Alle inzendingen over Ambacht

De meubels stonden gedacht, louter schimmen van ambacht en hout. Ik hield een pen in de hand, maar kon mij het doel niet herinneren. Er scheen licht, maar dat lag aan de lamp. Of omgekeerd. Alle verklaring was opgebrand. De boekenkast vol, maar zonder gewicht. Zodra ik er mij op beriep, vielen de letters als zand van de bladen.…

Zachte vanilleglooiing, op geurig geruite wafels, gekonfijte limoenreepjes zonder normen, in spirituele zelfrijzende vormen vanille-essence erg geconcentreerd, als goedbekende smaakstof, uiterlijk door besef verkregen bakt marmer cakejes authentiek ambachtelijk gesmolten, gekarameliseerd, favorieten zonder namen, laten glooiing van…

De beiaard danst, 't muziek speelt en de trommels slaan, de grote klokke luidt, de bonte stoet zet aan: de Helden en de Maagden, de Ambachten verbild en hetgeen ons overbleef van 't edel heer der Gilden. O feeste, o heugenis! Ons groot en blij Verleên herleeft - een stond. Ons grootheid, die is immers heen.…

ik heb zo vaak het ambacht afgezworen bedrevenheid werd toch niet onderkend maar even vaak beving mij prompt de spijt wellicht ging er iets kostelijks verloren de ware dichter is geen echte vent ik koos niet voor (ik werd ermee geboren) die aandrang - niet noodzakelijk talent naïeve hang naar wat onsterflijkheid 't geringste zuchtje…

Zeventien, 5 vwo, Met de hele groep naar Een voor ons vreemde school, Gemeenten verderop, onbekende buurt, Beroepenvoorlichting is het toverwoord, De hele dag worden we doorgezaagd Over alle mogelijke ambachten Die naar ons lonken op het moment Dat ons werkzame leven zal beginnen - Tegen half vijf zit de lange dag erop En stap ik…

Ooit een gewaardeerd beroep, Je had er ook voor geleerd, Kreeg een aanstelling als Postbesteller eerste klas En had een baan voor het leven, Met uniform dat respect uitstraalde - Jouw ambacht is inmiddels Opgeofferd aan de Filistijnen Van de nieuwe tijd - De etterbakken uit de buurt Bezorgen tegenwoordig jouw post, En de pakjes…

Nu, ik reisde in Duitsland, voor mijn ambacht rond. Geloof maar, dat ik daar ook dikwijls al heel verbaasd te kijken stond. Verbeeld je, ‘k was daar aan een ketel met honderd man, drie jaar aan ’t werk: maar ’t was dan ook een heel gevaarte, hij was nog groter dan… die kerk.’ ‘Loop! Waarvoor zou zo’n ketel dienen?’…

schenkt een blijvend gedenkteken eervol _ met uitdagende vragen afschrikwekkend én aantrekkelijk dit sterke rijk van vergaan leven herbergt allerlei broednesten waar geheime vissen der diepte hun komend bestaan verwachten het reeds lang rustende schip bewaart goud en juwelen wellicht kunstwerken ontsproten uit meesterlijk brein en ambachtelijke…

Witte wieven bestormen nu de daders en hen rest niets anders dan in een eerlijk verkregen, net zo ambachtelijk vervoersapparaat hun zielen te zuiveren, via ploeterwegen en flink afzien, want zo is en blijft het overeind, Willem's eerlijke maat.…

Ik ben een muzikant Ik lees boeken Kom uit een goede familie Geef mij de hand Want ik wil wat doen voor dit land Ik heb een visie doorgeleerd Over verschillende denkers, filosofen Die de intellectuele vlam niet willen doven Ik ontmoette de koning Ik voelde mij diep vereerd Wat ik zeg raakt een  Trillende snaar Ik werd ambtenaar dat ambacht…

Welkom in Bistro Mondiale Laten we klinken, schol, tast toe Smakelijk, schep maar op, eet je buik rond Lekkers van overal voor geen geld Bonte teljoren vol warme geuren kunnen de tafels hemels aards kleuren Aandacht en ambacht, tanden en tong Maken schotels spitant pikant We drinken en eten als koningen Onder het juk van staat en kapitaal…

in het leven Dat ik vanuit mijzelf Mijn muziek wil geven Het is mooiste wat ik in mij draag Ik wil mijzelf overtreffen verheffen Het geluid van mijn ziel Verschijnt daar waar er gebrek aan harmonie In het leven Van alledag is In isolatie Voel ik de vibratie Tonen Geluiden Opgeschreven Genoteerd Ik voel mij vereerd Dat ik dit ambacht…

