Alle inzendingen over Beschrijf mij

Beschrijf met poëzie, je weelderig spel. Romance, passie, maakt je dans sensueel. Als engel en juweel, zweverig in chemie. Mooi vol mystiek, breng je vervoering en warme erotiek. Fantasie of niet, blijf je een beleving waar ik van geniet.…

Nog maar net geboren, 2 oogjes kijken in het felle licht Nog zo onaantastbaar, een prachtig gezicht een gaapje een huiltje, iets waar iedereen voor zwicht Geluiden hoor je om je heen, alle aandacht op jou gericht Een klein wonder, een nieuw licht Hoe beschrijf je zo iets moois, in een kort gedicht…

Verken mijn literair klimaat waar ik alle energie in stak, beschrijf de tijd van morgen in de kleuren waaraan ik mijn geloof aan hecht, geloof in feiten en non-fictie en met een eigen dictie van de realiteit beschrijf,door de ervaring evenzo onecht, perforatie van papier door het geweten gevonnist tot de gulzige prullenbak, De levensloep…

schrijf maar dichter, schrijf je kan het wel geef je over aan het krakende hersenspel het spel van wachtende woorden zeurende alinea’s staar je stram op toetsenbordletters bespeel je pen met vingers vol onaangename kramp beschrijf je gedachten, het leven op het lege witte vel schrijf maar dichter, schrijf je kan het wel!…

je angsten verberg je in woorden en zinnen in strepen en kleuren en tijdloos geluid je zorgen verlies je in weerloos beminnen in beelden en geuren met muskus gekruid je liefde beleef je in roerloos vertrouwen op alle momenten en iedere plek je leven beschrijf je als kleurloos aanschouwen van pap zonder krenten met lekkere trek…

ik beschrijf blind hoe sterren staren naar het laatste boomblad dat in de wind, laat in de nacht met volle handen de dag omlaag duwt aan beide kanten hoe ik met een enkel geluid en leegte verder strijd armoedig in de schaal van offers zoals vogels in hun diepste slaap met nog heel even licht in ogen…

maanden fluistert mijn geweten; van verzen maken word je ziek en stijf je lobbig lijf heeft té lang stil gezeten na halve nachten op het internet met drank en pillen tot een uur of vijf is wat je voortbrengt nog niet je van het in shock, leg ik mijn uitgewoonde lijf nu bij de zielenknijper op het bed hij wil dat ik mijn nood exact beschrijf…

zeg me dat niet, dichter, dat het niet lukken zou het "schilderen" van de vrouwen die je liefhebt beschrijf ze zo, dat je ze aanraakt maar met de toets van een schilder die de toeschouwer op afstand houdt om daardoor beter te zien voorbij schoonheid of ingepakte intimiteit kwetsbaar leven in liefde maar wel met zo'n opvallend…

Iedere schemering in jouw gedachten brengt lichte verkleuring tot stand op het landschapspapier van blauwe nachten ben ik als tekenaar jouw oude klant ik beschrijf dromen waar niemand kan komen beleef nieuwe kansen door met jou te sjansen ik dans tot een nieuwe dageraad mijn trouwe potlood verstilt niet de tekening of ik zelf maar jij…

ik vouw gedachten tot witte vogels van papier beschrijf emoties kleur met stilte op a-vier ze drijven op de wind gaan omhoog op wat thermiek ze zullen landen in de open handen van het lezende publiek dan gaan letters woorden dansen in zinnen vol plezier u zult de zachte melodieën horen van mijn witte vogels hier…

Zo bijzonder is zij niet althans volgens haar maar als ik haar beschrijf in een winter te Heverlee schudt zij de rood geverfde haren uit rinkelt met ringen om haar middelvingers De borsten in haar trui ajour zich voortzetten zonder genade door het spleetje van haar kin Zij leest het nieuws voor van de morgen in de ochtendkranten zeeft…

je danst goud in het licht van de zon rank en bevallig zelfs je schaduw kijkt even niet om ongeschoeid beschrijf je aarde jouw liefde zwaait naar het heldere blauw in atmosferische kou een energetisch fantoom met een hemelse droom in paradijselijke schoonheid als eeuwig symptoom nog is het je lach die de toeschouwer pakt…

O nachtlied van de eenzaamheid noodlot leidt naar droeve wegen hemeltergend zijn de angsten die uw God mij heeft gegeven duister wurmt zich door de nacht een woord raakt blind, door mij geschreven ik poog en tracht, probeer steeds weer woede en angst, ze doen mij beven O nachtlied van de treurigheid ik beschrijf, vertaal, mijn ongerief…

