Alle inzendingen over Apart

tegen dood maar vooral tegen het leven dat soms zo hard kan zijn hoe haar te beschermen hoe haar los te laten haar laten zijn met alle teleurstellingen alle liefde geluk en pijn zoals het leven voor eenieder en ook voor een apart kind zal zijn…

ze zijn er weer in onze tuin het roodborstje en de merel zij een rondborstige dame hij is een statige kerel hij zorgt een beetje voor haar gooit dan wat eten naar benee zij pikt het op tussen de tegels het is genieten met die twee ieder jaar vul ik de voorraad hang een vogelhuisje aan de wand en een vlaggetje aan hun gevel wanneer ze…

zag je bloeien tussen hoge bloemen ik liep in het gras het was de kleur die jou het meeste lente gaf je had dat tere prille groen en bloemkelkte apart ook anderen wiegden verleidelijk zacht in warme wind maar in jouw kleurpalet en bloemenbed vond ik mijn voorjaarskind…

Aparte straten heb je ook, een beetje opzij, niet voor niet achter. Wel altijd met twee richtingen, een open straat die voor iedereen vanzelf apart zal zijn.…

Al diegenen met wie niemand ooit wil dansen; doen er voor mij toe, staan voor mij niet apart. Ik mag ze wel; de verliezers, de sleutelkinderen, de bijstands- moeders. Ook heb ik oog voor die vervuilde zwervers die leven in de stad.…

Heel apart maar oh zo gevoelig raakt men haar aan dan buigt ze nederig.…

complete vrijheid niet laten ringeloren is een kunst apart elke kracht bedraagt schoonheid zie het menszijn op zichzelf…

dit kleine gedicht naar jullie allen gericht komt uit een warm hart want jullie zijn elk apart een straaltje van het zonlicht…

het voorspelbare grijs had geen enkele eis meer om voor te leven ambities waren zoek interesses verdwenen netwerken ontevreden toch ooit bij hiernaast aangeklopt maar kreeg meteen de kous op de kop de goeroes zijn kwijt hebben geen tijd meer voor kwezelarijen zo raakt doelgerichtheid uit zicht zijn ogen montuur loos nooit toekomstgericht…

ik heb me mijn hele leven al bezeerd aan prikkeldraad ik wist dat het er was en mij een slechte uitdaging gaf ik kon het nooit weerstaan moest altijd weer tegendraads gaan halen en schrammen waren legio er was altijd een bloeder in de regio nooit is mij een pad onthuld zonder die vreselijk scherpe tentakels ik banjerde…

Ook al zetten jullie mij apart, deze herinnering kan de eeuwigheid verduren.…

talloze handen hebben de leuningen van de stoelen uit de voormalige rookkamer gepolitoerd ondanks de grote schoonmaakbeurten hing de walm uit vele decennia roken nog altijd in het meubilair in het kraken van de stoelen was nog het verdwaalde hoesten uit vroeger tijden herkenbaar te horen nog ruisen de gordijnen groeten hun…

Ik zal je nooit vergeten je hebt een plekje in mijn hart Maar jij koos ervoor dat het niet meer wij was maar jij en ik apart!…

Die Ballade van Scrooge Botha en die ghosts van heroes passed. Ek blaai verveeld en aangeklam deur tydskrifte rond, maar eintlik is die skrif lankal teen die muur. In die vormlose rookkollom van ñ braai, die krom elmboog toonbank geselsies van ñ kroeg; Almal het hulle heroes in Droomland. Selfs Hitler het sy simpatiseerders gehad en Robey Leibrandt…

Bring vir my, die vaalheid van die maan, of die sombere blink van sterre, as jou mense in die donker begrafnis hou, en die wilde hond wegraak, onder die stowwerige pote van sy prooi. Kom stamp jou voete aan my kant. Kom maak jou hande, amper brandwarm, om my koue straat, konkavuur. Maar vertel my van die woede van jou winter. Van…

Geen Nederlands woord ging wereldwijd méér over de tong dan "Apartheid". Tot Nelson doorstiet, het gevang verliet en roem oogstte voor de eeuwigheid.…

jij bent op zoek naar wilde bloemen geen gewone op een rij in vorm licht afwijkend de kleur niet met een standaard vergelijkbaar eindelijk heb jij er een gevonden tussen afval en grof puin je koestert haar met alle liefde in je doorsnee bordertuin zij slaat niet aan heeft de geest gegeven kon niet meer als zwerver leven…

Ik ben zo vrij te mijden. Van mokka tot Horkenveer, van namaken tot kakkerig Leiden, en van netheid tot zuiver in een leer.…

zij zien niet om de mensen die jou met de nek bekeken hun mars is achter vaandel en het kruis met vaste tred in zeker weten jouw schaap is zwart tussen het grijzig mekkeren de eenling blijft apart toch springt hij eruit zijn creativiteit opent ook hun ogen in uniciteit gedogen…

Stilte om me heen. Meteen. En denk ik aan jou. Nou. Voel ik een traan. Gaan. Na het gevoel van een gebroken hart. Start. Ik die ochtend. Ongewend. Een stilte die blijft weer algemeen. Meteen.…

De wetten van je vader teên die swartmens hielden ook jou apart – van ons met name. Totdat je werk, dankzij Mandela, eindelijk openging. Wij zijn familie, hebben voorvaders en strijdbaarheid gemeen, wij spreken zustertalen. Over het wonder van de jouwe ben ik nog steeds niet heen.…

ik heb afstand genomen van alle vreemde typetjes en gnomen die met menselijke activiteiten nog steeds onder ons blijken te wonen zij volgen de gewone habitat verdoezelen hun eigenaardigheden raderen vrijwel probleemloos in onze maatschappij zonder storingen hun optredens zijn vaak individueel in kleine kring van accepteren…

wij kenden als kind elkaar vreemde eigenschappen toe gedragingen en gewoontes die wij niet begrepen die niet in ons patroon pasten wel in bijnamen die de speelse karakteristieken bondig hadden samengevat herkenbaarheid was nooit op persoonlijke titel maar werd vaak gedragen door meerderen uit de groep zij representeerden…

Op kamer dertien ligt een man met een heel aparte tatoeage. De dokter riep "afschuwelijk" de man zei: `t was een rage.…

twee zielen geven onbekend aan elkaar hun liefde maar apart vele levens die verbonden zijn tot overgave overwint en ze samenkomen op een lijn…

ongegrond, zegt mijn hart hier past slechts gegronde smart ongepast, de wollige woorden in ongerijmde akkoorden plaatsen mij apart…

Ik schrijf vloeibaar mijn hart Open al wat ik voel Kom maar, kom maar naar mij Jij bent heel apart Ook al ben ik koel Voor jou ben ik vrij.…

In bussen óf slechts vrouwen óf slechts mannen? Hoho dat is toch “openbaar” vervoer! Zo gaat de vrijheid naar haar mallemoer Tsja, kuisheid vormt de reden van die plannen Hun vrouw draagt daarom al een hoofddoek, dus: Geef zo'n man maar een blinddoek, in de bus!…

Tafelberg, Bloemfontein Kaapstad en Krugerpark Prachtig, dit land Maar een beetje apart Want volgens cijfers der Arbeidsinspectiedienst Werkt in Zuid-Afrika Iedereen zwart…

Toch is die optelsom ontegenzeggelijk méér dan de delen apart zouden zijn.…