Alle inzendingen over Bootje

We mogen Dickies geesteskind gebruiken Dus leef je uit met Bruna’s lekker dier ‘Nijn gaat nine eleven op poelier’ Zal binnenkort op internet ontluiken Laura stuurt dit jaar in plaats van kaarten ‘Nijntje koopt een bootje op Sint Maarten’…

je druppelt binnen met in je ogen een belofte in je haren de jaren die je koestert en in je handen de warmte die ik zoek je voeten dragen je nubiele lijf het wiegt door de ruimte als een bootje op zee ik ben niet meer als vroeger, fluister je ik kus je krullende lippen en zeg je bent precies goed…

Maar als je rózen, lángs de spoorlaan, vanuit je bóótje plukken kunt, zal de rest je toch een wórst zijn?!…

Eerst legden we de ----hoeken toen vulden we het----blauw het vele---groen het --blauw---van je jurk heller blauw-----het water daarna het----geel---van de zomer het---rood---van het bootje waarin we in liefde dreven pasten alles precies in elkaar toen alle stukjes er nog waren…

Ik zet mijn zorgen op papier en vouw er een bootje van Zodat ik deze kan laten varen zover het maar kan Ik zet mijn zorgen op papier en vouw er een vliegtuig van Zodat ik deze kan laten vliegen met een onbekend bestemmingsplan Ik zet mijn zorgen op papier en verfrommel deze tot een prop Gooi het in de prullenbak en weg is al mijn getob…

De nacht kleurt het verlangen Voorbij het purperen avondrood, Een bootje draait en danst Op golven net een slag te groot Driftig manoeuvrerend Raakt het nodeloos in nood, Geluk eerder nog verterend Nu met schrik beroofd van De laatste meedeinende golf, Op verlangens na verdronken.…

de wind maakt golfjes op het water zeilen glinsteren in de gloed van de zon het bootje deint dromen spiegelen zich in pastellenlijntjes meeuwengeluk zweeft langs het hemelsblauw het anker glijdt haakt zich vast vrijelijk tussen het groen ogen strelen het gevlochten scheepstouw is er nu nog iets wat ik wensen zou...…

het bootje drijft nog stuurloos in verwachten wordt het de oceaan of blijft het zwalken op lokale plassen het dundoek in de top zal nationaal of europees gaan vlaggen de bemanning klaar om het met eigen middelen aan te pakken ooit zal de koers zijn uitgezet en weet de beste stuurlui staan aan wal te lachen…

de nacht is af de lucht verbleekt al de maan legt zich ten ruste ik ontwaak in een zee van gedachten hijs mezelf in een bootje vol koffie zeil het licht tegemoet er is immers beweging genoeg in mijn gedachten ze wegen ook bijna niets het varen door de dag gaat dus behoorlijk vlot…

waar aan de Kim de paarsblauwe hemel vuurrood aan stukken scheurt helicopterstrepen verdeeldheid zaaien drijft een schommelige zee en in de verte schraapt er traag nog een bootje langs de einder op het zand van het strand spelen licht en schaduw hun schimmenspel het oog gaat brandend onder de kijker ook en dan de zon…

Gedachten kolkend waarvan water zwart gekleurd, Je bootje oncontroleerbaar meegesleurd, Een stem die klinkt, je van je keuze beroofd, Stoppen met denken, tijdelijk onthoofd.…

stromingen van de zeeën mengen zich met de winden van alle dromen alles vloeit samen een bootje zonder koers om te ontvoeren naar het niets in het niets kan weinig nog gebeuren de deur van mijn gedachten kan er naar alle kanten opengaan bovendien heb ik er steeds gezelschap van zon of van maan de winden zingen, ook de zeeën zingen want…

de stad staat in brand en hij tekent het uit laat me voor jou een bootje blijven op de rivier kabbelend zonder zicht het ene huis met doorgeslagen ruiten de man die scherven raapt aan zee je schreeuw nog eens in een schelp hoort de koude rilling over je heen als je huilt tot je weer steen bent zo hard zo liefdevol…

'N steigertje, 'n bootje en 'n hekje Het stelt volgens Mark Rutte niet veel voor Dus waarom dramt de Kamer nou zo door We schrijven toch gewoon 'n blanco chequeje 'N villaatje, containertje, paleisje Waar krijg je zóveel koning voor zó'n prijsje.…

Het graf ligt voor mij open maar ik trek mij dat niet aan ik loop er gewoon niet langs voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten mijn leven vieren blij dat ik er zijn mag in een bootje de oceaan op varen de wereld verkennen hij is zoveel groter dan de achtertuin laat ik het glas nu heffen op een leven zo kansrijk en op een gaan even…

