Alle inzendingen over De kapitein

zal hun reizen nooit lang duren 'kapitein zijn' volgt altijd.... op 'het kapitein worden'.…

Ik wilde kapitein zijn van mijn leven. Net toen ik het niet meer zag zitten. Liet ik de hoop varen.…

Al eeuwen staan de beste stuurlui hier aan wal zij strijden tegen 't water buiten onze dijken terwijl de kapitein en de gevraagde loods bekijken hoe 't Schip van Staat in ruwe storm aanmeren zal 'Après nous la déluge' denkt de kapitein niet, nee zij zal de koers laten bepalen door: 'Je maintiendrai'…

Het leven twijfelt stuurloos vaar ik verder naar onzekerheid Ik ben geen kapitein,maar een matroos Is dit het schip waar ik voor koos…

Voorzichtig schuifelend de eens zo stoere kapitein altijd de koers bepalend drijft hij nu stuurloos rond zijn geest verdwaald…

Een officier van de op de rotsen gelopen Costa Concordia heeft bekendgemaakt dat kapitein Francesco Schettino zijn bril niet droeg, toen hij het roer bediende. De kapitein stond zelf achter het roer, Helaas was hij zijn eigen bril vergeten, (Dat liet een officier de mensen weten), Of vindt Francesco brillen niet zo stoer?…

Toch blijf jij steeds mijn kapitein. We varen over zee, en ik vaar met je mee. Alleen in mijn gedachtegang.…

Een brugwachter ergens bij Zoutkamp voorkwam net op tijd een millieuramp hij sloot snel de brug want achter zijn rug zag hij een kapitein met buikkramp.…

Een kapitein is door minister Kamp Voor straf in Nêerlands landsbelang geschorst, Want in zijn auto had de brave borst Iets laten liggen en dat was een ramp. Dus als je je geheugenstick vergeet Heb je vakantie voordat je het weet.…

Het zurevat staat leeg Scheurbuik verteerd de mens En de wijnfles al halfleeg Een spookschip op de zeeën Alle zielen reeds lang dood Het enige dat nog herinnerd Is kapiteins houten poot…

Als kapitein weet hij hoe of het hoort: Die mag als allerlaatste pas van boord.…

Balonnen op het spoor als een keu door het laken Omzeil de zeven zeeën en stel de beslissing uit Zelfs Koning Eenoog snakt naar twee De dovemansoren zijn aan haar niet besteed De kapitein wenst me een behouden vaart…

De kapitein is ingeslapen Voor zijn laatste reis De boot die is vertrokken Naar het Hemels paradijs De oude uil die is gevlogen Naar daar boven goed en wijs Zijn laatste vlucht Naar het Hemels paradijs Man, vader, opa, wat was die man toch lief Grapjes maken en heel eigenwijs Op zijn manier dat moet je geloven Naar het Hemels paradijs…

overwonnen stormen zullen jouw geheel als mens zijn vormen wees de kapitein van je schip neem het roer in je handen je zal op jouw koers belanden koester je leven bevaar jouw oceaan geniet van het waardevolle bestaan…

Ik meende dat wanneer er stormen woeden Je volgens goed gebruik het schip van staat Als kapitein als laatste pas verlaat En poogt om het voor rampen te behoeden. Maar Bush pleegt oog in oog met een orkaan Meteen lafhartig op de vlucht te slaan.…

Van verre klinkt een eenzaam lied, kapitein, je schip passeert mijn haven maar hoe betoverend ook de nacht als ik in strelend maanlicht je mijn haven binnenloodsen zou, in mijn kasteel kwam je niet slapen zo voer je steeds in andere gedaanten mijn huis en haard voorbij op zoek naar waar je af zou meren en iedere keer bij het lokkend lied…

Jij bent de kapitein met liefde en veel geduld soms stormt het, dan weer schijnt even de zon een mensenhand is dan ook weer gauw gevuld angst maar die ook jij in het begin ook wel overwon.…

