Alle inzendingen over Boven OR op OR Domtoren

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

teugels van valse geruchten en ontaarde mijlpalen (typisch weer dat rare sujet) weergalmt het gebrul van de jongeling, de gestaalde kanonnier, een Waterloo van zinnebeelden klettert op hem neer als melkproducten van Maria's, inclusief de pittige smeerkaas van tedere jongedames en het gevecht van krolse poezen rond het carillon van de Domtoren…

Ter info: een testvlucht van het prestigieuze ruimtevaartproject van de krachtigste raket die ooit gebouwd is - de Domtoren past er net in - kost de NASA 4 miljard (dollars, geen mijlen).…

'k Was thuis, las krant met radio aan 't Nieuws deed even alles bitter smaken Diep In Mijn Hart, weet ik: natuurlijk, 't Gebeurt 'n Blues-legende's tijd is gekomen Leeft voort in zijn muziek Blijft harten raken Met Een Beetje Verliefd, bekend bij jong en oud Amor, Amor, Amor en Ik Meen Het 'n Vriend was Hazes met zijn muziek voor velen…

Van onder naar boven En van boven weer naar onder Je zult altijd blijven steken…

ik kijk al dagen naar de lucht en de indruk om aanwezig te zijn wijkt verder terug wanneer de ene wolk de andere wordt, op weg naar het westen het is duidelijk, zeg ik met droefheid in mijn stem op het moment dat mijn lange wapperende sjaal de wind verliest dat als straks de horizon komt ik zal verdwijnen in het vergeten…

wikkel me in jouw gedicht zodat ik weet want vandaag nog zullen de wachters uit mijn lichaam vloeien zal ik het heengaan moeten aanvaarden zoals de waterlelie diep in ’t water haar laatste schaduw ademt niets zal zich nog vergissen geen wens met tijd of tover geen woord met sterrenlicht, stamelend volgestouwd met zachte…

Toch weer dezelfde clichés te vinden en de woorden goed te praten om vergankelijke gedichten te vullen die kennelijk zijn zoek geraakt, boven de taalgrens waar alles ijl is, vrij te ademen soms in oeverloze regels die geen twijfel overlaten. “Soms dicht een vers zichzelf en soms slaat de dichter dicht ” Pama…

hoogmogenden zijn de baas over laagmogenden die mogen niks die van boven kunnen niks…

Iedere zucht wordt breed uitgemeten in een te nauwe context Peinzend schrijf ik “ zelfbezinning “ in ledige hoofden Hun woorden schreeuwen op de blinde muur die zij steen voor steen bouwen, liefdeloos Zij donderen als jaloezie hen messcherp souffleert en zij zachtmoedigheid verwoesten Als kleinzerige dwazen verbranden zij…

Het groeit me boven het hoofd, het wordt me wat teveel, was me ooit beloofd dat iets makkelijk zou gaan? Het groeit me boven de kop, ik loop, kijk omhoog, de zon aan de ene kant, de regenboog aan de andere, terwijl ik in de regen loop, denk ik: er gebeuren wonderen!…

Half in de zee, half in de lucht, gedragen een schoorsteen op en naar beneden kijken vragende vingers van de waterplanten. Kont in de lucht, rug naar de wolken voeten met vinnen, hun gelijke lijken maar hemellichaam blijken in den hoge voor stille vissen, bezig er te zijn glad rond de graten, ogen altijd open en geen benul van het immense…

Je staat verstomd als het onderste boven komt. Niets zal blijken nog te lijken, verdomt. Maar nu, als de donder, het bovenste maar weer onder.…

boven gezocht, Vormen een opnieuw geboren Boom die bovengronds naar Nieuw leven reikt…

Ook al zie je alles nu onderste boven Zelf ben je er niet van onderste boven.…

Een wonder komt van boven. Het zegent de handen van hen die werken aan genezing in het overwinnen van een ziekte in de strijd. Zonder angst kan een lijder erop vertrouwen dat zijn lijden wordt doorbroken mettertijd.…

