Alle inzendingen over OR volwasenheid OR desillusie

Droomkleurig als ze waren verwachtingen doordrenkt van rozengeur vol open deuren naar de toekomst met de schone schijn van als en dan maar het was een sprong naast het gat in de lucht recht in de geslepen messen van wat het noodlot leek maar eigenlijk gewoon de realiteit die zich niet weg liet dromen rest de repeterende vraag: hoe desillusie…

Het niets impliceert hier dat mijn krachtige wortels zwijgen rumoer van mensheid zegt me er is niets ernstigs aan de hand we zoeken het zand van vergeten dromen op het verkeerde strand verdwaalt tussen desillusie meneren die negeren mevrouwen die miauwen voor de kat zijn kut in de ochtendkrant en door het licht van nieuwe wanhoop…

het is de stilte die steeds leger wordt de spanningsboog is nu gevuld met heroïek en het romantische gebulder van kanonnen het moordend vuur en desillusie van verloren slagen zijn vergeten de echte pijnen van hun sterven willen wij niet weten het is de stilte die steeds leger wordt omdat vrijheid alle ruimte neemt de doden zijn geteld…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

wat is toch de zin als mijn armen naar jou strekken en zij in schaduw vertoeven je zag in mij wat zonnige vlekken die naarmate de tijd voortschreed jouw hoop en verwachting in desillusie begroeven waarom zal ik jouw boeien nog raken als slechts verdriet en wanhoop je bestaan zo wraken vertel maar niets ik ontbeer de macht…

In The Waste Land verbeeldt Eliot het Grand échec, de Grote desillusie van The Great War, de Eerste Wereldoorlog, In de geseculariseerde stad heerst geestelijke leegte en verval in contrast met de heroïek van Rome Maar The Waste Land is meer dan dat: een bewust gewaarworden, gevoelen van een morele grandeur en tegelijk…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

verwachtingen kun je ze realiseren weet je wie je bent of is het kennis vergaard van de ander ben je bang om te kijken naar je eigen hartsverlangen zijn het dromen van je eigen utopie zijn het wensen van nabije realiteit verwachtingen staan voor hoop en desillusie komen na geleden verdriet en kapot geluk geef elke verwachting…

De tiende is misschien een desillusie. De elfde is niets anders dan de elfde. De twaalfde is van niets de eindconclusie. ----------------------------------------- uit: Maagdenburgse halve bollen (1968).…

je kunt me eigenlijk niet wijsmaken dat je het niet dieper voelde dan een bliksemschicht van lust je borsten waren veel te rond je tepels veel te heet je tong te zwierig in mijn mond als het toch alleen maar aandrift was deed je het wel goed zelfs mijn onderlip wilde het…. boterzacht ontgelden en proefde ik jouw vurig bloed die godvergeten…

ik hield mezelf voor mijn dromen na te moeten jagen maanden wachtte ik op jou durfde niets te zeggen of te vragen uiteindelijk, moed verzameld viel het enigszins tegen mijn woorden, gestameld daarop rustte geen zegen laat soms de droom een droom maar beter blijven want een mooie fantasie is beter dan een onbereikbare vriend…

in haar fantasie is hij een man van karakter een kameraad bemiddeld een minnaar van de bovenste plank en bovenal de ideale vader van haar kind helaas zij heeft - het - mis wát moet er van haar terecht komen…

De 123 ramen van het cruiseschip trekken voorbij Roodgrijs roestvrijstalen tramlijnen wijzen naar De eindbestemming van mijn trots; Desillusie, verdomde onzekerheid Alle hoop overboord: Reddingssloepen van de Costa Deliziosa Worden ingezet met TomTom Naar wijzer worden in 5 dagen.…

God, wat haat ik deze wereld die geen sprookje is nooit zal zijn die verwrongen is met pijn Ik hekel het mijn afgrond in met de kinderlijke hoop op beter die niet zal zijn want als hij niet trots is op mij zoals ik op hem wie ben ik dan verloren in mijn zijn…

In zachte sluimering van winternachten diep in dromen over lente en zomer jaargetijden waarin wij hoop’loos smachten naar dagen van genot als zonnedromer. Reeds horen wij in onze fantasieën heerlijke vogelzang in hoge bomen genieten van die schone melodieën laten die beelden nu al tot ons komen. Zacht zien wij het graan wuiven op de akker…

In mijn wezen ligt een gapend gat, uiteengereten door desillusie en lot; een leegte die zwarter is dan zwart en mijn weerloos levenslicht pot.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

zie vreemde gezichten uit een onbekend land exotische talen stemmen die twisten wantrouwende ogen half gesloten in kou en striemende regen met kapot plastic blauw ze schuifelen colonne vloeken verdomme kinderen glijden uit jengelen luid van honger en dorst in de vieze nattigheid ze kijken mij aan met wanhopige blikken vol desillusie…

Het is nacht de wind waait De lucht donker en duister Regendruppels miljoenen Zacht als tranen gefluister Het is stil in mij geworden Ik voel alleen mijn pijn De weg is onbegaanbaar Naar jou waar ik wil zijn Ik ontmoet je in mijn dromen Even een gelukszalig moment De desillusie is echter pijnlijk Nu je echt verdwenen bent De dagen…

Ik berust erin je wezen nooit te ervaren, op geen enkele manier, furie, beter dat, dan de desillusie incasseren, het paradijs uitgaan. Ik rookte nog een laatste sigaret, maar zonder rookgordijn kreeg ik van jou twee sigaretten, kalmerend en natuurlijk verantwoord.…

Maar verderop gloort wederom opnieuw de weg naar een volgende desillusie. Maar koffie maakt rauwe bonen zoet…

Mijn ziel overschreed de tijd van een verborgen leed, verwarde vriendschap met liefdestrouw, een desillusie zoals dat heet. Mijn beter weten kleurde immer blauw. Totdat jouw empathie mij nieuwe vreugde gaf; mij minder pijnigde door jouw trouw, om het willen vergeten van de kilte in berouw.…

eigen anders blauw de mijne fel grijsblauw met een eeuwige ster als pupil De diamanten ster die ons brak mij eenzaam achterlatend nog steeds zwemmende probeer ik niet te verdrinken zwemmend in jouw roze golven nymfomane herinneringen Diepblauw en vlinderrood zacht vlees ballerinalichaam en engel van geest een wereld van desillusie…

ik zweefde en zag alles duidelijk ineens was er veel licht en heldere kleuren een heel groot universum opende zich opgewonden werd ik door deze ervaring er was nu bewustzijn buiten mijn lichaam het was werkelijkheid, een vredig groen en geel landschappen trokken snel aan mij voorbij toen opeens, een reuze klap, terug op aarde één en al desillusie…

De vlucht in een droom Stroomstoot van fantasie Waardoor alles wat mogelijk lijkt Onmogelijk blijkt Door de gemene chemie Van ratio en vermeende realiteit Doodgeboren Verandert ‘n droom In desillusie Door de lepe fusie Van misverstand, Met benepen besef Dat het zo wel zal horen Dat de vlucht in een droom Zonder afwerpen van schroom…