Wind in de zeilen; een pas gemaakte kapitein, Een schip met een bestuurlijk vraagteken. Een zonderling aan boord, Laaiend schuimende golfen typeren zijn gestalte en geest. Het kompas geeft oostelijke richting aan, De koers is gezet, wij allen varen mee.…

De aan lager wal geraakte kapitein, het water staat hem al aan de lippen, zijn huwelijk loopt nu op de klippen, omdat er telkens aanvaringen zijn. Z'n vrouw loopt al een tijdje te klagen, want ze kan zijn fetisj niet meer stelpen: de belangstelling voor haar oorschelpen, en wil geen matrozenpakjes dragen.…

Een kapitein als hij zal er niet meer zijn. Het varen zat hem in het bloed. Hij kon goed koers houden en je kon op hem bouwen. Geen schuimend water meer voor de boeg. Afscheid nam hij voor de einder, veel te vroeg.…

vaart de schipper op zoek naar wat vis zijn netten heeft hij uitgezet maar hij grijpt steeds mis de vissen zijn slim en glippen door de mazen zoals de gladde jongens doen wanneer zij de wet omzeilen de kapitein haalt zijn schouders op onlangs had hij toch een rijkelijke vangst en nee, niet van de visserij maar van een andere inkomstenbron…

Ahoy daar komt de dodenboot Met vluchtelingen klein en groot Wanhopig, hongerig en moe Varen ze naar Europa toe Geen Brom of kapitein staat aan het stuur Wie drijft, wie zinkt, het is een gruw'lijk avontuur De dodenboot is stil vergaan Er was alweer geen redden aan Ahoy Ahoy Ahoy ...…

Vecht tegen kapitein haak. Wordt geholpen door de pixie die Tinkerbell genoemd. Rust In Vrede (RIP) Robin Williams. Vlieg gerust de hele hemel rond, ik zal je missen.…

Zittend aan de waterkant, komt een schip voorbij de kapitein ziet me zitten, zwaait naar mij, ik zwaai terug. De schuit gaat verder golven makend, tot de oever ze komen mijn kant op en ik bedenk: zoveel golven, als mijn tranen ooit vergoten, terwijl men zegt: elke dag: een geschenk?…

Toen magere Hein bij de kapitein aan het bed kwam zitten, vroeg z’n lieve vrouw oft’íe toch nog effe gauw een plafonnetje kon witten. Hoewel blij verrast met de nieuwe schilderskwast, duldde Petrus geen verweer. “Je blijft ten allen tijde hier aan gene zijde ook al werk je bij het veer”.…

Van land naar land, je geeft je over aan het schip en de kapitein. Natuurlijk heb je vertrouwen dat het helemaal goed komt. Ruige zee Foto Dick Voogd…

Niemand neemt 't roer in handen Niemand weet meer hoe t moet Niemand weet waar we zullen belanden Niemand zegt:"'t komt weer goed" Stuurloos zo zonder kapitein Stuurloos dobberen we maar wat rond Stuurloos van volle zee tot kustlijn Stuurloos leven we 't leven bont .…

Jij kent mijn leven, jij bent mijn leven, jij was mijn alles, mijn voor- en achtersteven, mijn zeil in de wind, mijn kapitein, mijn roer maar nu ligt het schip stuurloos te dobberen als haaienvoer. In een zee van verdriet, vergeten, windstil, maar de tranen drogen niet.…

de zon weer glanst in gouden regendruppels op het water deint een boot de golven spelen het spel van op en neer de wind rukt en trekt aan het roer de schippersdochter kapiteinse op eigen schip haar koers varend immer de horizon in zicht vol aan vooruit buldert de wind stevige handen aan het roer…

De wind blaast in je oren Rare woorden, mooie kleuren Je fietswiel meld je piepend Dat het koud is in de schuur Het diep heeft diepe rimpels Elke boot weer een verhaal Een vergeetachtige kapitein Kabbelt rustig voort Het konijn springt uit een hoed De aap komt uit een mouw Brood uit je hersens De eenden jamontbijt…