Alle inzendingen over monde/

Die wordt ingezet voor 't zegevieren Koren op de molen van 't Gelijk De wringer wordt gedraaid De molen is klaar Van dankbaarheid een blijk Want al is de leugen Nog zo snel Van mond tot mond Of op een A-viertje geprint De waarheid achterhaalt haar wel Pas dan valt het net Gaat bereidwillig zich sluiten Adembenemend Oorverdovend…

Naakt op een trap Van boven naar beneden Geconcentreerd kijkend Standvastig Trede na trede Lijven bloot en Elkaar kussend (mond-op-mond) Met handen die Zwijgen Tongen die met Recht aanbeden Gracieus en Tevreden. Moe. Voldaan Hun lijven één lichaam Orgasme Héérlijk. Met reden…

mijn kamerheer brengt mij naar bed bestrooit mij met zijn knuffen zelf krijgt hij ze ook heel graag bedelt vroeg in de dag bacillen vliegen daarbij rond zijn mond op mond actief als een van ons een griepje krijgt wordt de ander ook geveld eerst staan bij mij, naast het bed sapjes en partjes fruit als hij dan aan de beurt komt stommel…

je sterke lijf is zachter dan ik dacht je vingers vaardig in oneindig strelen nog speelt er ’s morgens na dit zoete delen rondom jouw mond een glimlach van de nacht…

het woord in vlechten de zin gaat rechtlijnig door de mond die het sprak…

kuis mijn blote lippen met geschuur van je gehuiver schaduwschade en alle herkenlekken aarde donkerdippen bange amfibieën plotseling sluiten schril hun buitenvlies drukt stil en in de koude kring ziet hoger de tersluiker het gedrag haar aangerande ogen pijn met melk en suiker…

grote ogen rond haren blond volle mond ogen zonnerond haren korenblond mond vol mond zo rond zo blond zo vol mond ogenrond okerblond kersenmond.…

torens van wit ivoor Van waaruit een zingen klinkt In de diepte een sirene zingt Zij die bevestigt wat ik graag hoor Zij verleidt mij met ontelbare woorden Een kunstenares met de taal Zowel op papier als verbaal Als muziek met ongekende akkoorden Haar lokzang brengt mij in vervoering Met gevoelens van de eeuwigheid Waarheen haar mooie mond…

Onbegonnen Tijd Waar ik dwangmatig naar schrijd Blijft uit Leven strijd…

Zee van golvend zilt gebruis Neem me mee in je gewoel Wild klotsend langs de rotsen Voer mij ver het diepe in Door kou en warme stromen Mijn mond en lippen zout van smaak En met immense kracht laat jij Het blauwe donker van jouw macht Mijn wezen binnenkomen…

Misschien zoekt zij haar ouders, broer of zus misschien zelfs is ze alles kwijt ik voel het warme bloed in mijn mond wanneer ik machteloos mijn lippen bijt. Ik zie de beelden elke dag passeren en 't grijpt me aan, meer dan ik wil in mijn hart spreek ik troostende woorden maar mijn mond zwijgt......stil.…

ik ween vaak binnenin misschien omdat mijn geboorte zwarte vlekken baarde zonder geluid rondom het geraamte van slapende tijd de dag verdroeg geen meisjesblikken of dronken gefluister in schreeuwerige gaten van lichtverlies de dood was elders in schroeiende ogen ik besta slechts uit karton…

gulzig zoekende mond bevochtigt lippen kruipt dichterbij met schokjes inhaleert ze het leven en voelt warmte naar binnen stromen…

Als ik tegenover je zit kan ik mijn ogen niet van je afhouden Als ik naast je loop zoek ik steeds weer naar je hand Als ik je bij me voel zo fijn, dicht tegen me aan kan ik er niks aan doen, maar dan voel ik mijn mond vanzelf naar de jouwe gaan.…

dat aan elk lied een randje rouw kleeft , liep te vaak aan mijn stem voorbij, dan werd moeilijk ademhalen voor het wezen dat met mij leeft, zonder eind, met eigen wil, wat vervoering brengen zou verzamel ik ontroering, toch spreekt het zich niet uit,en Chrysostomos besloten heeft dat gestamel verlies is van geluid, kiezels in de mond…

