21364 resultaten.
Om het geld
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 6.340 De deugd is dood,
dat weet ze wel
Genot is krom - niet waterpas
Niets geiler dan de witte bruid
die exceleert in overspel
Ze weet daarginds
het groener gras
en klauwt de letters in zijn huid
"Al is de waarheid nog zo snel,…"
"Al was het 'ja' tot aan het graf"
Ze neemt hem met een "dankjewel"
Steeds voller lijkt het…
Voor iedereen te zien
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.091 Een sticker op
je voorhoofd, lief
als brandmerk van
een dolle hond
Het hoogst gevoerde
woord verbeeld
van wie er even
om je gaf
Laat Nieuwjaar
zonder voornemens -
voor dood ligt
ieder godsbesef
Neem eerst een
droge cider nog
en morgen start
eenzelfde jaar…
Voor iedereen te zien (II)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.877 Zal ik van de wereld zijn
Mijn haren in een
schutkleur bleken
tegenstanders tegenspreken
met bovenlijf ontbloot
misschien
Eens onbevreesd de zaal
betreden. Voor haar en
iedereen te zien
Een spuuglok van mijn voor-
hoofd vegend; als teken
van beschikbaarheid…
Beeld van Moeder
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 3.899 Moeder in het raam
een letterkrant op
haar gezicht
en op haar borst
gespeld: Mijn Naam
ontspiegeld én
in spiegelschrift
Hoe weet ik of
zij naast mij zit
of in de trein
die langs me gaat…
Ander Nederland
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.042 een ander Nederland
ivoor weer glanst, ijzer roest
de zon nog opkomt in het oosten
een land waar zwakte onschuld is
het bordje bij de grens weer zegt:
N E D E R L A N D
maar hier wordt openlijk gebloed
is leven leeg, geloof gevaar
een lekland vol punaisegaatjes
Ik leef met de gedachte
dat in het ware Nederland
ivoor niet glanst, zilver…
Nachtelijk verlangen
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.740 Soms zit ze naast hem
zo ineens vanuit het niets
fluisterend in zijn oor
streelt ze lieflijk zijn wang
als warme wind
dit verre elfenkind
en hij voelt haar zilveren huid
zo tastbaar dichtbij
als slaap niet meer komen wil
zijn tengere lijf rilt
de koude voorbij
verlangt naar betoverende dromen…
KRETA
poëzie
3.0 met 31 stemmen 7.527 Zee lag stiller onder sterrennacht
Dan een gulden vlies, een zilveren vacht.
Iedre windvlaag scheen voorgoed te luwen.
't Zware schip kon zich niet verder stuwen
In het weerstandloze, ijle klare,
En het eiland kwam voorbijgevaren.…
in alle weligheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.578 het water
dat uit de fonteinen gutst
snatert welgemutst
gulpt als zilver
in het blauw gerimpel
er stoeien aan de hemel
witte wolken
de wind
huivert voorbij
palmen wuiven
sinds vanmorgen
dadelloos
in alle weligheid
boven mij
weet je nog
wat ik je gisteren zei
er hangt iets vrouwelijks
in de lucht
net als jij.…
Trapzilver
netgedicht
3.0 met 77 stemmen 571 De zuinige boenster morst
bloedend zilver op de trap.
Zij veegt de druppels in haar blik,
kijkt scheel de leuning omhoog en bloost
bij de aanblik van zoveel onontgonnen.
Voortaan staan er geen ongeschuurde eiken klompen
in de gang. De laarzen gaan hoog gepoetst
op de plank naast de halflage bergschoenen.…
Zilver
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 75 Zwartwit geflakker
berken schrikken zich zilver
een ekster vliegt op…
Zilverslang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 Dood -
Doder dan dood
De kleur, de
Buitenkant waarmee
Je de strijd
Gestreden hebt,
Op het oog
Voortijdig aan
Je eind gekomen,
Is daar het
Zilver dat uit
Je doodzijn
Groeit
Zilver, zo mooi,
Zo zacht, zo
Kunstig gevormd,
Schoonheid uit
De dood opgestaan…
Cello Sonata - Hindemith
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 742 De cello huilt
de glazen van de avond breken
de cello huilt onophoudelijk
zoals regen huilen kan of de wind
de cello is ontroostbaar
en huilt om verborgen gevoelens
om verre stranden
om magnolia
om alles wat mooi is
en onbereikbaar
om de dode vogel in mijn hand
huilt de cello
het hart wordt gewurgd
door zilveren snaren.…
Ik raap.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 263 Die ze dan zal vangen, samen
met de wolken zullen ze worden
gedragen over de zilveren zee
ver weg naar de verre horizon.…
Levensdraad
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 665 Door je leven loopt
een draad
soms van zilver
soms van goud
't Is maar net
hoe alles gaat...…
anne
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 858 meeuwen krijsen hongerend
in vrijheid in de blauwe lucht
naar gerechtigheid en vrede
de kale kastanje wordt ooit groen
in een donker en koud amsterdam
na de schrille dagelijkse kreten
komen weer de zilveren nachtvogels
dreunend de verre dood aankondigen
van kinderen die net als ik verlangen
naar vrede en een betere wereld…
einder
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 518 onder veeltintige grijsheid
stroomt de zilveren breedte
schuine donkere regenstrepen
waar de hemel de einder raakt
verre kerktorens zijn versluierd
de wind brengt huivering
land en lucht vloeien ineen
in de grote eeuwige stroom
die drast en sombert
en de ruisende regen
meevoert naar kille verten…
Zwavelstokken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 288 slingers
zilveren
takken groenen
