22 resultaten.
Vormeloos en machtig
netgedicht
2.9 met 9 stemmen 180 In jouw ogen schijnt de zon
vormeloos en machtig
Ik verstevig mijn greep
op jouw hand
en neem je mee
naar de zachtere kant
van je gezichtsvermogen...…
Vorm(e)loos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 Bevrijdt Het Vrije Vers van vormeloosheid
Of juist vormloosheid, zonder tussen-e?
Ik breek mijn brein, maar zit er niet echt mee
Want alles stroomt - niets blijft
in bodemloosheid…
Luchtig
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 758 De straat is leeg, het asfalt grauw
Een verlaten cypres reikt halzend naar de hemel
Regendruppels vallen als een weldaad op haar bladerdak
Het asfalt kijkt zwart mat terug, half lauw
Druppels plassen beekjes kolken
niets beweegt anders dan water
Vormeloos passeert de tijd
Vormeloos drijven volle grijze wolken
De lucht hangt gespannen als…
Vruchtbaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 diep in mij sluimert
een gedachte, een wortel
bezeten van ongeremde groei
nog vormeloos
ontwaak je
vanuit een onzichtbare wens
naar een zichtbare drang
sneeuw en ijs
houden mij niet tegen
ik stroom
ik adem
ik leef…
kus van de zee.....
netgedicht
2.3 met 7 stemmen 320 Schuimend in haar woeste razernij
zand overspoelt
door golvend stromen
braakt zij eeuwigheid
door eindeloos dansen
raakt zij een grens
in haar vormeloosheid
en kust zij de stranden
als deinend behagen
vluchtig ondiep
door rafeling heen…
XXXV - dans van de tijd - 1913
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 144 zesentwintigplus
gensters komen gelijk
met onder spanje
de god uit de wolk
wypisz wymalyj krakow
kan altijd komen
de gids een gedicht
over voor mijn geboorte
de kritiek te licht
ronsard zevenster
van de lopende band
voor loopgraven
regen en maanlicht
in hun zilveren stroom
vinden geen vorm…
Lieve schat
netgedicht
3.5 met 27 stemmen 2.850 ademloze start
ongezien begonnen
recht onder m’n hart
vormeloos begin
ongevoeld aanwezig
nestelt rustig in
‘n nieuw mensje groeit
ongehoord ervaren
levenswater vloeit
volmaakt in z'n sas
keek God de Vader en
zag dat je goed was…
Vuilniszakken
gedicht
4.0 met 6 stemmen 4.378 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aangeleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
--------------------------------
uit: Echo van een echo, 1990…
De milde vrijheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 161 Is er een vrijheid zonder vloed
die dunne lijnen op het strand
overspoelt en kastelen van zand
vormeloos verliezen doet.
Als een vrijheid
zonder scherpe randen,
zonder exodus,
zonder muren,
zonder ijle lucht,
of zwaar gemoed.…
Roet van mijn leven
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 441 de kaarsen werpen schaduwen
die als doeken alles afdekken
de ramen glanzen vermoeid
alsof ze langzaam
in diepe vergetelheid
wegzakken
als je dan
je hoofd wegdraait
gloeit je haar rood
in het schemer
ik zie alleen contouren
en ben onzeker
over het bestaan ervan
jouw vormeloosheid
in de schaduwen
is de weerspiegeling
van mijn onkunde…
Amorfis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 tussentijds sta ik kort in het zicht
als speelbal van eigenwijze tijd
hooguit hoogte, waarmerk van reliëf
of diepte in groeven van voordood
gezichten, van mensen die ik nog tref
een rimpel in de vijver van stille nood
heeft het zin te beklijven
gekerfd in beelden, kruimig en broos
voor hen die na ons zullen verblijven
ik, jij, we zijn vormeloos…
crisis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 nog vóór zijn gevoel had het moment
hem ingehaald, neergedaald
in vage vormen brak het zijn gemoed
een autoloze zondagmiddag was nog niets
in vergelijking tot zijn fiets
die trapperloos de schutting nam
stram van lijf, met moede leden
klom hij stil de koffer in
“dit is het begin” dacht hij
en vormeloos verborg hij snel
de fietsbel in de…
opnieuw
netgedicht
3.5 met 48 stemmen 510 opdoemend