Wie gaat er mij zeggen of ik goed beschrijf wat ik voel? 1 of 100 keer gelezen, wat maakt het eigenlijk uit? Als een gedicht is geschreven heeft de rover reeds zijn buit. De pijn is dan al geleden, het geluk al lang verteerd. Om dan nog maar eens te besluiten dat ik niets heb bijgeleerd.…

ik dicht de woorden voor jou aaneen omdat ze verwoorden wat ik voel jij laat mij zweven in de taal die ik beschrijf zonder enig doel soms rijmen ze aan een stuk door soms zijn het teksten voor jou alleen de genegenheid is er dankzij jou nu weet ik dat ik niet ben van steen woorden gaan en woorden voelen alles dat de liefde kan beschrijven…

de bomen waaien niet dat doet de wind een vrouw is zwanger want een man baart geen kind en liefde beschrijf je niet dat moet je ervaren het liefst kus je zoveel je mond vol met blaren je huid zacht zoals je huid want waarom vol met zalf?…

daar De aarde staat niet stil en de hemel jaagt voort, vlucht van mij vandaan, ik begin een volgend notitieboek, vlug vlug, voor de dingen verdwijnen en ik niet meer weet of ze er wel geweest zijn en dan ga dwalen in mijn herinneringen Jouw fantasie is het bewijs van de waarheid van mijn verhalen Je kent de taal die ik spreek Ik beschrijf…

in de levende verlatenheid ontmoet men de toekomst niet vreemd aan ons bestaan zo ook groeit de ouderdom over wegen die niet meer volgens oorspronkelijke paden gaan ik schets een schaduwrijk beeld dat het alledaagse verkleint het is ook hier de onbekende tijd die wel heelt op een vlek die blijft maar waarop regen droefenis lekt ik beschrijf…

de gaafheid van je tijd en ook het onbegrip maar dat liefde sprak bij een gemaakte keuze beschrijf het, voor het wordt gewist zielen met goedzicht zijn immers aan 't verkwijnen de wens door d' eeuwen heen is, helderheid blijvend is die waardegraad, ook bij wat je achterlaat gered door woorden wordt je niet vergeten, leef je voort de dood…

middenin Loop er een beetje omheen Bekijk wat jij doet En hoe jij je gedraagt Dans niet mee Wanneer de muziek begint Luister naar de gesprekken Zonder in te vallen Leef het leven Van een afstand Droom over wat ik wil Zonder te slapen Kijk van een afstandje Hoe jullie lachen Dein een beetje mee Op de woorden van het leven Beschrijf…

vleugels in mijn adem onze liefde werd een vogel sierlijk en vol witte veren meeuw, zei ik zacht en jij verlengde het landschap aan de toppen van je vingers, zoals een horizon glinsterend geheel en al zee met de branding waarin ik naar binnen ging het vrouwzijn ontdekte bij het ongedeerde licht vrij, zei je zacht en beschrijf…

Hoe beschrijf je, het heden, hoe omschrijf je het bestaan, hoeveel letters vormen een woord, waarin kan komen te staan: ik leef? Hoe bepaal je de toestand van je gemoed, hoe beroerd moet je, jezelf voelen voor je zegt: het is goed? Ik leef?…

In diepe stilte krijgt jouw zwijgen zoete klank rond het eiland van jouw emoties zwemmen dronken zinnen misschien lukt het vanavond om een brief te schrijven zodra de fles leeg is uit het woordenboek dat je mij stuurde vallen letters in de zee ik rol het landschap op in papieren gedachten beschrijf ik een wereld achter glas…

binnen dat kader moet men een gedichtje maken afstandelijk en absoluut geen geslijm ik schreeuw het liever van de daken met mooie woorden en soms gerijm wil ik de mensen raken tot het punt van het onvermijdelijk katzwijm dus zal ik schrijven wat ik mooi en gevoelvol vind dat zal altijd zo blijven ik raak niet zomaar van mijn pad ik beschrijf…

Als straks de maan de hemel zacht verlicht De sterren haar terzijde staan Dan schrijf ik voor jou een nieuw gedicht Over romantiek en volle maan Dan leen ik de liefdespen van Pierrot En beschrijf het minnekozen Alleen gaat dat tussen ons niet zo Jij hebt voor een ander gekozen Nu zit ik treurend voor het raam In het licht der nieuwe volle…

bekoor me en verwoord me en beschrijf me je gedachten (als mijn woorden kunnen wachten) laten we beneveld en beschonken van de liefdesbron gedronken naar een mooie plek gaan, schatje waar we sprakeloos en oeverloos alleen in nevelen gehuld zijn, schatje op de betastzin in het donker spraakwaterval ik in je armen raken we samen buiten…

waarden op Zowel voor mij alsook de koningin Het is dus niet te vatten in de taal Je kunt het nergens lezen als geheel Het woord hakt ware mootjes, irreëel Helaas, fragmenten klinken magistraal Maar alle onderdelen samen zijn Een machtig bouwwerk niet te overzien Met blote ogen, zonder schone schijn Ik heb mijn methodiek onlangs herzien Beschrijf…

vroeger zei ik wel eens gekscherend als machinist van de trein ben ik een reiziger door de seizoenen doch naarmate de lengte van de reis besef ik steeds meer dat het leven een reis is door de seizoenen vandaar dat mijn hedendaagse gedichten dieper gaan dan de ogenschijnlijk nuchtere observaties die ik onderweg beschrijf mijn gevoel zegt…

gevleugelde gesnavelden stuit men in het centrale deel op diverse families mus de bekendste is wel de anonymus naar men zegt een uitgeproken domesticus meer nog dan de al zo huiselijke huismus de anonymi vertonen zich altijd alleen meestal echter ziet men er geeneen dit is verschillend van de goud- rots- en heggemi Linneaus schreef ik beschrijf…

nobele echo van onbezonnen jeugdige adoratie het idool van de vitale liefde is als een oude totempaal verzadigd de zon daalt in mijmeringen over het idee van het diep verbinden van onze zielen en het bevredigen van onze menselijke verlangens veroorzaakt opwinding die moeilijk te beschrijven is omdat liefde ons seks brengt beschrijf…