578 resultaten.
dichter wordende
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.750 op een ochtend word je wakker midden in klank
met vocaal en klinker en diftong als voelspriet
met aarzelende zorg stem je de geringste beroering
van licht en verlies in klank af
onmiddellijk zie je jezelf geknield
aan de hoorbaar kloppende wand
van een woord – zoekend naar het precieze
moment waarop een versregel volloopt in klank
wanneer…
rollen van steen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 270 Sinds voor ons geest en materie
niet meer voor hetzelfde staan
zijn wij van onze identiteit ontdaan
zoekers in de periferie
Soms maken we bij toeval contact
met de oorsprong van eeuwige waarden
want zelfs bij alle splijting op aarde
is het ontwerp nog steeds intact
Te herkennen onlangs bij de premier
die vele klinkers doorslikte op tv…
Oude namen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 203 Wat is dat toch
de tijd die in
oude namen
lichamen resoneert
over de klinkers
van Zutphen
alsof het is afgesproken
ik hoor je tijd
in gezichten
een naam spreken
de wereld is ineens
oud geworden toen
die nog jong was in
veren van zijn kleed.…
theme for a dream
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 een poëtische wolkbreuk
letterval van klinkers
om nog maar te zwijgen
van de medeklinkers
in dit luilekkerland
voor luie dichters kom
ik werkelijk niets te kort
kan ik zomaar een greep doen
in de hoeveelheid woorden
en vis ik de strofen
simpel uit de goot
alles is hier zoveel groener
zodat ik vrees dat ik droom…
Berk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 406 Hij danst als een sjamaan,
schaamteloos, theatraal,
zijn jas ligt op de klinkers;
de hemel, onbewogen,
ziet zijn naaktheid door de vingers.
Een berk in december
rekent niet op mededogen.…
vensterbank
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 ik schuif mijn hoofd
vitrages uiteen
een wereld wolkt
en regent tranen
de straat nat
het wenen gaat onverdroten voort
ik kijk vanuit mijn raam
glimmend en klinkerend
de roos buigt…
intern
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 228 waar is de tijd van
papegaaieeieren
en koeieuiers
gebleven de tussen-n
gooit nu roet in het eten
een zevental van
opeenvolgende klinkers
in een woord lukt niet
nostalgisch neem ik afscheid
van die mooie woorden daaaaaaag…
Zonder bloemen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 379 laat alle wegen langs mijn ogen waden
water en land, klinker en zand
ik moet kiezen, heb niets te verliezen
tot ik waarachtig vind, de essentie
die alle wegen verbindt, naakter
dan een pasgeboren kind…
Morgenster
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 311 Ik ben de morgenster
die naar de letter leeft
en over klinkers zwalkt
Mijn klanken dragen ver
vanuit de ferme geest
die lettergrepen spalkt
Ik ben de morgenster
slechts tot het woord verplicht
vrijheid zonder oever
gevangen in gedicht.…
Genoeg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 965 In de straten
ruist `n lied
tikken mijn voeten
in de stap
een vroege vogel
tjilpt het gras nog groener
zo de klinkers willen praten
maar mijn ik is uitgegaan
het verlangen van het zwerven
stilaan in de nacht ontdaan…
Woorden Plas
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 54 Als er dan al
woorden zijn
en je gooit
ze in het meer
Wil de plons, de spetter
de rimpels, de golven
de laatste klinkers
van al dat en meer
Als er dan al woorden
zijn, smijt, gooi, werp, verhit,
onbezonnen, onmogelijk
onbegrijpelijk, hart en zeer,
Haal adem,
verdrink niet…
Nee, dát zal het zijn!
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen 3.080 De Rabobank durft schroomloos te beweren
Dat de grond wijkt onder Almelose klinkers
Door dat kwaaie distichon van Herman Finkers
De imagoschade is niet meer te keren
Naast die stoplichten die gaan van rood naar groen
Heeft in Almelo écht niemand iets te doen…
Geschaafd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 562 Lantaarns verwarmen
de kilte van de nacht
en laten de tramrails
blauwachtig glanzen
Bespijkerde riemen
omgorden het rood
de klinkers hebben haar pumps
allang geschaafd
En als de nacht
haar keel vastgrijpt
braakt zij haar weerstand
tegen de winkelpui…
Duistere zinnen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 814 Klankkleur
van klinkers
gesproken
zinnen
verdichten
vezels
vol vervoering
gevangen
verlamming
Snaren trillen
warme draden
rood, blauw en geel
versmelten
tot zwart
hoe diep
en duister
kunnen
zinnen
zweven…
het lek boven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 156 alles is gedicht
de woordenstroom
aan zinnen geordend
hiaten verholpen
haperingen aaneengeregen
als een prachtig collier
de valkuilen geëffend
en toegedekt met klinkers
en medeklinkers die lopen
als in juiste cadans...
alles is gedicht
met dekselse verzen
waarin de dichter
zich kan vinden…
N2: klinkklare uitdaging
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 341 Het is de vreemdste klinker in de rij,
zoals het woordje ~yoghurt~ demonstreert.