Internationaal en in het koningshuis Ik wordt gedragen Ingefluisterd Gesouffleerd Door de hoogste lagen Ik heb mijn emoties gecontroleerd Het overzicht in deze tijd is van mij Ik ga als een raket Op het wereldse toneel Ben ik de perfecte marionet Kan ik mij bewegen Ben ik mijzelf ontstegen Ik heb een licht Van macht Het is Mijn opdracht Mijn ambacht…

ras Hij groeide op voor galg en rad In zeven sloten tegelijk Zijn moeder wist zich haast geen raad Vervloekte 't passievruchtenzaad Doch zijn maîtresse, mijn vriendin Kwam als bij toverslag met raad Die hem genas van alle kwaad Ze fantaseerde een CV "We maken van jouw olifant" Zei zij, "een adellijke mug Geen sukkel van twaalf ambachten…

En op mijn nederige stoel, met mijn ambachtelijke trots Zoek ik een degelijke, propere en zwierige manier Om hier, vandaag, in deze tijd, alsnog te overleven. ---------------------------------- uit: Liefdesverklaringen (1991)…

Ja, ieder ambacht heeft zijn kruis; Maar veel is 't mijne waard; Ik ruil mijn klapzweep en mijn buis Voor mijter, kroon, noch zwaard. Ik steek de horen vrolijk op; Ik zet mijn paarden in galop; 'k Stoor mij aan wind en koude niet, En zing, hoezee! mijn vreugdelied. 1829.…

verwijlen pas dreef ik haar met zachte hand vooruit naar een therapeut voor haar eigen bestwil hij zei wat is je vrouwtje droef en ijzig stil alleen in het café heb je kans dat het ontsluit gedrieën zetten wij het op drinkgelag de knijper behandelde haar schijnbaar niet toch kwam zij door hem los van haar verdriet hij bedreef de liefde ambachtelijk…

(levendig tegenover nietszeggend) - Hella Jongerius, met haar tentoonstelling in Museum Boijmans Van Beuningen, die imperfecte dingen wil maken, met sporen van de maker, ambachtelijkheid enzovoorts. Gister, op 13 december 2010, viel een bezoekster over het kunstwerk Coloured Vases, veertig vazen vernield, grote schade, veel imperfectie!…

getuige waren uit wollige kraamkamers daar verlost van de dartele lammetjes in de wei onder de brug over de ringvaart klinkt de echo van zijn verschijning als een zoet zoemende herinnering aan het respectabel groene woud van die boom die eens een eikel was die daar ooit met kinderlijke passie door het dochtertje werd gepland dat nu het ambacht…

En juist gezien, van ver uit het heelal, Oefnen die beiden 't zelfde ambacht uit: Die slaven slepen last van schip naar wal, De anderen van stilte naar geluid. In ritmen zoeken beiden de verlichting Van de onbewegelijk te zware last: De koelie viel, die stilstaand dit gewicht ving, En gek werd men van woorden stilstaand vast.…

waar van zeedistel tot hellenraad jij jouw thuis mocht weten als timmerman dan geschoold bleek later toch de binnenvaart met wisselende bestemmingen jouw tot levensbaan geschoren vermeend was dan de liefde die veel te jong en onverwacht jou tot danny’s vader maakte die jou aan wal weer bracht proevend van de liefdes net als menig ambacht…

dag des Heren vrij De twee gezusters, zeer onder de indruk Der symbiose van den hereboer Met stalknechts en de bontgevlekte dieren En de effecten van de spiegelzaal Begaven zich rond achten stedewaarts Om op de paardenmarkt de sfeer te snuiven Van schone rossen handjeklap en duiten De geur van volkstradities en gebruiken Van oude ambachten…

't Zieleherders-ambacht neer? Ach! gij had het moeten blijven... Stellig zou gij beter schrijven! Zie! in alles van uw hand Proeft men nog de Predikant: Wie zich eens de Here gaf, Komt zo gauw niet van Hem af. Kranten, politiek en zo, Laat dat over aan De KOO, Die, te ver reeds afgedwaald, Tóch de hemel niet meer haalt...…