Alle inzendingen over Daar is mee te leven

Het leven is prachtig als je het maar wilt zien. Pak mijn hand en ik neem je mee. Kom tot leven, Want samen komen er we wel.…

te leven Er is vast wel een iemand Die jou haar liefde zal geven…

Het maakt je kwaad je lichaam staakt het doet niet meer wat jij wil je wordt verdrietig en stil had je maar een dagje geen pijn dat zou heel bijzonder zijn aan de buitenkant is niets te zien je ziet er goed uit bovendien maar je gewrichten zijn stijf je bent jong in een oud lijf je moet er mee leren leven dat is ook een goed streven maar…

, wars van enig plagiaat, verslaat de hele scala van de muze waarin ik verdwaal, het was niet veel, maar daar is mee te leven.…

, wars van enig plagiaat, verslaat de hele scala van de muze waarin ik verdwaal, het was niet veel, maar daar is mee te leven.…

Had ik alle tijd Zomaar in mijn hand Dan zou ik willen weten Zou ik er mee kunnen leven Zegt mijn heel verbaasd verstand Zou ik doen wat ik zou moeten Of zou moeten wat ik dacht Zet ik dan mijn zinnen onverwacht? Zal ik alles doen ten goede ook al is er tegenstand word ik niet zo snel ten moede met de tijd volledig aan mijn kant?…

Soms moet je ergens mee leren leven Soms moet je meer geven dan nemen Soms moet je meer nemen dan geven Soms moet je van alles slikken Soms moet je niet alles pikken Soms moet je met je vuist op tafel slaan Soms moet je je zelf even overslaan Soms moet je voor je standpunten staan Soms moet je voor andere beslissen Soms moet je wel erg veel…

Ik galm mee. Het leven is fantastisch…

Misschien betert het wel, zeg ik en anders, moeder, valt er mee te leven. Ze knikt berustend en wat machteloos verwoeder strijkt ze sprakeloos zonder te beven nu het linnen. Ik raad ze strijkt de angst daarbinnen. ---------------------- uit: 'Opaal', 2006.…

ik heb je gevechten gezien waarin een donkere rand de overhand kreeg in je gezicht en het licht kwetsbare langzaam werd gewist de strijd tegen tijd is een natuurlijk proces en kent de ups en downs in de charme van de seizoenen als partners om mee te leven maar daar waar niet stralen in somberte verblijft en de lach geen enkel slot…

nu is het mij om het even ik ben wie ik ben daar moet je maar mee leren leven...…

De rust in hun leven is hen zoveel waard na al die woelige jaren is de storm nu bedaard. Het huwelijksbootje vaart rustig door heeft de wind in de zeilen mee een leven van ups en downs dat was het leven van die twee. Ze genieten nu van de mooie tijden die hen nog zijn gegeven ze halen eruit wat erin zit in dit prachtig gegeven leven.…

Gelukkig, die geen luid gebed Meer op de lippen heeft, Die niet meer mee dit leven leeft, Doch, als een beeld op bed, Zijn vingers om zijn vingers vouwt En zich het harte blust, Waarop de eindeloze rust Haar piramide bouwt.…

ik dacht alleen daar ben ik mooi mee klaar…

Een traan valt mee te leven Een traan die hoort erbij Om hem even weg te vegen Zo ben je weer even blij Twee tranen zijn moeilijk Met dubbel zoveel verdriet Je krijgt dan een andere kijk Maar vergeten doe je niet Een overvloed aan tranen Die als regen druipen over je gezicht Ik denk aan de momenten samen Aan de donkere maar ook degene…

, blijft slaaf van literaire daad, wars van plagiaat, de mythe van de muze verslaat, het hele scala van de overdaad waarin ik tomeloos verdwaal, meer kon ik niet geven, daar kan ik mee te leven.…

grote dingen het kleine, zoals bij het orgel zingen ja, u was de naam van moeder waardig Ik neem u mee mijn leven in en zal nog heel vaak aan u denken alle herinneringen zijn voor mij geschenken ze geven mijn leven zin…

Waarschijnlijk gaat dit nooit weg Ik moet er mee leren leven net zo als iedereen…

Ik verwijt niemand iets en hoop dat je daar mee kan leven, het ga je goed in de rest van je leven.…

Ik wilde vroeger, toen ik "jong" was, altijd schuilen voor de dood, maar ik kan nu zeggen, 'k heb er goed mee leren leven dat alles eindig is. Het werd plots een gegeven, waardoor het leven mij oneindig veel meer bood. Het kunnen denken, kunnen zeggen dat je klaar bent, dat je de dingen hebt gedaan zoals je 't wilde.…

Zij kon mij niet helpen met leven dat moest ik zelf doen, maar bij haar gedichten kon ik vertroosting en liefde vinden, kushandjes door de lucht, vangen maar onbreekbaar Wij waren te oud om kinderen scheppen, maar er was een prof die van origami een kind kon maken het huilde bij het afscheid nemen wij hadden echter een dochter Om mee…

Een rugzak uit het leven Mee gekregen door ons verleden Vol met pijn en verdriet Beschadigd door het leven Door de pijn en verdriet die ons is gegeven Door het onrecht wat we beleven Door alle ellende die we mee kregen zijn we wantrouwig en onzeker Beschadigd door het leven Iedereen heeft een rugtas mee gekregen De ene is bijna leeg,…

te leven…

soms aan mijn hand of anders in mijn hart je merkt het ook wel dat ik nu anders ben niet meer zo verloren vergeten doe ik (nog) niet vergeven wel er mee leren leven ook hij is er nu zorgt goed voor mij houdt van me zoals ik ben meer hoef ik niet tenzij jij natuurlijk mijn allerliefste zee naar jou kom ik steeds weer straks…

Je moet er zelf mee leren leven die dunne naald onder het glas is je geweten, dat met je gaat.…

In een vorig leven was ik getrouwd met jou In een vorig leven was ik gelukkig met jou In een vorig leven hadden we kinderen Waren we een gezin We hadden vrienden en vriendinnen, een poes, een kreeft, 3 hamsters, een vogel en 2 vissen Ik zonde in de tuin Ik fietste En had de wind mee Het leven was kleurig En het was goed voor ons twee…

Ik fluister zacht de onuitgesproken woorden, en wou dat je nog in leven was. Morgen zal de zon weer opkomen, En brengt jou opnieuw geruisloos met zich mee, Mijn hele leven als mysterie, tot mijn dood, dan weer met zijn twee.…

Verhaalt tot op het heden braaf vanuit het gekuiste dicht, blijft ik slaaf van literaire daad, wars van moraal en plagiaat, zich op het hele scala van de negen muzen verlaat, de mythe van de eenvoud in de overdaad, waarin ik hopeloos verdwaal, meer was niet te geven, ik vond het gewoon op straat maar daar is mee te leven.…

Maar ‘k weet nu waarom het kwam, er was er één die mij de tien afnam, haar beloning werd teniet gedaan, door een vier, ik dacht, waar komt die vandaan, Daarna ging de beloning weer naar de acht, zij zei, dat had ik wel verwacht, maar het is geen acht gebleven, er was nog iemand die er niet mee kon leven.…

Uw schrik is nergens goed voor. Uw angst is ongegrond. U bent immers niet alleen, er zijn er velen onder ons. Dezelfde in uw soort, die zich wel durven tonen. U schaamt zich een beetje moffelt de waarheid weg. Dat moogt u niet doen. Bange blanke vrouw, wij brengen meteen verandering. Melkflessen of niet, durf opnieuw dat meisje te zijn, koordje…