En snapt ze deze letter? Mooi gedaan!
Houd goede moed - nog negentien te gaan.…
De ander
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 205 De ander
is als geen ander
zo anders
als de ander
zo onveranderd
anders
zo zichzelf
het dierbare ik
draagt mede
andermans pijn
zo anders
kan de ander niet zijn.…
Balans
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 71 Een mens verdraagt zijn mede
Vanuit het perspectief van nu en verleden
Dit is een gevoelige balans
Ga je over de grens dan loop je de kans
Dat je voorgoed wordt gemeden.…
fluistering
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 635 woorden sprekend
lippen die zich vormen
naar klinkers en
consonanten in een
onbekende taal
ogen weerspiegelen
de betekenis van vorm
en staven stem totdat
het is alleen maar
een droom met haar
hoofd tegen zijn schouder
luisterend naar het geluid
van verre gerust stellende drums…
Het water langs de IJssel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 85 Niet nu, en niet meteen
Zo sterf ik zacht en niet alleen
Het water neemt mij mede
Geen wet en geen verleden.
En elke morgen na de morgen.
Ervaar ik zacht en mooi het leven.
Om zo te weten dat sterven mooier is dan weten.
Niets is nieter dan dat gevoel.
Geen angst voor dood, het water neemt mij immers mede.…
lijn vijfentachtig
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 156 dag (mede)mens,
krioel nog even,
omarm intens
een armetierig leven
ik stap uit…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
Weggooien
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 497 Ik werd verstoten
ja,
weggegooid
omdat ik niet voldeed
maar jij zult je stoten,
na
mijn beraad
ben ik het, die jou meed
gaf ik niet voldoende
liefde,
was ik niet
jouw zalige geliefde?…
van Binnenuit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 Ik wil ze ruilen
die mede Nederlanders
voor nog meer migranten
ze hebben mij laten zien
waar het grensoverschrijdende
gevaar ontspruit
het is zo dicht om ons heen
het komt niet van buitenaf
maar van binnenuit…
Woonplaats
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 390 Woont
in z´n woorden
woont
in z´n gebaren
In stoel, op bed
komt z´n onrust
er tot bedaren
Hij vlijt zich neer
tussen de zinnen
Zeigt neer
tussen klinkers
en medeklinkers
Drukt zich uit
in gebarentaal.…
Stemmen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 er gaan stemmen op
die roepen
dat men stemmen moet
als klinkers luider dan luid
stemmen zichzelf de kamer uit
ik vang ze niet meer op
er loopt één stem voorbij
die niet weet waarvoor
vooral waarom: niets
geld wordt weggesluist
in en buiten Europa
en langzaam sterft het land…
de vleugels van de morgen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 118 het zijn de vogels die me
door de morgen loodsen
het gloren van hun kwelen
is een streling op een vlies
in de stroming van de klinkers
trilt de dag nu open
de drilboor van de straat
wiegt de vleugels van een koor
als het wit van zilverreigers
verdrinkt in hete wolken
klinkt de morgen
zwart van troost…
Aan Hirsi Ali
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 414 Het feit waarvan u door uw vrienden wordt beticht
stelt weinig voor, maar ieder moet nu vrezen
voor het - mede door u - ontketend volksgericht!…
Passie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 Gelijk als liefde
gelijk de stilte
gelijk het blad
aan de boom
mede het groen
het mos
gelijk dat alles
leef ik
gelijk dat alles
probeer ik
bedriegelijkheid
te verbergen.…
fluister verder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 woorden sprekend
lippen die zich vormen
naar klinkers en
consonanten in een
onbekende taal
ogen weerspiegelen
de betekenis van vorm
en staven stem totdat
de woorden vallen
in een zilveren schaal
het is alleen maar
een droom met haar
hoofd tegen zijn schouder
luisterend naar het geluid
van verre trommels…