Alle inzendingen over Amsterdam OR Mokum OR grachten

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

twee Amsterdamse ambtenaren schreven de sleutelroman “Waterlooplein 2” : borsten billen grondig in verkenning vrouwen zijn geschokt, niemand in staat tot herkenning de sleutel is zoek, Mokum deelt uit – daar niet van 't seksistisch werk blijkt echter 'n gordeliaanse knoop de grachtendieren lagen tegelijkertijd op éne hoop ---------------…

een druilerige regen stemt mijn Mokum tot een grijs bestaan over lauwe koffie turend zie ik kabbelend water aan mij voorbijgaan vandaag bruist het niet van kleurrijke mensen de stad lijkt dood ook al belt de tram zijn stem en zijn luiken gastvrij geopend door mij gaan verleden wensen en een hoop die zwaarder weegt dan lood…

Er zijn bommen gevallen op de grachten er staat geen pand meer overeind het puin heeft het water verslonden de gordel weerloos zwaar geschonden nu staat Amsterdam gelijk aan Rotterdam en kan het ook veel puin gaan ruimen en zorgen voor rechte straten en pleinen en herdenkingen om de verloren zijnen het is er gelukkig, gelukkig niet van gekomen…

Amsterdam is de stad waar ik mijn eerste ontdekkingen deed op de fiets met een brief van mijn vader naar onbekende straatjes en duistere huizen, waar ik de nozems zag rennen voor de politie, de lucht zag veranderen, verliefd en verloren droomde over rusland, over verre reizen, waarvan ik steeds weer terug kwam om me door de oude grachten te…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Zij is duidelijk mijn favoriete onderneem-STER van de Amsterdamse-Jordaanse-Elandsgracht: Mary van Albert Heijn.…

Een troost: de grachten lopen rond in Amsterdam.…

als ik van mij zelf dacht dat zal ik pas zijn als ik zou springen in een amsterdamse gracht…

Nu mochten wij dan hé-le-maal naar Mokum – de Spelen vonden plaats in Amsterdam – De overwinning dan? Nou, Rein die rook ’m! Toch op het eind geklopt door ’t Brits empire Maar ’t hockeyklokkie slaat sindsdien bimbam! We kunnen hier in hockeywinst grossieren…

ik slenter langs de diepe gracht aanschouw al wat mij ontmoet niet alles komt dan binnen zo ik graag zou willen de werkelijkheid heeft ingeboet het grootse zou mij zwaar doen tillen zo ga ik vaak hier mijn weg soms verdwaald in gedachten een plek van overpeinzing van denkbeeldige krachten die mij doen verwonderen over het palet van water…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik kijk haar na en vorm haar naam Dag Anne, weer in ‘t achterhuis geglipt, Dan wuift ze boven aan een raam In het water van de gracht, Waarin zich de Westertoren spiegelt, Sluipt weer zacht de nacht. 01.06.02 Het Achterhuis aan de Prinsengracht in Amsterdam…

Kaashuis Tromp, Elandsgracht 27, Amsterdam-Jordaan en opgedragen aan de moeder van de ondernemer)…

Het is koud in Amsterdam…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Ik ben gaan leven door de gracht te dempen. Ik ben hier wel geboren maar elders pas ontstaan. De rat zwemt naar de overkant verschrikte eenden vliegen op.…

ik zit mij voor het raam onnoemelijk te vervelen ik wou dat ik twee homo’s was dan kon ik samen delen…

‘t Is uitgestorven op de stille gracht. De nevel dempt de klank van verre auto’s. Terwijl ik op mijn hartelieve wacht Maak ik in gedachten grauwe foto’s: De boogbrug met zijn natte kinderkopjes, Het stille groene water in de gracht, De zwarte deur met zeven deurbelknopjes, De man die op zijn hartelieve wacht.…

Vandaar dat hij in droefenis en wrok als dakloos man naar Amsterdam vertrok, waar hij in natte winterkoude nachten een brug als slaapplek vond aan één der grachten. Maar ’t Kerstdiner geniet hij uitermate, hem opgediend door Mien, een Heilsoldate.…

De Fyra spoort vanuit Mokum in twee uur naar het Atomium. 't helpt Henk bovendien want het bespaart Mien een chocolade-delirium.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

in de droesemige lage landen al aan de woelige Noordzee zuchtten wij ons potje mee de praal lag nog aan banden grachten in steden waren berucht stonken een eind in 't rond alom gevreesd verre van gezond velen namen speciaal de vlucht voor natte zomers in ons Amsterdam voor waar niet te harden klef klam men bad om frisse wind uit den west…

Integendeel, ze bleven in Mokum, vele jaren vanwege 't nieuwe leven, dat Wil zo snel kon baren. Ze bleef goed op hem passen; de baring was geen gril. De spoedbevalling was een gebaar van Goede Wil.…