uit naamloos water
roep ik jou
als een kind
dat niet kan spreken
langzaam
vervaag ik
een golfslag
vindt mijn hand
tilt mij
over bergen
in vormeloos wit
begint
de aarde
opnieuw
opnieuw
valt de regen
verwaait het zonlicht
hoor ik jouw hart
drink ik de beker
opnieuw
proef ik jouw liefde
waarmee jij geen raad weet…
De dagen van mijn leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 De dagen van mijn leven
heeft U te boek gesteld,
U bent met mij verweven
mijn dagen zijn geteld,
U zag van lang tevoren
mijn vormeloos bestaan,
nog voor ik werd geboren
gaf U de richting aan,
ik ben in U geborgen,
uw trouw, uw Vaderhand;
ze zijn er elke morgen
als dauw op dorstig land,
uw zon zal mij omgeven
in zorg, verdriet en pijn,…
Leeghoofdig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 107 merkwaardig, niets ontwaakt
per dozijn, ongestreken, onbevlekt
vormeloos tot zinnenbeeldend
als bescheiden naakt
blauwe regen, fontanellen, ondenken
weggaan, zonder voorbijgaan
door vrieskou in lopend vuur
van, opnieuw, regenachtige aard
nachtwilgen hangen, bedekken
het hart van het ijskonijn
tot weer een ochtend zal rekken
overspoeld…
Ode aan de Leegte II - Kosmos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 212 zon begeleidt en dirigeert
planeten en myriade manen
ten dronken dans in cirkelbanen
het multiversum musiceert
In mechanische melancholie
baadt de ster die verder kwijnt
haar helderheid - tot ze verdwijnt
vervalt in vale apathie
De celestiale schemering
een schaduw sluiert Edens Hof
de grote Godendeemstering
herleidt 't heelal tot vormeloos…
De Maat
poëzie
4.5 met 2 stemmen 501 En 't vormenloze is u - niet vormeloos
Maar reinste maat van vormen-mooglijkheid -
Ik ben daarin, een kern, gezaaid door u.
Zo is van u tot mij geen toen, geen nu,
Geen rechts, geen links, maar volheid mateloos,
Die ik - maar droom te zijn, doch die gij zijt.…
VREDEVORST EN ZIJN RIJK
gedicht
3.1 met 55 stemmen 17.145 Hij is niet uit de lucht komen vallen
daar in Bethlehem
al klonk er de boodschap en het lied
van engelen
maar heeft moeten groeien
vanuit een vormeloos begin –
er was alleen maar een woord
dat mocht worden geloofd
en dat zijn moeder ontvankelijk maakte
Ook de vrede
zal niet uit de lucht komen vallen
als een warm zacht kleed over ons heen…
nimmer thuis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 (she’s leaving home)
zo vertrouwd haar kamertje toch was
hoe warm haar jasje toch beschutte
liefde putte zich uit -in geld
dat met geweld voor alles werd gebruikt
niets ontzag haar licht besmuikt
en vormeloos bestaan
ze wilde gaan, ze wilde voelen
waar het leven echt op doelt
hoe goed haar ouders het bedoelen
heeft ze nooit zo…
Aardedonker
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 zwartgoud
nog tijd te gaan, toekomst te delen
zonder omzien
of omzichtig slaap af te wegen
voor je het weet gaat het richting
categorie
voorbij voordat het goed en wel
en zo goed en zo kwaad als het
gaat, gebundeld
in onbegrijpelijke codewoorden
dan vallen de letters op hun plaats
regel voor regel
vullen de voegen zich met gewicht
vormeloos…
het beste leven geven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 482 waar liefde samenvloeit
komt het beste boven
transformeert zich de bron
tot – uiteindelijk – jouw leven
de stroom van ontmoeting
weeft met stof van genen
in moeders schoot
zich jouw eigen bestaan
wat vormeloos begon
week nog – en zacht
vormt zich frêle
tot in jouw fijnste details
voedende aderen
daar om en doorheen
weven schilderend…
Avondstilte
poëzie
3.0 met 2 stemmen 774 Het eindloos hangt daar hoog en ligt hier neer te dromen,
Te dromen in de vlakte en in het zwijgend woud,
Het woud dat zwijgend rijst met halfverlichte bomen,
Die bomen vormeloos die schijnen eeuwenoud:
Want eeuwenoud is ’t al en meteloos te samen
Als samen stilte ligt en nacht op de natuur,
Natuur, onroerbaar stil waar blad noch bomen aâmen,…