Alle inzendingen over

zopas werd een vader begraven onder bomen en in de dag zijn hart was zijn zoon zoals het hare haar dochter handen waren moeder ogen en een kus het ontwaken werd een glimlach; de bewaakster van een kind dromen voltooiden nachten, het luisteren naar verdriet want haar liefde kende sprookjes en een deur naar omarming even groots…

“ Wij leven bij de gratie van al het andere “. De bladnerf heeft zich gebogen waar het blad de boom ontkleedt van herfst naar winter In de splinter van de tijd telt elke tranende oogopslag als een geboorte in de eeuwigheid Het licht spreidt zich in een schijnbaar genadeloze catharsis, onontkoombaar Ongenaakbaar richt het zich…

Het is de lyriek van een wuivende griet Die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater…

Waarbij uitersten de grenzen bepalen tot waar ik leven mag, bevaar ik de gaten uit de beurs van alle vragen, waarvoor ik tol betalen moet, waardoor mijn eeuwigheid zal schijnen, tot een wijze veerman mij overzet.…

De schaduw die ik werp als eieren over kiezels die voor een deel de avond stuurt en niet mijn bereik vergroot, vervreemding van licht en donker verwekt een karikatuur van een pad naar een vers gedolven graf passend naar mijn schaduwlengte voor mij alleen een wereld waaruit de bodem is geslagen, houten kruizen gezaagd uit de herinneringen…

beeltenissen samenvallen in slechts een schaamteloos silhouet voor alle aardse invloeden resistent.…

we onttrokken tijd en gave aan de lichtheid van het hart uit elk lichaam verraden, is liefde de vorm die men levenslang meegeeft aan een komend afscheid, een laatste kus die alle schijn doorboort?…

Alle mooie vrouwen zijn de bijzondere momenten. Die vruchten van een voortreffelijke lente. Mooie geesten op onvergetelijke feesten. En toch, ik vergeet ze wederom. Alle mooie vrouwen komen maar een keer. Na die dagen met mooi weer zijn ze er niet meer. Dus, kijk ik nooit meer om.…

De vogel eenzaam op het dak spreekt tot de wind om het huis: `Daarbinnen leeft een die is alleen, en toch hoorde ik dat zij sprak.' En dan spreekt de wind om het huis tot de vogel eenzaam op het dak: `Daarginder leeft een die liet haar alleen. Zij zegt het woord dat hij brak.'…

Als doorzichtige tule over weiden Bestrooid met stralen blinkend goud Komt vanaf ‘t water zich verbreiden Vult met zilverstralen ’t schemerwoud Drapeert in plooien verre landerijen Golvend op een zachte koele wind Terwijl in bos eerste blaadjes zich vlijen In warme herfstkleuren reeds getint Overdekt door blauwe hemelboog Waarlangs de witte…

Niet langzaam treden dagen nader Maar komen en gaan met rasse schreden En vliegen aan ons voorbij En wij, wij worden meegezogen In kolkende maalstromen van tijd Aan zwakke strohalmen klampend Op de woelige baren Tot we belanden in oeverloze ruimte In zeeën van eeuwige tijd Waar dagen zich stapelen tot eeuwigheid.…

Een trompet met geluid vibreert het leven, alle tonen als som geteld, in geleefde tijd vergeven als medeklinkers van het alfabet, schrijdt vrijuit door cultuurtalen gered.…

Voor faam hoef je echt niet per se te leven Ook dood liggen er mensen aan je voeten Die vanaf komende week proberen moeten De Peace van Converse 'ns een kans te geven De eerste keus gaf pas een echte kick, maar Toen bleek 'Nike en Tina Turner' niet beschikbaar…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Er zijn getuigen dat zijn ziel, zijn geest leeft en onder ons gebleven is Echt, dat is goed nieuws voor alle mensen en alle mensen zijn sterfelijk maar ze leven eeuwig in de Kracht die in hen is…

Zoveel weten we niet van Liefde, alleen Dat – Liefde Alles is.…

jouw hart troost het kind wat heeft geleden droogt langzaam alle tranen klopt krachtig door jouw sterke wil huilt om alle verloren jaren verzwijgt niet langer de geheimen durft iemand te vertrouwen geneest door liefde in en om je heen jouw hart dit is jouw heden…

