Alle inzendingen over Dag vader-dag

Dag lieve vriend, in je houten kist, oh als je nou eens wist, de zon schijnt met bleke stralen en ik sta met enorme uithalen te janken als een kind. Dag vrind.…

Eindeloos was de lijdensweg die je moest gaan. Jouw pijn is nu wel weg, wij hebben nog een lange weg te gaan, moeten we rechts of juist de andere kant. Ik weet het niet want: jij was het die de weg aanwees. Nu je daar ligt stil koud en sereen mis ik je zo verschrikkelijk want: waar moet ik in vredesnaam heen! Ik mis je zo mijn lief…

Geschiedenis wordt vandaag geschreven, Trump wordt omhoog geheven ofwel: geïnstalleerd. Inaugeratie live te volgen, de zakenman wordt President. Wie Kennedy nog kende, net als Bush, weet dat er vreemde dingen zullen gebeuren, of iedereen eraf komt zonder kleerscheuren zal de tijd uitwijzen. Obama moet zijn plaats afgeven en menig mens…

Ons leven duurt maar even. Allemaal gaan we dood. Koffie laat ons leven.…

samenzang niet ritmisch dan voel ik zo sterk er is niets veranderd en er zal niets veranderen ik troost me met het lef dat ik dat leven aan durf ook al vinden velen dat het wel met me meevalt ja omdat ik het aandurf m’n diepste emoties muzikaal te tonen tonen galmen door m’n ziel en voeren me terug tot in de moederschoot waar vader…

Ja wat zal ik er bij denken een dag blij om vader te zijn? zeker weten.. elke dag weer, wel deze dag is speciaal bedacht om daar eens bij stil te staan.. al blijft het vandaag misschien wel vier keer stil ik zal blijven gedenken mijn eigen vader hij is er al lang niet meer..…

Dag vader! dag moeder! ik ga der op uit! Ik laat me door geen zon koeieneren, Dit wordt de strijd der gebakkene peren, Manmoedig de lont in het kruit! - Paperle - paperle - paperle - pap, Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap! Piet Hein die veroverde een zilveren vloot - Ik lust je, jou hemeldragonder!…

Ik zal niets liever doen dan stralen bij iedere boodschap die er is te behalen. Niets liever, dan doorleven en doorgeven. Het alchemistisch goud smelt ik om in zilveren, verlichtende krachten van dit universum. Ik zal transformeren. Het is mijn lot. God dacht bij zichzelf: "Allereerst iemand die niet opvalt. Daarna zal ik ook haar doen…

Een doel voor ogen. De einder nog heel ver weg. Een leven voor je.…

discussie overleven en toch in de massa zijn opgelost En om kracht heb ik als larve al niet te klagen Ik klaag nooit zelfs wanneer ik het slecht heb Ik wring mij overal uit Ik draag uw wijsheid in mijn hart Beste larve dan ben je geen insect Maar een godvrezend wezen Dat hoop kent en niets anders zal verdragen Geen angst in het einde der dagen…

Vooruit dan maar, er is geen weg terug We stappen nimmer in hetzelfde water De tijd stroomt achterwaarts en vroeg wordt later Verloopt zij traag, dan gaat ons leven vlug Het bonte nu verbleekt in het verleden De waterrimpel stolt op ons gezicht Zij wist de voetstap uit van onze schreden Zacht knarsend schuurt in ons het tijdsgewricht Ons…

Jaren gelee, hadden we een baaldag ingesteld door weet ik wie, dat is niet meer van nu, geen inhaalslag maar wanneer ik buiten zie: Wil ik subiet die baaldag weerom, want het weer, liegt er niet om het is kommer- en ook kwel dus geef op die baaldag- en doe 't snel want hier, word ik humeurig van.…

Een dag gewoon een dag, zoals iedereen die wel, beleven mag, zo'n dag een doodgewone dag, zou ik zo graag meemaken, als het mag? Een dag: zonder angst op ellendig nieuws, een dag zonder pesten of anderszins, een dag, waarop iedereen lacht, een doodgewone dag: als dat mag?…

Mijn hart stemt me zwijgend kent een rustige hartslag fluistert over elke dag over een objectieve benadering. Schildert met liefde de kleuren toont mij de geuren van leven door de natuur aan ons elk gegeven.…

