Alle inzendingen over Bemoediging OR Verdriet OR Eenzaamheid

Kwetsbaar om te delen eenzaam om te dragen. Een hart vol liefde voor vele kinderen. Maar niemand die me mama/oma noemen zal. Het moedervuur blijft branden tegen beter weten in.…

nergens plek voor verdriet, nergens is er troost, nergens kan ik mijn verdriet uiten, waarom moet ik dit nu voelen, waarom ben je nu bij me weg, waarom naar die ander, waarom niet naar mij, ik voel verdriet veel verdriet, eenzaam zit ik op een bankje, eenzaam loop ik over de straat, langzaam voel ik de regen naar beneden komen...…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Een traan glinstert eenzaam in mijn oog Glijdt over mijn wang Laat een pad achter Een eenzaam pad vol verdriet Het verdriet van jaren eenzaamheid Glijdt langs mijn neus en mond Streelt mijn kin en verdwijnt Ik zucht diep Het is voorbij…

Wat een bemoediging om dit te weten Dat God ons nooit alleen laat gaan Maar iedere dag naast ons wil staan Hij is met ons en zal ons niet vergeten. (Woorden uit Jesaja 40 en 41)…

wie ik ben probeer ik te bezoeken wie ik ben geeft zich thuis de troost ontroostbaar probeer ik troostrijk vorm te geven moeten en willen kloppen elkaar bemoedigend op de schouder verdriet en vervreemding een kanten bruidssluier van de nachtmerrie waaronder mijn jeugd verpletterend platgetrapt verpletterd geen gezeur aan wie ik ben…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

is a joy for ever´ maar ik hoop natuurlijk op niets meer ook in niets wat mij nog kan sterken bemoedigen, leven, dan overleven dan het wrange leven dat we leven waarin veelal het kwaad het wint van het goede!…

Over alle daken bloeit mijn bleke wake; alle sterren toe reikt ze, strak en moe. Baart dan alle bangen steeds een nieuw verlangen? Is dan alle vrees liefdes vrouwe en wees?... - Over alle daken bleek-gebloede bake; over heel de wereld heen liefde en leed, - alleen...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

De wind glijdt door mijn haren bemoedigend en troostend tegelijk. Verdriet maakt een snede in mijn long je blijft bestaan, zelfs nadat ik je uit mijn hoofd verdrong. Als een gif, stromend door mijn aders en stollend in mijn hart.…

Kon ik mijn verdriet maar dragen deed mijn hart maar niet zo’n pijn Kon ik maar iemands hulp vragen kon ik maar minder eenzaam zijn Kon ik ‘t anders zijn maar torsen ging de smart enkel maar voorbij Waarom zo veel druppels morsen en dat alleen in het leven van mij Kon ik ‘t eenzaam maar hebben was nu de nacht maar minder stil Kon het eenzaam…

Een eenzame traan uit stil starende ogen Gelijk een zee van verdriet.…

Alleen Ik haat het Tranen van eenzaamheid Tranen van verdriet Tranen die er zijn alleen dan…

Ik laat een traan van verdriet Er is niemand die het ziet Mijn pijn en mijn verdriet Ik voel het een ander niet Ik voel me eenzaam en alleen Ik heb helemaal niemand om mij heen Ik laat een traan van verdriet Er is helemaal niemand die het ziet…

ik eenzaam dat ben ik iedereen is druk niet voor mij niemand om mee te delen de vreugde het verdriet niemand die het merkt niemand die het ziet alleen op de wereld zoveel mensen om me heen ik eenzaam dat ben ik…

thuisreis was het een droom of verwaaide herinnering door mensen gekneed tot een heilig beeld toch wandel ik bewogen naar huis mijn rugzak vol kruimels en sporen van bemoediging…

'k ga met je mee bereis gedachten kwetsbaar open 'k ga met je mee hoe wankel ook het evenwicht je bent een zeepbel die vandaag geen hand verdraagt ook geen die streelt en zwijgend spreekt maar toch... 'k ga met je mee verpakt en ingepakt vertraand betraand vermoeid en moedeloos 'k ga met je mee…

Heel stil hoor ik Zijn stem liefdevol en zo warm... aangeraakt ben ik door Hem de stilte, die ik omarm om naar Hem te luisteren zwijgend in Zijn aanwezigheid te komen om Hem te eren dit moment, zo'n bijzonderheid God, leer mij zwijgen als U wilt spreken dan zal de Geest ruimte krijgen om te komen als een warme deken zegen zal neerdalen…

Blijf bij de realiteit en wees voorbereid er gebeuren vreselijke dingen om ons heen het is alles voorspeld tranen en zorgen diep verborgen een leven in vrijheid welvaart of wat de tijd ook voor ons in petto heeft geef me je hand en laat de hoop steeds overwinnen met elkaar in één geest van liefde en Waarheid verbonden…

eenzaam hart verloren zoekend in de diepe zee eenzaam hart verschuilend achter bomen als een ree dwalend door de straten als geen mens meer buiten is eenzaam hart zoveel verdriet verlangen en gemis hunkerend naar warmte maar ook warmte doet soms pijn eenzaam hart wanneer zal het weer eind'lijk zomer zijn…

Het was al een bemoedigend bericht; De schrijfmachine nog niet opgeborgen De kans bestond dat er vandaag of morgen Nog iets mee genoteerd werd of gedicht Pasen en de Heer heeft het bewezen; Remco Campert in de krant herrezen!…

Soms voel ik me onzeker Onzeker en verward Soms voel ik me vrolijk Alsof de zon schijnt in mijn hart Soms voel ik me verdrietig Verdrietig en verscheurd Soms moet ik zo lachen Alsof die lach nooit eerder is gebeurd Soms voel ik me eenzaam Eenzaam en alleen Maar steeds vaker voel ik me gelukkig En kijk ik om de nare dingen heen…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…