Mijn hart is vol van onuitgesproken woorden toch verzamelen ze moed om tot uitspraak te komen de mooiste van hen allemaal doorbreekt de stilte spreekt mij met haar roepnaam aan zeg dichter ik zit in je hart gevangen voel je leegte en kou ben met je begaan maar je mond loopt niet meer van mij over je kunt niet zonder mij schrijf…

Je ligt vergeeld in het dossier als onomstotelijk bewijs je leven loopt juridisch mee in dode sporen van de zeis stille getuigen spreken recht om jouw zwijgen te verbreken het geeft niet wat de dader zegt dit verlies is niet te wreken je naam klinkt uit een vreemde mond zo onwaarachtig levenloos wil schreeuwen dat jij echt bestond en…

Ik wil je proeven ik wil je voelen in je vloeibare zuiverheid terwijl je langzaam mijn mond mag binnenglippen...…

vertakt het zich, komt tot ontluiking en blad na blad zich zelfstandig openvouwen waarop iets anders geschreven staat in het middelpunt van dat erfgoed, vernieuwt de wind in iedere oogopslag waaruit een wereldwoord tot stand komt als vaste vorm als hoopvol, zich laat herschrijven met zijn gewicht zichzelf hoopt uit te vinden en mijn mond…

De mond moet spreken Over wat verborgen wordt.…

en soms heel even vraag ik mij af hoe dat hart en longpatiënten in deze corona tijd hun leven verder moeten leven met 't gevoel te hangen aan de galg in een strop met een mondmasker op…

ik had een armvol zwaaien al ten afscheid vastgelegd in voorbij je lach en lichte huppelpas pasten daar naadloos bij zo was er ook het glas met de rode mond die jouw lippen had dat altijd halfvol en jij slechts lichtjes aangeschoten was nog is er het geroezemoes van lieve vrienden onder elkaar sprekende ogen en de…

Als je niet van het leven houdt en alles je benauwd vertel het mij liever niet Als je ten onder gaat in verdriet en je niemand meer ziet vertel het mij liever niet Als je wilt springen en dansen dan keren de kansen ik ben er die op je wacht vertel het mij, de hele nacht…

we afscheid namen Was het goed, geen ziel verscheurd van pijn Maar m`n liefste nu ben ik alleen En denk nog veel aan jou Soms met een gevoel van verdriet Maar meestal met een lach Wat we hadden was zo fijn Misschien niet hetzelfde voor jou of mij Maar wel met een intensheid gedeeld Nooit spijt, wel gemis Met een glimlach om mijn mond…

hou je mond, want je woorden zijn als stenen, en je raakt me hard; raakt mijn hart, raakt mijn romp, mijn hand, mijn benen. Het is ongezond. En zo je me hier ooit vond: met te grote schoenen want ik had nog veel te lange tenen. was ik toen verward, later kwam mijn part. Met je woorden zo hard dat ik niet anders kon dan wenen.…

De pijn van het gemis nog elke dag zo zwerf ik als wees de wereld rond nooit meer dat welterusten lieve kind voor altijd en eeuwig hun mond verstomd.…

Je tuit je mond haalt adem om te spreken? te zingen? Er is 'n wachten op de loop der dingen Alles zou rond zijn als er woorden kwamen Alles zou rond zijn als er noten kwamen noten op je zang Ben bang dat er stiltes zullen vallen als kralen van 'n gebroken ketting.…

snoer hem de mond roept men van verre hij is het niet waard behandel hem als een hond of schiet hem naar de sterren gebruik je macht om te onderdrukken en sluit je geweten stevig af met gezag zal het niet lukken kortwiek hem als straf eerst was hij welkom werd luidkeels toegejuicht echter het weer draaide het volk morde: ontneem…

wat uit de mond komt zijn alleen maar woorden vleermuizen botsend tegen het niets - de gedachtengang van een grot naakt zal ik uit het duister treden en dan blind de zon omhelzen de gedachtensprong een schot - zo draait een mens de wond uit zicht [Vert.…

Zoek niet naar mijn mond vraag niet waar mijn handen zijn in gedachten zijn ze daar waar ze horen. Ze zijn bij jou.…