7482 resultaten.
Gelukkig zijn
gedicht
3.6 met 61 stemmen 23.855 Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van…
Je dacht met trots dat je mijn page was
gedicht
3.0 met 54 stemmen 20.719 Je dacht met trots dat je mijn page was.
Je hielp me in het zadel
toen ik uittrok, met alles toegerust.
'Nu is voor mij' dacht je
'de tijd gekomen om me klaar te maken.'
Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel
mij aan je blik onttrokken had,
de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…
Je weigert de strijd
gedicht
3.2 met 41 stemmen 16.753 Je weigert de strijd waar ik meester in ben:
in holle wegen, in struikgewas
besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag.
Op open terrein daag je me uit,
overwint gemakkelijk en rust naast me uit
in vol vertrouwen.
-------------------------------
Uit: 'De harde kern', 1994.…
Dit is voor jou
gedicht
3.5 met 110 stemmen 28.684 Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar een leegte heerst, als een duizeling,
in de kringloop…
Waar heeft het me toe gebracht?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 243 Waar heeft het me naar toe gebracht?
Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat,
Of is dat de kou die mij niet voelen laat.
Het gemis van God die er toch altijd is?
Wetend dat hij me nooit verlaat,
Vanwaar dan dat pijnlijke gemis?
Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis.
Zonder God ben ik zonder huis!
Wij begrepen elkaar toch eens…
dubbelportret
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 dubbelportret
mijn secundaire aard
belet mij onmiddellijk ervaren
van gezien, gehoord, gevoeld
pas later kom ik bij
hoe of wat
is binnengekomen
je beelden gaan er niet meer uit
dus dat zit wel goed
ik poog te zeggen
dat ik van beelden van mensen hou
die ze tonen zoals ze zijn
die zijn zoals ze zijn
dat ik van uitvergrote perfectie…
Vogelmeisje
gedicht
3.4 met 59 stemmen 17.612 Vroeg in de ochtend
ontmoette ik het vogelmeisje.
‘Waarom ben je zo bedroefd?’
vroeg ik aan haar of zij aan mij.
‘Omdat wie mij zoekt
komt als ik er niet ben
en schreeuwt en huilt
omdat ik niet te vinden ben;
ik kan het niet horen
en het maakt mij bedroefd.’
Neergelegd
staat het meisje op
(laat mij maar eerst
opstaan, ik ken de…
weerzien
netgedicht
3.7 met 15 stemmen 288 hoe stil legt herfst
zijn hand over de aarde
de verste klokken hoor ik nu
geluiden die de witte berken
voor me bewaarden
en ieder die hier is
ook de vogels grijs en traag
zien bomen rillen
ik wrijf over schaduwen
maar er is niemand die wat vraagt…
Windkracht acht
snelsonnet
3.7 met 11 stemmen 1.116 De herfstvakantie is voorbij vandaag
En ieder heeft dus lekker uitgeblazen.
Maar nu begint het najaar zelf te razen
En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag.
De zomertijd is niet meer terug te draaien.
Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…
Voorbode van de komende herfst
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 324 Langzaamaan, gaan we op Herfst aan,
worden de avonden korter, de dagen eveneens,
maar het geeft niks want ineens:
komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog,
warempel een pracht van een regenboog.
Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
Weemoed in de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Wanneer de blaadjes vallen
worden mensen lankmoedig
het rood-groene tapijt
wat geurt naar herfst
roept weemoed op
maakt mensen depressief
Wanneer de blaadjes
allemaal gevallen zijn,
zijn er vele mensen, die
niet meer " onder ons zijn"
door de herfst, sloeg de
weemoed en depressie toe
Genadeloos.…
Herfst 2019
snelsonnet
3.7 met 3 stemmen 250 De herfst regeert weer met bedrukt geluid
Het hemelwater kletst op grond en daken
Wind giert langs huizen, bomen kraken
Nog even maar, dan is het daarmee uit
Bij vette pech treurt elk seizoen hier later
Als woest of zacht geklots van poolijswater…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter
van ons tijdelijke bestaan hier op aard
denk ik; alles, maar ook alles
Was het me meer dan waard!