rode ballen
in de boom
hoger
pieken nog
de sterren
twinkelen zijn
komst van verre
het lijkt
een droom
in de koude nacht
die warmte van
zwavelstokken bracht
met herdertjes
waar schapen grassen
is zijn geboorte
de bekroning van
een lang verwachten
wil melker
16/12/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl…
anne 13 mei 1944
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 380 meeuwen krijsen hongerend
in vrijheid in de blauwe lucht
naar gerechtigheid en verre vrede
de grote kastanje draagt kaarsen
in het bezette en grauwe amsterdam
na de schrille dagelijkse kreten
komen de zilveren nachtvogels weer
dreunend de zekere dood aankondigen
van kinderen die net als ik verlangen
naar vrede en de betere wereld…
Cressogno, 1981
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 186 Ik zocht je daar
in het bergdorp
boven het zilveren meer
waar je zelf nooit was
Ik zocht de rimpels
van je voorouders
van verre verwanten
de sporen van ooit
In een boerenvrouw
zag ik je daar staan
warm in de middagzon
liep ik er te zwijgen
Al in Napoleons tijd
schikte het lot
dat je geen Italiaanse
maar een Utrechtse werd
Toch…
Achter verre horizonten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 719 De fijnzinnige muzikant heeft eens gezegd
er woont een viool in mijn ziel
dansen op klanken het mysterie leven
met ogen naar de hemel gekeerd
opzien naar de warmte van zonsopgang
melancholie bij zilveren maan onder jasmijn
achter verre horizonten zout water proeven
waar hij speelt daar worden oceanen groen
en snaren kleurt hij rood…
Aan 't verre dorpken
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.620 Waar de heide te bloeien staat,
Slapen liefde en wee;
't Lied, dat door de bloemekens gaat,
Zingt m'n ziele mee...;
't Leven lokt en lieft en lacht:
"Kom..., mijn weg is breed!"…
waterscheiding
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 171 zie het als een teken aan de wand
niet onderhuids, maar open en bloot
soms mistig en vaag, in weke kleuren
vertakt, de armen wijd gespreid
zilver, zacht, wakend of slaapnevelend water
zie het niet als een proeve, het lukt geheid
speels en vloeiend, wat kan er gebeuren
tussen vroege jeugd en verre dood
neemt zomaar een pad mij bij de hand…
In de blanke lonken*
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.781 sterre klaar zat
voor mijn oog
(verre verre verre
weg van hier)
dat ik hoorde weemlen
ongehoord
‘t zingen van de heemlen
altijd voort
dat ik hoorde weemlen
‘t luide akkoord
‘t zinggeluid des heemlen
ongehoord
(‘t spreken aan malkanderen
hemelzoet
dat de een de andere
engel doet)
spreken hoorde ik engelen
tot malkaar
en hun stemmen…
Alle brieven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 644 alle brieven die je schreef
uit verre vreemde landen.
Ze gingen èèn voor èèn
op nieuw weer door m'n handen.
M'n ogen lezen alle regels,
en alle kussen proef ik weer.
Want al die vele kussen,
geef je me nog keer op keer.
Al is het vele jaren al geleden,
en is het reizen nu voorbij.…
verre reizen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 422 ik wandel door het park
ontmoet hier mijn wereld
reis zo door jou en mij
naar ver en diep
van eindig en onbekend
over dwaalwegen en uitzicht
het heelal wordt hier verkend
een zwaan drijft voort
ogend naar haar kroost
overziet dat wat moet
omdat het zo hoort
ik heb weet van verre landen
zie daar de mens
ontmoet hem in zijn tuin
vraag…
verre reis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 872 Het is vreemd jou
zo ver weg te weten
te weten dat de adem
die wij ademen
dezelfde is.
Om het stilzijn
te omzeilen schrijf
ik er om leen
nacht
krijgt een ander zicht
en de dag legt zich
in de armen
van talrijke schrijfkronkels
gedachten
reflekteren gesprekken
met het geheugen
dat liefde leven is
toch is er troost
want
jij bent…
notitieboekje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 249 soms
wanneer je verre reizen maakt
dan moet je soms noteren
iets bijzonders misschien
of misschien iets heel gewoons
een mooie plek
een speciale ontmoeting
of
zomaar
een dood vogeltje
op het trottoir
dat je opeens
verdrietig maakt
een heerlijk gerecht
een telefoonnummer
reizigers die vrienden worden
of misschien zomaar…
Verre vrede
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 887 vrede is ver
van waar geweld, agressie,
onrecht, hebzucht,
en honger
regeren
vrede is dichtbij
in samen delen
samen strijdbaar opstaan
bewapend
met miljoenen lichtjes
het dreigend duister weren
vrede van binnen
is leven
respecteren…
Liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Als ik stil naast je lig
Zo stil naast je lig
In het vroege ochtend licht
De geur van liefde nog om je heen
De eerste vogels beginnen te zingen
Een vroege auto die de weg opzoekt
Weet ik dat het goed is dat je mijn plek hebt gevonden
De plek die ik zo vergeten was .... Zo heel dichtbij
Maar soms zo ver ... Zo vergeten ver
Als ik naast…
Zeemeermin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Ik zag haar
terugkeren naar het verre; het zilveren
sterrenkleed nam zij met zich mee.
Zij omarmde met de kracht van de
golven en gaf, maar nam ook iets van mij
mee.
Jij, zilveren vrouw vis met jouw gouden
haren. Jij, kwam en ging met de getijden
van de zee.…