Alle inzendingen over Afslank-rage

elkaar ontmoeten in de vochtige herfst daar waar het rag zich strikt langs de gevels van het natuurhuis het blad zich op het pad schikt bij sfeerlichtjes dromen in letters die tot leven komen elkaar treffen rond een plek in een verhalenstorm dagvlinders, nachtvlinders meanderend levensecht met en langs de Vecht geraken in een poëzieregen…

De slaap is een schurftige bedelaar steeds minder vaak vindt hij de weg naar mijn deur bang als hij is van mijn grijnzende honden, zie ze snokken aan hun roestige ketting Ik nam een kijkje in mijn pakhuis van klein ongenoegen en groot verdriet haalde wat rag weg en zag wat kasten op een kier, de jaren '90 maakten goede sier....…

De spin zittend op het uiteinde van een rag, wachtend op een argeloos insectje, die eenmaal gevangen in haar web pijlsnel wordt omwikkeld als een pakketje, stervend in haar web wordt vastgevlecht. Maar het blijft een moordend schouwspel, de spin geduldig wachtend op een nieuwe prooi ontdekt een nieuwe maaltijd.…

Keer uw zinnen van de dag: Langer zal hij duren… Rijker langend wordt uw lach Waar hij schemert door het rag Der verleden uren.…

Weer te snel begraven, gaf je het af met beide handen, ontpop je van de rag, zo kan je niet berusten, je zocht het op elke dag, alleen. “Ontberingen laten zich makkelijker dragen wanneer de ziel beter wordt bejegend dan het lichaam “ Rousseau…

Ze zijn er met genoegen ingestonken Sinds andermans ontlasting wordt gedronken (nieuwsfeit) Nieuwste rage: In resorts op de Maladiven en in Thailand wordt koffie geserveerd waarvan de bonen gemaakt zijn van olifantenpoep (vanwege de enzymen en proteïnen die er in zouden zitten). Eén kopje kost $ 50,=.…

ik lig op bed kijk door het venster en hoor de vroege vogels zingen de merel slaat in de dageraad als de rozen glinsterend ontwaken de zonnespin weeft ijverig 't zilveren rag middenin de met dauw bedekte schors geurt bloesemregen in de beschaduwde laan hellen de zomermiddag stralen langs de twijgen de kruinen af bloeit de…

onderbuikgevoel op een gemiddeld door de draaibank genomen e-bike en doorgedraaide verstokte kettingkastinhaleerders Mens durf te vapen zonder geeuwen en gapen zolang je batterij maar is opgeladen Lijfstijlzien zegt een genotsknots voelt als een gloeispiraal mits handmatig handvaardig gedreven Een freaky kinky hype of een rage…

Hij deed niet mee aan die absurde rage en was uniek: mentaal was zijn bagage. In ieder opzicht stond de man alleen. Er kwam opeens een vrouw. Ze leek volmaakt. Geen moedervlek ontsierde lijf of leden. Hij zag Miss World en werd door haar aanbeden! Ze toonde zich aan hem - volledig naakt. Mobieltjes? Nee, de schoonheid had er geen.…

Als in de zeventiende eeuw De schepen naar de Oost vertrokken Werden de zeelui geitenbokken Die paren wilden en hun schreeuw Werd half gesmoord tegen de borst Van haar, de 'Dame de Voyage' Een stoffen pop, zij was een rage Die heel wat lieden heeft getorst Pygmalion had één van hout Parijs had rubberexemplaren Daarmee was het geweldig…

Er heerst een nieuwe rage op de buis: Programma’s over hele dikke mensen voorzien van onvoorstelbaar vette pensen, ze komen elke avond bij je thuis. Je ziet een vrouw van rond zeshonderd pond amechtig op een luchtmatras gelegen, het arme mens kan zich niet meer bewegen, de poep loopt door een pijpje uit haar kont.…

. - Maar ik zie de dag veel schoner dan 'k hem immer zag: van zeven-kleurig goud, door 't rag der wimpers, klaar van tranen.…

huilend bekennen dit popje heeft bij mij opzien gebaard Omdat het popje van "Zap" is heet het "Krejasjoon" maar hoe het kan zuigen dat is toch echt niet gewoon Ik vroeg een deskundige bij mij in de straat over deze "Krejasjoon" zijn vakkundige raad Sindsdien lag het popje in zijn etalage naast film en dildo als de nieuwste rage…

onderhuids smeulen Waar gesmolten woede trilt Laat rook de lucht vervuilen Leven vol schrik verstilt Een oververhitte massa Kruipt langzaam omhoog Laat dunne lagen breken Maakt de mond een vurig oog Explosieve beken Schieten naar het oppervlak Vullen diepe scheuren Overstromen het schedeldak Tijdens het wilde braken Taant de woeste rage…

Grote Markt Gul en kunstzinnig is het volk geweest, Statig van bouw en prachtig blauw van ogen, Die gretig-wijd het gouden zonlicht zogen, Geestig van zin en zinnelijk van geest Hun huizen zijn als vrouwen op een feest, Voornaam en moe, iets tot elkaar gebogen, Met rag van kanten beeldhouwwerk omtogen, En blank verguld, de burgerlijkste…