Dus herfst kom maar op, winter
pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan
In dit mooie aardse wereldse bestaan!…
Is het nog herfst
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 163 Is het nog herfst
of hoe zit dat met de vogels
vliegen ze vrolijk in de lucht
of moet ik ze elders zoeken
ligt er nog ergens een droom
onder een oude steen
of is het mijn hand
op een verkeerde plek
ver van mijn hart
moet ik gaan geloven
dat het werkelijk anders kan
dat het nu anders gaat gebeuren.…
Herfst mag komen.
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 726 Herfst met navelstreng verbonden,
komt traag uit z,n barensnood,
een vogel schelle welkoms schreeuw,
bomen wachten stam aan stam.
Weemoedsklank in zachte kleuren,
't is zomers afscheids symfonie,
herfst kan nu zijn troon bestijgen,
regeren in het nieuwe jaargetij.…
tijdsbeeld
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 78 vogels zacht hun zang vertolken
tot het duister
op den duur…
Een week
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.553 maandag ben ik
weggelopen
uit de zomer
gaf mij over aan de druildag
herfst en regen.
dinsdag vielen
dode vogels
door de leegte
van mijn hoofd.…
Avondromance
poëzie
3.3 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blad
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 251 Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen
De eik,de berk,de populier,de es
Ze hebben het voorzien op de NS
Door blaadjes op de rails te laten komen,
En over alle sporen te verspreiden
Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…
Hoog in de lucht
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen 597 Dag vogel, hoog in de lucht
Slaap zacht…
Ik schrijf vogels
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 194 ik schrijf vogels
naar jouw raamkozijn
voor elke dag een lied
wat vrolijk kwinkeleren
een zachte ruis
door de reuring van de bomen
mijn hand vol innigheid
strooit zomerbloemen
o, mocht ik met jou
mijn duizendschonen dromen
ik schrijf vogels
naar de te vroege herfst
spreidt mijn liefde
over het keuvelbankje
de maan, de…
Pepernoten
hartenkreet
2.4 met 5 stemmen 327 Late herfstdag en
luid gesnater over lekker hapjes,
middagdutje, mooie uitstapjes.
Plots stilte.
Enkel nog beeld, want
allen zijn gevlogen richting het hoge blauw.
Kijk die vogellijfjes uitgestrooid, net als
pepernoten in de lucht.…
Herfst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 357 de verzamelvlucht
van kieviten en spreeuwen
vult het luchtruim…
Herfstfietstocht
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 1.364 meer dan honderd meeuwen baden
opgewonden krijsend in het water
van het Van Starkenborghkanaal
sommige heffen even hun vleugels
laten ze dan weer zakken genieten
van de sfeer in het openluchtbad
een nabijgelegen weiland is bevolkt
met een vergelijkbare groep meeuwen
zij ondergaan de geneugten van gier
die royaal is gestrooid mijn neus test…
de vrolijke wolk
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 742 Een wolkje dartelt boven de polder
en verdwijnt even in het niets
Honderden vogels met de kolder
verzamelen zich wat later boven mijn fiets
met een vrolijke bui want plots rolt er
over mijn jas een smerig iets…
Woorden in de herfst
netgedicht
4.3 met 11 stemmen 396 Prachtige regendagen,vlagen van
wind die nergens naartoe gaat;
zwarte vogels die cirkelen rond
mijn verlangen naar licht.
Mensen proberen teder te zijn
ondanks de pijn van
verlies en onbegrip. Konden we
maar altijd weer herbeginnen.…
najaarsvlekje
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 244 pats, pats, pats
om mij heen
pets
getverderrie
en net zo plots
als zij kwamen
verdwenen zij weer
de schichtig rollende
spreeuwenwolken…
Herfsttinten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 212 Ze voeren dronken
laten leeg wat niet vatten kan
verrijken het armste van de aarde
blozen het bleekste van de dag
De eeuwige dood van blad
de sluipende ondergang
van de in zwam verpakte stronk
plukken ze tenger uit het woud
Ze bouwen gespreide vlerken
als kathedralen tegen het palet
kerven en ketenen bos en mos
onwrikbaar als…
Herfstnacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 [Haiku]
de nacht nestelt zich
in bomen zonder vogels
bladerloos en stil…