Alle inzendingen over Begraven OR cremeren OR graven

Farao's waren op zijn minst zwaarlijvig Zij aten veel, de wijnen uit de kruiken Verdwenen in verslaafde dikke buiken Werklieden bleven onderwijl bedrijvig Haast wekelijkse klysma's moesten zorgen Voor lucht en het verliezen van gewicht Maar ja voor lekkernij weer snel gezwicht Begon de vraatzucht alweer in de morgen Het ideaalbeeld…

Kolderiek periodiek (nr. 31 uit een reeks van 100) De verstokte roker, die aan longkanker zou sterven, liet zich cremeren. Zijn laatste woorden waren: “ Ik sterf zoals ik geleefd heb... rokend!"…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

geen dood in plakjes hier of woorden op een geordend palet geen linten geen bloemen cremeer mij maar gewoon met open oven zodat wederkeren als stukjes mij in jou & haar vanzelfsprekend is & ja dan waaien we nog even…

Stil loop ik tussen wit marmeren kruizen van jongens die hier zijn geland achter mij de zee het uitgestrekte Normandische strand onder elk van deze symbolen van geven ligt een mens die vocht voor ons leven met een ziel en een gezicht denkend terwijl ik daar loop aan mijn leven zijn dood weet ik nog beter waarom een kruis…

het is graven met versleten materieel dof en bemodderd maar scherp als de rechter van het leven…

straks, als ik dood ben, laat ik mij cremeren ik houd niet van die maden in mijn kist mijn leven wordt met vuurwerk uitgewist dat zal mijn aardse lijden compenseren echt alles gaat verkeerd, ik ben berooid zelfs voor ik as word, ben ik al verstrooid…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Steen of gras? plastic of glas? modern of antiek? zilver of goud? nieuw of oud? warm of koud? binnen of buiten? doorgaan of sluiten? Wat willen we nou? Lemming of adelaar? zwaluw of baars? schoen of laars? loper of paard? piano of gitaar? visstick of kaviaar? de wijn staat klaar. Wat willen we nou? Kop of munt? bot of punt?…

’t Is al veel te lang geleden Dat mijn dochter is gegaan Weinigen die nog tijd besteden Drank maakt mensen inhumaan Dus bouw ik verder aan mijn muur Mijn emoties goed verstopt Tot de tijd na sluitingsuur Mijn hart zit in mijn keel gekropt Ik lig begraven in mijn hart Ik ben alsof gemaakt van staal Ik alleen voel nog die smart Ik leef…

Vandaag begraaf ik jou in mij Niet in de aarde, niet in die kist Niet onder de bomen, in de ochtendmist.. daar ben jij niet, jij bent veilig in mij Vandaag begraaf ik jou in mij..…

Het wil nog niet echt vlotten met formeren Ondanks geschipper van de formateur Gaan ze voorlopig nog niet door één deur Het struikelblok: GroenLinks wil niet migreren Er zit geen leven meer in de formatie Mark weet wel een adres voor de crematie…

Ze kwamen plots de grens over marcheren Ons landje was daar niet op voorbereid Eén tank slechts had het leger indertijd Daar zijn ze weer maar nu om te cremeren? ‘k Vertrouw het niet...in elke kist een dooie? Vertel mij wat...‘t zijn Leopards van Troje…

De mens naar wie men hem zag transcenderen Ging ooit op Goede Vrijdag naar zijn graf In Spanje is de lijkenwet vrij straf Dus liet men Johan die dag reeds cremeren Maar als hij niet in rook was opgegaan Was hij ten derden dage opgestaan…

Stil dragen we je weg Gisteren het afscheid Vandaag stilte Je leven hier is ten einde Stil dragen we je weg Gevochten heb je Tussen hoop angst misschien Het onvermijdelijke De schaduw kwam je ophalen Geruisloos zonder woorden Stil dragen we je weg Je lied zingen we Zacht en gedragen Precies zoals jij dat wilde Stil laten we je afdalen…

Het stilteorkest van vriendschap na de dood geeft onder de grond een klein concert er klinkt geen echo aan de horizon.…

Naar binnen gekeerd Toen de druk te Hoog was geworden, Te zwaar ook vooral, Geen uiting naar Buiten meer die nog Redding kon bieden Het ik dat reddeloos Verloren leek En ging schuilen in De krochten van wat Stoffelijke resten Genoemd worden - ik In mijzelf begraven…

Hij is begraven, is er nu meer licht, de lucht -- is zoveel ruimer.…

De voorzitter van d' edelliedenclub uit Bodegraven was in paniek over wat hij hoorde in Grave. Een werkloze graaf uit het nabije Megen had een baan als grafmaker gekregen! Zei hij: "Kunnen graven graven graven?"…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Mijn tong naar buiten Mijn oren spits omhoog Gras, en modderkluiten Vliegen met een boog Een stap of twee achteruit Mijn kop een beetje schuin Gras en modder op mijn snuit Ik kijk tevreden naar het puin…

Ach de graven. Niet die in het zand niet de lange gaten in oogverblindend witte muren niet de gevulde urnen of de sarcofagen aan het eind van een onderaardse gang maar de graven in de hoofden, de ongebalsemde beelden die 's nachts tot leven komen. De monden die zich laten horen als het stil is. Geheimen die zich openbaren.…

Ik zond jou een gelukstelegram terwijl ik in de kamers van mijn kelder op zoek ging naar aanwijzingen in bruine houten kisten die ma- teriaal zoals poppen, plastic huizen en een kindertelefoon bevatten, maar niks werd dui- delijk dan dat we moesten stoppen met graven en opnieuw beginnen, met een schone lei en dan kijken waar we zouden gaan…

Over de graven, over de tijd heen: klimop – van de verhalen.…

Van de vrienden die ik heb begraven wier geluk weigerde af te glijden, verbaas ik, gezeten bij hun graven, mij over hun aller angst te sterven -een troost voor mij voor ik bezwijk; dat doodgaan voorspoed kan bederven geeft van mijn conclusie blijk: waar je ook om liep te dolen of wie je waar ook om beminde, de kunst die sterven heet ligt…

Als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder bloesem van de vlierstruik ruiken we adem van zomerse wind zonder verstandelijke conflicten of kleerscheuren van liefde graven we rivieren om te bevaren onze jeugdigheid en eerlijk streven begraven we liefde om te bewaren als een schat…

.' Grave, dat is groen land en water, dat draagt mij thuis. 'Grave beneden de sluis.' Grave, beneden de sluis. ----------------------------------------- uit: Het levend monogram (1955)…