19597 resultaten.
Plateaux-Hageventanka
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 De zwanen, onverstoorbaar,
glijden over de Dommel.…
thuis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 227 als rijm
na vaas
als
dommelend wakker worden
thuis
als nieuw
als mengend
meegenomen
de kleuren
van liefde…
eenden tanka
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 zes eenden
dommelend op de reling
tot ik passeer
als één man kijken ze me na
ik voel me diep vereerd…
Gelijkenis
poëzie
2.0 met 16 stemmen 3.189 De pijnboom, eenzaam,
Op steile spits,
De storm rolt rotsen
Voorbij zijn stam;
En diep daaronder,
In 't dal, de kruinen
Die vrede aadmen,
In dommel suizlen ...…
in het licht van de dag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 144 de weg naar het Spider-Man hemdje vond
eens zag ik een man
op een stoel in de steeg
slapend naast zijn fiets
en de Aldi en Jumbo tassen
ik zag een versleten
uitgewoonde man
dommelend voor op de fiets
bij zijn vader
hoe de wind zacht
door zijn kinderharen streek…
Aan de Dommel...
hartenkreet
3.0 met 50 stemmen 597 Mijn plekje aan de Dommel
bankje tussen wuivend riet
heerlijk om bij weg te dromen
terwijl ik van de natuur geniet
waar ik alles op een rijtje zet
om de juiste balans te creëren
voor als het leven weer druk is
kan ik hier de rust combineren
iedere week is alles anders
voorjaar schildert alle kleuren
de natuur maakt kinderlijk blij
ik…
Bus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Hoe vuil de ramen van de bus,
maar toch hoe helder de hemel
de gekleurde blaad'ren
extra kleurden door het felle licht
alleen tuurde ieder met gebogen hoofd
naar 't licht van zijn mobiel,
ook een man, die zittend
met rug naar zon
dommelend in slaap viel…
Haanwijk bij Halder
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 674 Haanwijk bij Halder,
zachtwiegende Dommel,
troostend groen land.
Haanwijk bij Halder
Mijn geliefde Brabant!
Kukelekuuu!
KUKELEKUKELEKUKELEKUU!…
Goed nieuws
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 146 De troonrede is saai om aan te horen
En toehoorders dommelen dan meestal in
Maar bij de laatste zin van de Koningin
Schoven ze allemaal wakker naar voren
Op U, leden van de Staten Generaal
Toost ik, wíj gaan er op vooruit, allemaal!
…De troonrede was al bekend en de Koningin zat “eigenlijk”
oud nieuws voor te lezen……
Zonsondergang op 't meer
poëzie
4.0 met 2 stemmen 421 Het rozen-blad op de gefronsde vloed,
Het deinend dons der dommelende zwanen....…
Alanya 2
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 harde noten gekraakt:
dommelend door de domme discodreun,
trein trekkend naar het land van zero
onderweg afgehaakt
op een smalle reep
tussen zee en strand
snel ondergedoken
in het volle zwembad
minder diep dan gedacht
wachtend op het blauw van de nacht
om te dobberen op haar golven zacht…
Bij de zoute gong
gedicht
3.0 met 19 stemmen 8.771 .;
dommelend reden voerlui aan op dommelende wegen;
mist, dichte regens, dempten de stemmen, dempten
de harten; moede, laagstaande zon bescheen zwak-
rood, geluidswallen van riet en druppelend lover
Grauw de wielen van de wagens op de bodem van lege
wegen; 'koude kleren draagt 't land', zong 't lied
van de zwepen; bij de zoute gong van…
Niemand zoals jij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Jij beredeneert niet
als een oude man
dat er een verschil is
tussen lust en liefde
wanneer jij mij uitdaagt
ontbreekt mijn verstand
in onbezonnen dommelen
maar dat zegt niets
over de hartstocht
van mijn verlegen verlangen
wanneer ik jouw tedere foto zie
ben ik als een verliefde puber
een onbevangen minnaar
met fladderende vlinders…
Verloren uurtje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 245 gisteravond zette ik al
om elf uur de tijd een uur vooruit
stapte mijn bed in
om heerlijk in te dommelen
maar toch bij het wakker worden
om half acht
was ik nog erg slaapdronken
waar heb ik ergens
dat uurtje tijd verloren.....…
Niet wetend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 Gesluierd ontwaakt de dag
- zacht en half onzichtbaar -
bewegingen dommelen nog
laten duiven dagdromen
De nevel verpakt in flarden
de waarheid van deze morgen
dempt genadig de gebeurtenissen
die ik zo moeizaam verdraag
De mist ontneemt mij het zicht
op de gevolgen van de nacht
ik erken de wijze waas als baas
en slip dankbaar in deze dekmantel…
canapé
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 51 de rust zocht mij op
zij fluisterde in mijn oor,
bezoek de canapé
en wacht tot ik je zal verwennen,
zodanig dat ik je amper stoor
het is dommelen op donzige veren
die je dromen in liefde verheffen
en almaar in tederheid aanlengen
ik zal over je wangen zachtjes zuchten
als een zomerwind aan zee
en optillen naar wolkenluchten;
hemelsblauw…
Ga nu maar
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 2.015 Zalig zachtjes dommel je in
en wieg je dronken heen en weer
op golven van zorgeloze harmonie
geverfd in frisse zomerkleuren.