De oceaan lag rimpelloos kil te wachten in een grijs gewaad - een onderdrukt verleden dat hij niet af kon leggen - de ijzeren mantel van haat. Zwemmend de overkant te bereiken en uitgeput z'n utopia te betreden verbleekt de waardigheid en de gouden zonneschijn die hij verliet weerspiegeld door de wijdse vlakten die hij gedwongen moest verlaten…

ik was scheerslags plat gegaan en besefte gestrekt op één oor dat ik mijn gezicht verloor en voelde eenmaal opgestaan van voren alleen een open wond daarbij viel ik ook op mijn mond met droge ogen en lange bloedneus water stijgend tot aan de lippen geen kies over om mee te bijten geen baard om aan te plukken ja wat je noemt zwaar flippen…

Op de maan heeft niemand namen Maanmannetjes zijn 't allemaal Zij hebben 't heel druk met de Stand van onze karaktervolle Aarde, want 'r schaduw bepaalt Of het hemellichaam maan vol-, Half- of schijfverlicht is.... Vanaf de maan en vanuit ruimte Is het perspectief op de aarde Heel anders; een overzichts-ef- fect ontstond; de drang om…

Mijn tent heeft een gat bovenin, dat is de maan die altijd schijnt Voor mij, na mij Maan, jij hebt toch plaats? Zeg me, heb je een plekje voor mijn hart? Dan kom ik als ik sterf graag naar jou om met jou mee mijn liefde te laten schijnen ..Alles zal ik ooit achter moeten laten ..en niets ervan is van mij ..behalve dan mijn liefde…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Geen mens, geen zal ooit weten wat ik draag diep in mij Zelf zal ik nooit vergeten de hemel die je zei Het donker dat je lachtte je tranen kille wind De zon die je verachtte geen reden die je vindt De maan zal het ooit zeggen de sterren smelten al begrip zonder uitleggen ontstaan van het Heelal…

alle brieven die je schreef uit verre vreemde landen. Ze gingen èèn voor èèn op nieuw weer door m'n handen. M'n ogen lezen alle regels, en alle kussen proef ik weer. Want al die vele kussen, geef je me nog keer op keer. Al is het vele jaren al geleden, en is het reizen nu voorbij.…

elke traan weerkaatst haar glans in het verdriet van vragen waar ooit een antwoord lag ze omhelzen de pijn in jouw glimlach ontstaan alles was leven niets, zou vergaan tot het zuchten gehoord jouw toekomst vertaalt de dag na morgen niet meer haalt…

Ik zend je een gedachte van genegenheid geweven gedragen door de wind een gedachte die baadt in zonnegloed in het stille hart geboren Ik zend je een klank een lied van woorden geweven een lied van licht en geluk en zoete tranen van maanlicht zacht schijnend op het water en de dans van de zee Ik wens dat al je dagen en nachten…

rode afdruk van je zoete kussen op transparant van liefdesbrieven giet ik in het glazen hart van de papier presse zodat verwaaien van herinneringen tegengaat…

Bedankt voor alle jaren Van liefde en verbondenheid Waarin wij samen waren Hopend op de eeuwigheid Bedankt voor alle dagen Van vertrouwen en van kracht Mooie dingen die wij zagen Onze band, zo sterk en zacht In jou en onze liefde Heb ik steeds opnieuw geloofd Maar het vuur wat er ooit was Is langzaam uitgedoofd Onze wegen…

Er zijn geen dagen dat ik je vergeet geen dagen dat ik niet aan je zal denken het is alleen ontzettend jammer dat ik niet gewoon aandacht aan je kan schenken. Er is geen dag dat er geen tranen branden geen dagen dat ik ze niet laat gaan, het is alleen zo jammer dat ik nu niet naast je mag staan. Er is geen dag dat er geen dag is geen dagen…

In alle eenvoud zet ik hier mijn woorden die samen vormen een verhaal niet één woord is verzonnen ze zijn waar, allemaal. Het is geen poëzie wat ik schrijf maar dingen uit mijn leven gedachten wil ik met jullie delen een stukje daarvan prijs gaan geven.…