Ik beklim de hoogste ladder om de mooiste bloem te plukken speciaal voor vandaag ik kleur de hemel kobalt blauw en schilder een zon, die naar je knipoogt speciaal voor vandaag ik reik je de hand voor een dans tussen de sterren speciaal voor vandaag ook al heb je twee linker benen weet dan, dat je even daar was daar waar de mooiste…

Machteloos pak ik pijn in beide handen waar tranen de laatste klanken verstikken ik vlecht leven als een onzichtbare draad langs de taal waarin wij elkaar ooit in dag en nacht ontmoeten nu de glimlach jouw ogen niet meer bereikt je open blik mijn schouder aanraakt maar mijn hart links laat liggen voel ik zelfs jouw willen maar…

Ik val in een diepe put Met niks om me heen Er is alleen maar stilte Niemand, ik alleen Dag in dag uit Val ik in zo'n diepe put Iedereen is gemeen Alles en iedereen om me heen Ik val in een diepe put Met niks om me heen Er is alleen maar stilte Niemand, ik alleen Waarom, waarom, nooit een keer aardig Altijd iemand buitensluiten…

Hoe dan ook is het een nieuwe dag waarin ik me laat meedrijven op haar onverwachte en plotse golven waarbij momenten veilig en wel worden bewaard in het breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten; mijn dankbaarheid nabij.…

Vaders met ontbijt op bed vaders met cadeaus vaders met een lieve grijns vaders in de dop, vaders in het zonnetje vaders in het net, vaders die de hele dag, in het middelpunt worden gezet, want vaders die als vader opereren, dat zijn vaders,daar kun je nog wat van leren.…

Er zijn van die dagen die je belagen, verlagen die je niet kan (ver)dragen die je niet kan tillen die vanzelf omvielen Er zijn ook van die dagen die je met vlagen, uitdagen die je op vleugels doen dragen die voelen als je zo ter wille die je boven jezelf doen uittillen Zo zijn dagen, dag in, dag uit ze komen en gaan ze zullen doorgaan…

dag bloemen, dag kinderen aan welke honger jullie dood zullen gaan kunnen jullie niet weten…

willen weten dan de kama sutra op keyboard in pyama Voor ondergrondvrije nog fundamentloze liefhebbers die temperiert willen wezen een alcoholvrije homerecordingsessie Zo staat daar voor elk een basdrumlesje klaar wie doet je nou wat en wie houdt je nou tegen Wie zit er verlegen om gratis muziekles op june twenty one, op de dag…

de lange stoet rijdt toeterend voorbij waar wij opzij zwaaiende deelnemers machtig verrast zijn over het tetterend gelijk de kinderen wuiven terug een mooie rondreis mijn dubbele gedachten over eendracht en massaliteit laten de weggedrukte tranen toe mijzelf ten spijt…

het stempel van moe drukt zich als een steen op de worstelende man zijn armen strijden met de wielenstoel hij rijdt verloren rond door eindeloze gangen zonder enig verlangen gepruttel rond zijn mond - kom maar man dan ik zal je duwen de benepen ruimte uit naar de mooiste kamer ver van de geraniumruit - je kent herkent…

Iedere dag neemt ze dankbaar aan Alsof het de laatste zou zijn Echter haar ziel alleen weet Dat ze uiteindelijk overstag moet gaan Maar voor ze zover is, heeft elke dag een zon Neemt ze dagen met een lach Niet eens een grimas, en de rest; Wilden dat ze dat ook konden!…

die vervaging... alsof het er niet toe doet glijdt het voorbij, rent weg verbergt zich in de brij van niet meer weten meten stappen steeds dezelfde pas het gras is groen, maar wat nu als verborgen achter glas de wijdste blikken er nu ook niet meer toe doen?…

Het antwoord is luid en duidelijk nee, we hoeven niks en dus: halen we de decennia even terug, hebben een baal-dag dus. Zooo lekker.…

Leven is verlaten telkens weer steeds opnieuw vanaf het begin Verlaten is vernieuwen opstaan, doorgaan laat achter, vind nieuw telkens weer tot de allerlaatste laatste keer wanneer het leven mij verlaat…

De dag van somberheid is het vandaag, stel bij 't buiten zien domweg de vraag: wat viel je 't meest op aan vandaag? Licht is het amper geworden, druilen, regen, mist een dag die je heel snel moet vergeten, zodat voor je het wist: morgen misschien de zon zich weer laat zien?…

Zodra ze echter ondergaat, is een ieder weer vergeten, wat een prachtige dag ze maakte, door gewoon te schijnen!…