Alle inzendingen over OR dood OR heimwee

als er niks meer zal zijn dan een lucht waarin wolken grijs zuchten bomen met naar beneden ruisende twijgen hun laatste streven tonen stil uitgestrekte schraalheid waarin de ziel nog nauwelijks praat omstrengel mij heimwee vreemd en sterker dan de dood…

heimwee naar vroeger even weer kind zijn zorgeloos genieten heimwee naar vroeger lange zomers strenge winters bergen sneeuw genieten heimwee naar vroeger lange vakanties dagen zwemmen uren lopen in de bossen genieten heimwee naar vroeger mooie herinnering ik wil geen kind zijn ik ben blij met het heden soms met zorgen maar…

ik voel me een toerist die reist door dit leven en altijd is er het heimwee het heimwee naar huis want in dit leven voel ik me vaak niet thuis…

Dit is niet de stilte die ik voelde toen mijn jeugd een andere wending nam geluidloos in mijn ouderdom vol weemoed en verlangen dit is ook niet de stilte van verloren vriendschap of liefde die een loopje nam geluidloos in mijn hartstocht vol melancholie en hunkering dit is de stilte van jouw gestorven dood in heimwee die geen weerklank…

Heimwee naar de jeugd? De tijdgeest schrijft momenten Die niet weer komen; Doch tijd polijst heimwee tot Zachte weemoed die beklijft…

Vertrek laat sporen na in heimwee. Dood blad zingt zich omhoog, dwarrelt tot dikke laag waar zwarte scharrelvogels kwetterend verdrinken: een nieuw seizoen. Reuzenspar opgeleukt tot in de hemel wachtend op lichtmisfeest. Terwijl pompoenkaars schrikkeldroom voorspelt meldt zich een diepe winterslaap.…

In mij gloeit het heimwee naar die zondoorstoofde dagen Als mijn moeder, 's morgens vroeg schermen neerliet voor de ramen Mijn ogen streelden van opzij haar weelderige haren en trefzekere gebaren waarmee zij mijn moeder was Met haar dood is ons verleden bars verbloed; de navelstreng ten tweede male doorgesneden Nu voorgoed…

Het lijkt het meest op heimwee en heimwee doet zo'n pijn.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de ‘heimwee’ naar iets dat niet meer bestaat Sfeer van weleer verdwijnt omdat onze wereld verandert en tenslotte de heimwee eindigt in weemoed waarmee te leven is…

vlij u naast het marmer voel de warmte van mijn naam krab wat mosjes weg uit de herinnering van mijn bestaan of voelt u kilte hoe koud steen kan zijn ik was geen goed mens u nam bloemen mee voor ons zwijgend bijeen ik zou zo graag thuis zijn lieve ik ging zo graag met u mee…

Ik woonde niet eens aan een rivier toch staar ik weer in de verte naar niets, naar het water dat ook niet kiezen kan waar het terechtkomt over welke giftige gronden en stekelige verwachtingen verdund, bevroren of aangevreten door duizend kilometer zon Aan mijn schouders groeien zwarte vleugels van heimwee maar ik weet me gedekt door…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

lichaam van de zee of de dood, levend aan het gezicht van de mensen, mééademend, méésprekend. ------------------------------------------------------------------- Uit: 'Doden zoeken een huis',1956…

Jij hebt heimwee. Heimwee naar de wolf die jij ooit was. Ik heb heimwee. Naar de aap die ik eens was. Laten we samen gaan jagen. Even weg uit jouw hondenleven. Even weg uit mijn mensenleven. Jagen, jij en ik.…

en die er met heimwee aan dacht hoe het vroeger was en die nu is omgekomen…

Dikke wimpers Op ronde wangen Hier ligt een kind Door de dood bevangen Hier ligt een kind Stil en vredig neer De ouders zijn kapot En weten het ook niet meer Zij beweren wel te geloven Maar zij zijn nog hier En het kind "daarboven" Heimwee knaagt nu al aan hun hart Verzonken zijn zij In diepe smart Het kind heeft het In het…

Het landschap lijkt te zwijgen over de stilte van jouw dood maar in alles is vergankelijkheid te voelen en te proeven onze vriendschap die door niemand werd herkend zal nog jaren in mijn heimwee woelen door mijn dromen de taal die jij mij leerde woorden van beminnen in herfst onder hemel uitgeschreven blijft geestverruimend tijdens mijn…

Wat een heimwee; Naar toen; Hoe jong ik was; Lekker keten in de klas. Nu is alles zo gewoon; Niets is nieuw Alles is zo duur; De maatschappij guur; Het is ook zo snel gegaan; De jaren vlogen voorbij; Hoe jong jij was; Het mooiste meisje van de klas; Wat een heimwee; Naar vroeger…

toen zijn kersenboom bloeide ging hij weg van huis hij reisde vele, vele jaren was overal geweest hij zag kersenbomen bloeien een prachtig, maar ook droevig feest want elk jaar had hij heimwee heimwee naar zijn kersenbloesem thuis…

verlangen naar toen ik wil het nu loslaten mijn heimwee is moe…

Ik moest zo nodig weer eens op vakantie. Dus ik kocht een reisgids met een kaart. Daarop heb ik me danig blind gestaard. Het valt me tegen wat ik in dit land zie. Ik was veel liever thuisgebleven, want De kaart is stukker mooier dan dit land.…

Ik voel mij als een kindje, Dat 's zomers buiten logeert, En alles heeft, wat haar hartje, Haar kinderhart begeert. De lieve, rijke gastvrouw Geeft uit haar overvloed Het kindje daaglijks bloemen En vruchten, rijp en zoet. Ze geeft haar kostbaar speelgoed, Daar speelt het kindje mee, Vertelt haar mooie sprookjes Van…

Het dorp, de straat, het huis dat achterblijft ik strijk dan in den vreemde neer met neonlichten op het dak al snel vermoeid en tergend zwak jouw verre beeld volstaat niet meer mijn geest verslapt, mijn stramme lijf verstijft Geen borst, noch bil, noch been raakt zacht mijn klamme huid jouw adem speelt niet slapend om mijn hoofd ik droom…

Maar toch, het weer dat kwakkelt en zeurt, wekt diep in mij de heimwee naar lente.…

Oppervlakkig en niet echt heimwee op de achtergrond als iemand die constant tegen tranen vecht lachend met een vreemde mond. Met een andere klank ben ik gaan heten, mijn naam is niet zoals voorheen laat mij mijn moedertaal niet vergeten in dit vreemde land zo alleen.…

je kijkt me te voorzichtig aan er hangt wat heimwee om je ogen je wimpers vertellen me je dromen je kunt bij mij in stilte komen wonen ik vind wel woorden die geruisloos zijn.…