Nu steekt het bootje van wal, veel liefde bevat het al. Laat vreugde je doorstromen laat mij je hartje bewonen. Als een gladde waterspiegel, als blinkende morgendauw, met zorgen en ook geluk wil ik altijd leven samen met jou.…

Liever hang ik in het landschap met een hoofd dat scheef hangt van verbeelding de vijvers ontwaren met bootje iris de blote ogen van ‘t oeroude baarvoets badend in arcanum Liever dan de naakte essentie vangen stokstijf op het doek gedwongen veel weerglans gebroken met barre ongenaakbaarheid de bevangenis van blootte…

Je slaat de plank weer helemaal mis alles op aarde is onzeker, zeker en gewis voor een visser die achter de netten vist Het zijn de destructieve machten die de mensheid verkrachten Ik schommel in het bootje van de bootsman op hoge zee met de Heiland alleen die op de demonische golven blijft staan , wie wil gaat met…

Een bootje op zee, een golfje naar mijn hand en kleine vingers daartussen watervalderal ze dansen over elkaar en twee paar ogen schitteren meer dan de TL kan zien. Witte tegels spiegelen de druppelwals, knipogen minieme pareltjes en tussendoor klinken de vertrouwde hiklachjes.…

ik draag mijn gemoed naar het weidse een eindeloze verte verleg mijn grenzen twist met de wind als een gevouwen bootje varend oeverloos ongekunsteld broos aanvaardend de onstuimige golven ziende naar de gloed een horizon van moed ‘k slijp de scherpe kanten van de vuursteen fonkellicht warmt de bron maar, anders dan voorheen…

Wolken stapelen in vele tinten grijs aan de horizon 'n klein bootje Tussen hemel en aarde een immens grote zee deinende beweging lichtgroen tegen grijs Niets blijft hetzelfde ontelbare schelpen waartussen 'n krab rent voor z'n leven als voetstappen verdwijnen…

We krijgen eindelijk de gouden plak Die ons een eeuw geleden werd ontnomen Ons bootje was als eerste aangekomen Maar daaraan had de jury destijds lak Reactie van de sporters uit hun graf: 'Nog even en dan gaat het dak eraf!…

Ik ben hier hij zwaait met zware armen hij komt niet thuis van de een naar de ander en het onstilbare verlangen om te verdwijnen in het licht van zijn dromen een bootje vaart voorbij onder de schemerlamp leest een mannetje een boek stil verdwijnt hij naar een mooiere plek…

Mijn bootje zacht drijft in de nacht op ’t donk’re water. Hoor, ruisen fijn van de fontein, ’t is zingend water. Hoe wonder dat droppengespat stuivend in ’t water.…

De seks in de zee aan het strand Was slechts nog een robbertje stoeien Het vrijen was oninteressant Zij kon mij totaal niet meer boeien De zee en het strand en de seks Hoe kon ik mijn tijd zo verknoeien Op reis met mijn aanstaande ex Ons bootje sloeg om bij de boeien Het strand en de seks en de zee Ik voelde mijn lusten weer groeien Bij…

wij hebben het bestaan ervaren in al zijn facetten zuinig omstuimig doch meertijds onrustig kabbelend als in een bootje op een spiegelgladde zee tot het onverwacht omsloeg als bij heldere hemel en wij schipbreuk leden Lejo van Kuijeren…

Er voer een bootje in een slootje met een vogel in een kooitje O, wat zong dat beestje blij als een nachtegaal in mei alles werd er vrolijk van zelfs de koeien in de wei Een dartel springend lammetje midden op een dammetje mamma schaap kuste spontaan haar lieve pappa rammetje Geiten en bokken verliefd in hun hokken niemand had nog zin…

elkaar gevonden na onze beden ze zijn verhoord ja en amen zorgen behoren bij het verleden voor deze heer en zijn dame We zijn elkaar trouw en zorgen voor elkaar dat is van iemand intens houden ons bootje vaart maar wel steeds behouden…

de zon speelt spiegelt zich trots in watergolven zeilen tekenen de horizon een windvlaag, een bewegen het bootje gaat overstag rode pompeblêden sieren het blauw en wit de Friese vlag ik lach mijn zorgen de vreugde tegemoet net als de visser die een goede vangst doet nu is veel dichterbij in dobberend geklater geen pijn bij een…

In romantische sferen Samen het leven adoreren In romantiek met nostalgie Hij bracht haar een liefdeslied Hij zag haar op het bruggetje staan Roeide naar haar spontaan De glimlach in haar ogen Romantische sferen maakte zo bewogen Varend over de lieflijke rivier Langs rododendrons, wilgen en populieren Waar de wildernis welig tierde En…