De weg naar boven is de weg naar God. Ambitie is hiermee een gebed met eerbied beleden. Met compassie sport voor sport wordt hiermee de weg naar vergeving betreden. In een simpel gebed vraagt men niet om meer; maar denkt men aan het lijden van de heer. Denkt men aan het ruwhouten kruis. In een gebed bij een ieder thuis.…

Boven op de kerktoren kijk ik op de huizen neer. En draai op mijn hoge plekje in de rondte telkens weer. Veel mensen zie ik lopen in de straten her en der. En ik zie ook andere torens aan de horizon heel ver. Ik waai met alle winden Maar ach, tot mijn groot verdriet, ook al ben ik dan een vogel, vliegen kan ik helaas niet.…

ik voelde je hand vol zachte dromen ze volgde de rand tussen haar en huid ze sprak met alle haren over het gezamenlijk ervaren van de nieuwe coupe je vertelde dat ik lachte op de schattige manier van rust en totale ontspanning ogen gesloten handjes half open in de verwachting van nog meer van boven…

in het duister, met de schemering van straatverlichting op je gezicht Al kan ik me het leven zonder jou niet meer voorstellen ben je er nu niet om me wakker te kussen en om mijn verdriet te sussen Jij bent iets onverklaarbaars en iets waar woorden alleen maar voor kunnen tekortschieten het meest intense gevoel en de vurigste aanraking maar boven…

verrekken ik vraag slechts om erkenning van mijn wezen met gebreken snak niet naar de winst van winnen geliefd zijn is zo zalig niet als daarmee wordt ontzegd de vrijheid van het falen eenvoudig dwalen om te leren van je fouten en verdriet maar voldoe de hunker naar een verder vragen vertrouwen zal mij lichten en als mens naar boven…

Mensen zijn net wolken Ze waaien achter elkaar aan Zonder te weten waarheen, waarom Om het te zien, kan je er boven staan Wolken zijn net mensen…

De mond loopt vol waarvan het bloedig hart overstroomt een aardige, lieve manier om te zeggen dat ze zevert Zij is pas zeven maanden jong Later als zij oud geworden is overkomt hetzelfde weer maar is er een zeverdoekje aan haar uitgezakte mond en iemand, die zonder haar niet kan…

Dat boven alles uit schoonheid ontbrandt, het uitgestrekte, noordelijke land, doordrenkt met duizeling van eeuwen, zo innig hier omhelsd. Waarin verscholen wij, voor even. ---------------------------------------- uit: 'De wierde van Wierum', 2010.…

boven het verkeer hoor ik de jonge merel met grote moeite…

Een paar dagen geleden stond de maansikkel pal boven de Venusster. Ik had dat nooit eerder gezien en de goden tipten me. Dat was een goed teken, wist ik, harmonie uitstralend. Ik had er nog een foto van willen maken, maar ik had zo veel wel.…

Ik loop van boven naar beneden Van beneden naar boven een trede tegelijk Dit is de spil van m'n koninkrijk Ik kijk naar boven dan weer naar beneden Ik ben tevreden over mijn kleine koninkrijk.…

ik keek graag naar boven soms sloeg mijn hoofd op hol regelmatig verkeerde het in hoge wolken nog kijk ik graag naar boven net als het hoofd zich graag in wolken hult dat kan zolang jij me vasthoudt zodat ik niet struikel en val…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

de afgelopen dagen in het hoofd en daarbuiten woekert mij de uitdrukking wie het hoofd uitsteekt boven het maaiveld wordt zijn kop afgehakt houd je op dezelfde hoogte doe gewoon maar normaal dan doe je al gek genoeg kortwiekt klare taal mij bijzonder bewonderenswaardig meer mag je niet wezen wie zich onderscheidt met zichtbaar…