Op reis wou je, naar het land waar
geen insect je prikken kan, waar
intens de geur van het kortgewiekte gras,
dat speelt onder je voeten,
ga nu maar snel, mijn kind,
het wachten is voorbij.…
pluk de zon
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 318 ziet de mensen onbezonnen
blakeren langs de paden
op stranden bij de zee
stil soms kort van stof
hunne spinsels ontsponnen
spanning vloeide uit aderen
leven gaat nu op de pof
blikken koel in tassen mee
werk blijft onbegonnen
gedoofd zijn alle lusten
in dommel wel te rusten
wat water op de akkers
ach boeren arme stakkers
lamlendig in het…
niemand
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 1.387 het kind op de schommel
in het zonlicht dommel
ik
maar schrik
wakker in het licht van de maan
dan is het tijd om te gaan
en dansend door bossen
omhels ik de bomen
vertel al mijn dromen
niemand neemt mij met zich mee
dus dans ik ver...tot aan de zee
die daar altijd op mij wacht
en elke nacht
een ander lied zingt
niemand bedwingt
mijn…
Heer van Everdingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 251 Een putjesschepper uit Zaltbommel
Zag een schipper in het blauw
Varend over Waal en Dommel
Aan het roer geen man maar vrouw
Zij begon een psalm te zingen
Red ons Heer van Everdingen
Gij zijt onze schapenhoeder...
Schepper wist niet wat hij hoorde
't Was of zij zijn ziel doorboorde
't Leek waarachtig wel zijn moeder...…
Nog lang, voordat de lente komt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 Ik zit aan tafel, misschien
wel te slapen, denk ik even
bij het gillen van een sirene
die uit mijn neus de geur
van gepofte kastanjes weg-
neemt naar een spoedgeval
In de keuken zie ik
de poes afwachtend kijken
en de wolken trekken snel
langs de dommelende zon
Dadelijk gaan we spelen
eerst koffie zetten
Hoog en laag ruisen
het kookwater…
Hofvijver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 176 Het water van de vijver, glad als ijs
Weerkaatst blijmoedig weelderige wanden
Van hoogbejaarde dommelende panden
De vensters geven geen geheimen prijs
Het zonlicht tart dit stadse paradijs
Waar mist en luwte immer samenspanden
Kastanjes langs de oevers knarsetanden
Hun schaduwen gehuld in stemmig grijs
De vijver geeft aan stemmen geen gehoor…
Verkenner*
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 436 Ik dommel weg en zie boven het helmgras
iets bewegen – een vlinder, een libel of
herrijzend oeveraas ?
Wieken gaan razendsnel onhoorbaar rond
en lensjes op de coating draaien naar alle kanten
terwijl het staartdeel trilt, ijl, gevorkt, geknipt
om data te verzenden.…
stil ontwaken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.032 schuchter zonlicht streelt het oude
park, dommelend onder nevel en
dauw tot ‘n zacht en stil ontwaken
in wazig ochtendrood verzonken
staren bomen nog roerloos voor
zich uit
aarde hult zich al in lichter kleuren
veegt de dag weer gaande weg
de morgen geurend tegemoet
in de vijver hapt een vis nog loom
naar lucht, begluurt een reiger…
Verzegeld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 416 Uit het dommelende donker klimt de stilte.
Ze haalt ons in, sluipt naar de enkels.
Een snaar trilt, een milde klacht.
Schichten naderen en wij vouwen dicht
als bloemkelken in de schemer.
Later nog minder, de vederlichte last
van een handvol dagen, de kale gewaden
Van de rust in deze statige nacht.
Vrienden geven zich nooit over.…
Handtas
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 533 Wat zalig, die pantoffeltjes, ze zijn echt kras
'k Dommel tevreden in en vergeet die domme handtas.…
Zo vroeg (in Nijnsel)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 164 aan de rand van dit bescheiden dorp
dicht nabij het begin dat leidt naar de kim
zie ik over vlakke velden en akkers
waar langs bossen en tussen oevers
de Dommel door ons Nijnsel stroomt
een waas van pril groen over zwart zand
ik heb het plots door, 't raakt mijn hart;
word door dit teken der natuur overmand
het is toch winter, in een windvlaag…
Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.129 De slaap heeft breed zijn dommelende kusten,
daar zal ik als op stenenblauwe zerk
slapen, de schouders moe van 't hangend gaan.…
Nico van de Wetering : troubadour
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 484 De troubadour
bijna woont hij
aan zijn wetering
maar enige stappen verwijderd
van de stromende Dommel
in ons weidse dorp geaard
en door genen getalenteerd
musiceert hij zijn stijl in eigen stiel
vertaalt als echte bourgondiër
de gevoelens van ons mensen
nog bekend met boerenkiel
over vanouds en heden
in zang en dialect
eigen…
overvloed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 46 eerst zondagavond dronk ik
het hemels water weer
liet druppels vallen op mijn tong
ving ze op en droomde over fonteinen
goh, wat was toch de laatste keer
dat ik mijn handen uitstak, om
op te vangen, dat hemels vocht
dat de Dommel uit deed deinen
waarop menig mond heeft gewacht
en ik weer zweet behouden mocht
ik dacht aan de komende nacht…