Netgedichten

netgedicht (nr. 37.762):

Niet wetend

Gesluierd ontwaakt de dag
- zacht en half onzichtbaar -
bewegingen dommelen nog
laten duiven dagdromen

De nevel verpakt in flarden
de waarheid van deze morgen
dempt genadig de gebeurtenissen
die ik zo moeizaam verdraag

De mist ontneemt mij het zicht
op de gevolgen van de nacht
ik erken de wijze waas als baas
en slip dankbaar in deze dekmantel

Ik kuier de dampende velden in
en los langzaam op in onwetendheid.