zoeken
te laat voor vele voeten…
Ik droomde dat het anders was #3
netgedicht
3.5 met 13 stemmen 954 Ik droomde dat het anders was
Drinkend van het puurste water
Hervond ik dromen van veel later
Terwijl ik in eenzaamheid genas
Het fluiten verliet mij nimmer meer
Geen vogels bij de ochtendzon
Handen bedekten hoofden met een kom
Toch het gekrijs, keer op keer
Velen bliezen hier hun laatste wolk
Dat tot een mistbank samensmolt
Voor eeuwig…
November
gedicht
4.0 met 2 stemmen 15.971 Geen spoor meer van zomer, al haast weer winter
De mistbanken van de herfst hangen laag
over de grond, verschuiven traag.
Het licht wordt steeds kouder en minder.
En ik denk: ik ben bijna niet buiten geweest
toen het gras nog hoog stond en bol van groen
de bomen waren. Teveel te doen
en schrijven voor brood verduistert de geest.…
de ijzige nacht
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 846 de overgave aan
verloren tijd, opzoek
naar onkreukbaar waken
het is dan niet zo
dat ik me verberg
om weerstand te vermijden
soms geraakt de ziel in trance,
wordt zij overvallen door
een overdaad aan klanken;
als het aardse carillon,
onvoorspelbaar,
zijn klokken luidt en mij
naar de doolhof begeleidt
dat is gevuld
met grijze mistbanken…
Vibratie
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 138 weerkaatsen
op de bodem van de ziel
al staan duizenden op wacht
er is er niet een
die zich in het zwart
kan verplaatsen
dat zijn die momenten
in een dode lente
en de winter deuren sluit,
bruggen lijken opgehaald
ook oren verzwijgen dan
haast ieder uiterlijk geluid
toch verzachten klanken
gepaard aan het hart
het gevoel in kille mistbanken…
Thans door banken mist
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 180 geen woord
voelt in wezen kalm
het doorweekt tedere voeten
als een slaap zomerzee
van kalmte durend
ik word overmand door beelden
wat was
wat is
wat komt
een weeldepracht dauwt peluwzacht in ‘t land
voor elk vertrouwd dier
langs het maïsveld
langs de laagwei
van nabij hoor ik dieren lopen
van eigen klank
in een betovering van mistbanken…
Als het goud is verwond
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 471 blad dat de wind verheugde
De ontbering van warmte,
bij nachtelijke koude zeeën
Marteling van geloof in alle,
grijpt elk contact buiten leven
Herkenning van oude magie,
als verwarring van de grens
Dromen lijkt een pijnlijk fobie,
eeuwig zwart blijkt een wens
Sprankeling in heldere klank,
een leraar volgens velen
Bij een sluipende mistbank…
'Zomerwintertijd'
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 89 De laatste mistbanken verdwijnen en maken plaats voor elfenbanken die zich naakt en kaal koesteren in de milde nazomerzon. Net als eerder deze week kunnen we ons in korte hemdsmouwen steken en, blakend van aso-egoïsme, vol trots onze zwartgetatoeëerde blote armen showen..je leest het goed, het wordt 19 tot 23 graden!…
Ontmoeting met zoon
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.084 Maar toen was het jongetje
reeds bijna geheel opgenomen
in een mistbank plots opgekomen
over de weiden tegen Postel aan.
Zijn stem bereikte echter
ongeschonden mijn trommelvliezen.
"Die ben ik ook!" riep ie.…