Alle inzendingen over OR stoeprand

Smerige straatstenen, scheidende stoepranden, ’t is met vakwerk gelegd. Waar nonchalante houdingen overheen bewegen, voegen voegen de straten samen als dames die scharen. Mens denk eens na, aan de passie, het inlevingsvermogen waarin patronen van straten met gebalde vuisten heersen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Trommelaar, door zijn fanfare rechts ingehaald, drukt zijn vers aangegroeide aambeien op de koude stoeprand terwijl hij, begeleid door tromgeroffel zucht en steunt, kreunt ook, over een nodeloze leegte, een tranentrekkende echo van eenzaamheid die zijn trommel niet compenseren kan. ‘Een eenmansfanfare is geen fanfare.…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

een terras is slechts wat stoeltjes met een tafeltje ertussen een kaart met getypte lekkernij hier en daar een asbak hier en daar een bloempje hier en daar een kaarsje uitzicht als een schilderij of stoeprand baksteen en gevel whatever, het glas is leeg en moet halfvol niet thuis niet binnen niet alleen maar de zon op onze bol…

Oud en breekbaar tussen twee soldaten in grijs, komt ze verschrikt naar buiten wij kinderen van amper acht zitten op de stoeprand en kijken toe hoe door de geopende voordeur zij bleek en verward, grijze gepermanente krulletjes over haar gezicht waaiend, haar zwarte handtas vastgeklemd door de soldaten vastberaden naar de wachtende…

met mijn wenkbrauwen hang ik aan de stoeprand dit kikkerperspectief biedt nieuwe mogelijkheden de stroom van de goot gaat voorbij het riool in vervuiling van de straat verdwijnt als sneeuw ik vlieg hier in spiegelbeeld door lucht en wolken anaeroob als ik ben een bevrijdende vlucht thuis in het slijk der aarde proef ik de bitterheid…

Geen noodzaak voor een extra hand voert de hulphond zijn baas strak langs de stoeprand. Hip-hop, hulphond. Luistert maar naar één mond. Van zijn meester gehandicapt of blind. Die zonder hem de plaats van bestemming niet vindt.…

Want een boom weet niet hoe laat het is Tijdloos waaien de takken in de wind Aan de stoeprand is het zaterdag Maandag begint bij de voordeur Aan het eind van de straat is het al overmorgen Achter de horizon is het kwart over drie Achter het ochtendlicht begint de schemering Alleen als wij ontwaken vroeg in de morgen krijgen de…

een zacht gebaar waarmee hij haar de stoeprand wees de knik, een hand het lachje van begrijpen toch wist zij zich van beiden nog de wijste er zijn geen woorden meer er is ook geen verzetten gevangen in haar regelzucht van rust de stille tucht voor buitensporig gaan hij had de naam van een charmeur kende kleur en…

ik leg je weer neer in mijn droom zodat we niet ontluisteren of verzaken in een maaltijd gelijkend op honger, op geannuleerde genade als voorzetsel buiten zinnen laten we de volheid van hunkering doorgronden laten we afwijken van stoepranden, elk fossiel kun je ontkalken samen gaan we bestaan om werelden in kaart te brengen sta…

Bezinning is vandaag tot hem gekomen, hij voelde zich met het milieu begaan, liet het mobiel dus langs de stoeprand staan en heeft zijn oude fiets weer eens genomen. Hij reed de lanen met de fiere bomen, beluisterde het kraaien van een haan, -die net als hij ook vroeg was opgestaan- druk doende om zijn kippen in te tomen.…

Ik keek opzij en zag je daar staan Strak in het pak met je blik op oneindig Jij keek opzij met ogen zo vol vol van verdriet Ik schrok en keek opzij Nog was het stoplicht rood Ik voelde me teveel naast jou op de stoeprand Ik wilde dat ik kon verdwijnen Ik keek, ik keek opzij ik wilde praten en vragen naar het verdriet in die ogen…

Tussen het woelige mensendeinen Glijdt mijn schaduw sereen mee Lijkt soms alsof hij wil verdwijnen Maar komt dan weer heel gedwee Hij voegt zich naast mijn persoon Om bij mijn voeten aan te sluiten Gedraagt zich als een zotte clown En is dan echt niet meer te stuiten Kronkelend en buigend over muren Buitelend over straat en stoeprand…

De afstand tot de stoeprand schatten moet met bril. In de stad zie ik te veel om scherp te stellen. Ik vouw mijn koker open, draag ongeslepen zonneglas. Geen etalagepop die mij nog aanspreken zal. Op zijn best sta ik op een leeg perron. Nu al dagen: tussen twee auto's in. Geluidloos rinkelt alarmlicht.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Speel niet de stoere jongen in de straat Zo’n scootmobiel daar moet je eerst mee trainen Eén foutje en je ligt zo op de stenen Daarom heb ik voor u een goede raad Die oudjes op TV zijn niet de norm U komt niet allemaal uit Benidorm!…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

in duizenden lichtspikkels werd het inkomend licht gebogen tot een feeërieke schijn voor de ogen er waren geen geluiden meer van buiten door demping was de wereld afgesloten van het leven de vochtigheid benauwde mij maakt het ademen zwaarder waardoor ik piepte en later wat licht paniekte nog zag ik de grond tot ik een stoeprand…

vastklampend ik wist niet wat 'De voortdurende vernieuwing van alles wat leeft- het ontspruiten, bloei en rijping, sterfte en dat het dan weer opnieuw begint- dat werkelijk alles zich steeds vernieuwt meneer' hij blikte hierbij wild om zich heen van me weglopend keek hij me nog twee, drie keer scherp aan nog half struikelend over een stoeprand…

Mijn vader had een slee, na snel beraad, op eigen wijze in elkaar gehangen Het leven van de slee heeft kort geduurd We werden door een stoeprand aangereden en vader zei: ‘Je hebt niet goed gestuurd’. Zei hij dat echt? ‘t Is zestig jaar geleden, Waarschijnlijk was hij niet eens in de buurt. Toch heeft dat sleetje in mijn ziel gesneden.…

Ik leun met mijn geheugen Tegen de muren van het huis Niet dat ik nou zo verlegen zit om ondersteuning Want ik ben eigenlijk onderweg Naar een plaats juist ver van hier Ik heb nog stapels ongelezen berichten Die mij vanuit hoeken en gaten hebben bereikt Ik heb mijn nieuwe schoenen echter al aan Laat nu de trottoirtegels en stoepranden maar komen…

Hoe het als terloops de eigen plaats vond in een stenen wereld, niemand in de weg, net tussen macadam en stoeprand. Kwetsbaarder dan vlees en bloed bestaande dankzij minder dan één vingerhoed bijeen gewaaide aarde.…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…