Alle inzendingen over De weergoden

als fietsers proberen thuis te komen voor de bui losbarst, blijf ik me verwonderen over mijn hand in de jouwe geborgen en wel, mijn stappen naast die van jou, bijna even snel, mijn adem maakt wolkjes in de lucht, jou adem langs mijn gezicht als in vogelvlucht, als takken zwiepen, hard in de wind, voelen we ons tegen de weergoden…

kind Een zachte bries ontsteekt het vreugdevuur dat stoeit met zijn vlammende schaduw onnavolgbaar en onvermoeid Als de zee bij de rivier vandaan vloeit spuwt zij hoge golven waarin scholende vissen volgzaam worden opgetild uit de luwte In gedachten schenk ik je zilveren vleugels als je richting hemelpoort snelt en als de waaiende weergod…

Wodan op je achtbenige paard Weergod met je witte baard Woest tekeer met lange speer Woelige wereld van weleer Wodans wachters weten Wie is hen vergeten? Witte bliksem uit de hemel haven Wilde wolven en twee zwarte raven 1977.…

de zeilen, niets kon ons dat verhinderen wij zagen een toekomst in de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook in een storm dan moeten wij laveren, in een wereld vol wildstromend water, van slagregens deinend op de golfslag alle zeilen bijzetten voor later de zon schijnt niet altijd en de weergoden…

in de zeilen, niets dat ons kon verhinderen wij zagen een toekomst onder de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar uit een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook een storm dan moeten wij laveren in een wereld vol wildstromend water met slagregens en golfslag alle zeilen bijzetten voor beter later, de zon schijnt niet altijd en de weergoden…

Tegen beter weten en willen in zullen de paden versmallen de toekomstige weergoden zijn ons in die zin niet goed gezind Zetten we daarna liefde enkel om in zerken, in levenloze dingen. Wordt het nog gevaarlijker om die pagina’s in kranten te lezen, is het nu het nu, valt daar niets aan af te dingen buiten doorzingen.…

de wind in de zeilen, niets kon ons verhinderen wij zagen een toekomst in de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook in een storm dan moeten wij laveren, in een wereld vol wildstromend water in de regen op de golfslag alle zeilen bijzetten voor ons samen later de zon schijnt niet altijd en de weergoden…

Vertel ons, weergod Hiemstra in het leder De golfstroom stijgt toch warm op uit de zee Vertel het aan de fruitboom langs de Ee Van bliksemslingeraars met ganzenveder Bestaat een kans van één op tien miljoen Dat farao de zonnewichelaar Een show van streptococcen geeft met staar Iets wat wij in geen duizend jaar gaan doen?…

In de notendop van deze terugkeek passeert de najaarsstorm van een oude weergod de revue en een Romeinse halfgod die een Griekse held te kijk zet... een half verstaander weet meteen over wie ik het hier heb: Ajax, Hercules en - excusez le nom - een zekere Gerrit...…

Waar is de bal, wat een lol De moeheid is opeens verdwenen En niks is ons te dol Met mijn voeten in de zee Neem ik dan een moment van rust Laat alle stress wegglijden In de golven aan de kust Ik bedank de godin van water Graaf mijn voeten in het zand Dan komen jullie aanhollen Duwen de bal in mijn hand Speeltijd is weer aangebroken Weergoden…

. ------------------------------------------ FLARDEN MIST Weergod Hiemstra had het volk verkondigd Dat het midden van ons land ten zuiden Der meren van de Flevobinnenzee Geteisterd werd door lagen dichte mist Dat deze zich des nachts had uitgebreid Tot gans de hoge noordelijke helft Van 't ons omringend lage polderland Alsmede…

Natuur is vaak een zegen, soms een vloek De hoogte van het water is kritiek En ook al raakt men weer niet in paniek Er komt nu hulp uit onverwachte hoek Ik steek, verklaarde kardinaal Wim Eijk, ook dolgraag eens mijn vinger in een díjk…