Na vele jaren oponthoud rust zij in het kopergroen Tussen het roze groen en blauw zonder kou Zonder vergeetmenietjes te kuisen, zonder Naar het frisse gras en mos er onder te verhuizen Zonder rag of schimmels te verslinden hier bij de linden Zonder tranen uit tuiten rust ze liggend zonder te fluiten Als lafenis zonder weerbarstig…

Als weefden onzichtbare handen, handen, uit het schimmenrijk, een koele witte wade om een onzichtbaar lijk, zó ligt, in het bleke maanlicht, een rag van draden gespreid, waar duizend tranen op blinken, door onzichtbare ogen geschreid...…

onze groteske inhaligheid Allengs dieper dringt hij door in het koninkrijk van loze gronden alleen de onvermogenden doorgronden het uit elkaar vallen van oude idealen en wensdromen De juwelier lapt de schoenen voor de onderdanen van verval terwijl aan de boezem van de zee dorstigen ideeën voor later moeizaam bijeen verzamelen Uit rag…

O, als zij nu nog maar ooit ontkwamen hier, uit deze stijlkamers van vergankelijkheid, meer dan halfweg tussen showroom en depot - en wat daar dan weer wacht: roest, schimmel, rag, voortschrijdende tijd, en ook de schijt van een enkele verdwaalde, opgezette vogel. ------------------------------- uit: 'Parmentier', 13, nr. 2.…

In schaduw van de doornenheg hangt, laag Er tegen aan, in 't windje wuivend, rag, Dat door ijspluimpjes dik omsponnen werd.…

ogen liggen diep gelegen, kraters vol met rag, de nacht huisvest enkel donderslag met af en toe een stem die schreeuwt naar het volk dat niet meer is het uur is zwaar bepakt en slentert van tijd naar adem, beelden uiten zich in stalen constructies, het is koud in de graden waarin het bed is neergezet ergens begint het licht te gniffelen…

De zon stijgt uit boven de bossen aan de horizon, zet het rag der boomkruinen in een aarzelende gloed. Een moment geleden renden twee reeën links uit de driehoek van de nog verrassend groene weide.…

Blij dat u mij weer eens leest uw commentaren, vrij van loon of gage, vormen op zichzelf een eigen rage Al moet ik zeggen dat uw dichtersgeest - ik zeg het luid, hardop, en niet bedeesd - soms blind is, maar ook af en toe très sage dat is te zeggen, tot de Moyen-Age Een dichter heeft respect voor oude talen van Sanskriet…

op het einde een reuzenbaby in een luier dat heb je niet verdient Je bent al dood de mens in je stierf toen je niet wist waar je was, wie je was Pijn en verdriet voel je niet dat namen wij van je over de dag dat je vroeg wie we waren In je lichaam trekt de dood sporen schitterende ruimte onder je schedeldak vervalt tot tombe vol rag…

behagen Ze deugden nooit, noch aan het eind of het begin Voor zijn omgeving was het nauw’lijks te verdragen Hij deed niet anders dan de boel in treurnis jagen Door iedereen met zeikerijen te belagen Mijn Lieve God, hij was de ramp in zijn gezin Pas op het allerlaatste einde zijner dagen Toen Knoken Hein kwam om zijn pijp voor ’t laatst te ragen…

'T juk, plotseling, slaat Door, links, rechts, in rechtvaardige kadans, Want de ene schaal ving op een muggendans, Of onder de and're woei een spinragdraad - Zo schommelden de schalen van mijn ziel, Hetzij in de ene een licht vermoeden viel Van blijdschap, ijl insekt, dat scherend aait, Hetzij om de and're herfstlijk zwevend rag Van lang…

Gelijk de droom eens kinds is, dat een dag Van wandelen en spelen buiten stad In zwoele zomer-hette heeft gehad: Een uchtend, dat het landschap zonnig zag; Een middag, dat de lucht gestapeld lag Vol donkre donder-wolken, en 't kind mat En drensend voort moest over 't zandig pad Met in zijn oogjes stof en spinne-rag; En in de spoortrein…

Het maanlicht worstelt om met flauw geglim Te dringen door het klamme grijze rag, Dat om het aard-gelaat zweeft als een schim. Want wind-stil weegt de kalmte van de dag, Geboren uit de tranen van de kim, Nog neder op de nacht met vreemd gezag.…

als kermislichten dartelen sterren door de schiettent van mijn geweten ergens onder stof en rag vind ik de gebroken snaar die het woud trillen laat ik pluk het gloeiende van de zon wikkel er ijspegels in en vlecht er de tango van de lianen door schoorvoetend veegt de vloer de broze muziek in mijn doodstille verwondering uit het bewegend…

herfsttapijt aan de voeten van de bomen waar daaronder de belofte van vernieuwing groeit aan de losgelaten schaduw van wat verleden is om later dan weer in nieuwe levenslust te bloeien daar waar wij gezellig de volle oogst genieten korten zich dagen sneller naar lange nachten de grijze ochtenddauw glinstert als diamanten gevangen in het zijdezachte rag…