De kraai, ekster en zij die koeren Er zit weer onweer in de lucht Hoogzomer slaakt een diepe zucht De donderbeitels gaan zich roeren Nog even en de bliksemschichten Zullen het kwade bruusk verjagen De kinderen stellen alweer vragen Lukt het de huislook pais te stichten De huisbezems het vuur te weren Zal donderbaard het dak maskeren Op…

Het is een slimme secretarisvogel Die weet hoe hij het Weerlicht heeft doorgrond: Doorploegd mijn associatierijk jargon De free jazz van het meer-weergodendom De Ster en Maan - SM van Gerrit Hiemstra - Laat ik voorlopig voor zijn rekening In lederhosen doet-ie ook zijn ding Als Meteoroloog maar zonder Swing Het was de opperweergod Jupiter…

Hij was een slimme secretarisvogel Die wist hoe hij het weerlicht had doorgrond, Doorploegd zijn fantasierijk weerjargon De free jazz van het meer-weergodendom De Ster en Maan en 't weer van Gerrit Hiemstra - Laat ik voorlopig voor zijn rekening In keurig pak deed hij gewoon zijn ding Als Meteoroloog maar zonder Swing Na hem slaat ons…

Buiten poorten der idylle zamelde zich reeds het volk, uiteenlopend in rang en stand, jan en alleman waren de weergoden ter wille Een dokterszoon, een querulant een dominee aan hem verwant en niet veel later arriveert janhagel op de bicycletten Maar alras vermeit men zich bij kramen waar de kunstenaars de pottenbakkers en bekwame…

even voor half zeven of iets later snelt zij binnen mijn prinses mooier dan ik ooit kan dromen gevatter dan ik ooit zal zijn toch zal de dag ooit komen waarop mijn lijden zich zal lonen en ik haar voor altijd tot mijn koningin zal kronen ----------------------------------------------- geschreven in 1993 - ongepubliceerd…

ik wandel langs de graven alleen de drukte voorbij van de eendagsvliegen ik voel me verbonden met de overkant waar er rust is niemand me opjaagt waar is mijn hart dat geloofde in vriendschap voor het leven nu omgeven door een zwarte kleur de nacht valt vroeg binnen ik verdwijn als een stip in de duisternis mijn ogen vallen toe…

Ik heb het geluid van jouw val uit het niets op de vloer niet gehoord omdat mijn hart zo keihard brak.…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

ik hunker naar de warmte de kilte brengt riltekens op lichaam en geest de winter duurt nu al jaren ik slik mijn gevoelens weg om de verkilling niet te voelen ondanks de slechtnieuwsberichten het sarcastische schrijven dat de tijd weer geen tijd voor me had telkens opgeschoven worden naar later het slot blijft vastgevroren achter de…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…

de landloper op straat met introverte ogen onder het hemeldak wakker geschud door een hanepoot van de spin werkend aan een toekomstweb ochtendboodschap voor hem hang niet af van één streng die levensbedreigend is als het doorgeknipt wordt…

Verstikt op school. Maar popmuziek... We leerden meer van één zo'n lied dan van die onderwijzerskliek. Ik word weer jong en hoor de beat want wij capituleren niet.…

De ochtend grijs, de avond grauw; een dof bestaan, geen greintje glans en geen idee: wat wil ik nou? Maar ik leef op als ik met jou, al is het in het donker, dans.…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

Voor zoveel tranen achter het stuur bestaan geen ruitenwissers. Ze was gemeen vandaag. -------------------------------------- Dit gedicht komt uit de bundel 'scheiden voor vaders', het debuut van de Romein.…

M'n dochtertje gaat braaf op tijd naar bed en poetst in roze nachtpon met beleid de tanden die ze ook in biefstuk zet. En als mij ooit een tijger openrijt, denk ik vertederd aan die lieve meid.…