Alle inzendingen over Dode vriend

Kom mij maar halen goede dood. Ik wil met mijn leven betalen, mijn lijden is te groot. Je rol veranderde op slag van vijand werd je vriend. Ik was blij dat ik je contouren zag een goede dood heb ik best verdiend.…

Vaarwel mijn beste vriend succes op je tocht der tochten je hebt het verdiend je hebt lang genoeg gevochten Vaarwel mijn beste vriend ik wens je een behouden vaart we hebben teveel gegriend nu ben je officieel dood verklaard Vaarwel mijn beste vriend denk aan mij daarboven zodra ik hier ben uitgediend kan ik je weer mijn vriendschap beloven…

Te nacht komt mijn dode en sust mijn leed.…

Toen ik je voor het laatst in de ogen keek zag ik de dood zag ik jouw dood zag ik geen angst zag ik geen vriend maar ook geen vijand en dat verzoende mij met jouw einde, ons einde met een laatste kus, onze doodskus!!…

Bij zijn dood was iedereen vriend van; bij zijn leven merkte ik daar weinig van! ------------------------------------------------------ Deze hartenkreet draag ik op aan de nabestaanden van deze Rotterdamse/Nederlandse vermoorde politicus!…

Zo is de dood geen lot slechts een masker. Dus kom maar naar buiten. gooi het af. Blijf bij de dood niet staan maar denk straks met Pasen aan die vriend die je riep dan kan jij ook Zijn lijden aan.…

geen lot slechts een masker dus kom maar naar buiten gooi het af blijf bij de dood niet staan maar denk straks met Pasen aan die vriend die je riep dan kan jij ook Zijn lijden aan…

Ik denk weer even aan Kees hij is een jaar al dood is best veel een goeie vriend van mij we gingen naar de film of we kletsten een hele avond en dan vonden we het goed dat we elkaar al 40 jaar kenden hoewel dat ons ook onmogelijk leek maar het was echt zo en roezig namen we afscheid als de beste vrienden toen was hij opeens dood…

Mijn vriend vroeg mij waarom ik altijd schrijf over de dood en niet over de liefde en de bloemen en het dagelijks brood. Ik heb het echter nooit anders beleefd dan dat alles een einde heeft.…

De dood kwam ’s nachts, zo onverwacht hij reikte mij, als goede vriend, zijn hand Zijn stem klonk stil zijn stem klonk zacht en hij sprak, ik breng je naar de overkant De dood een vriend, wie had dit gedacht zijn warme, milde stem stelde mij gerust Ik proefde in zijn stem zijn geesteskracht en ik werd mij al van het nieuwe bewust De dood…

Als de Dood dan zo nodig moet flaneren langs de grenzen van mijn leven dan maar als mijn enige vriend. Geheimen delen, praten over ons bestaan en samen schaken ironisch: hij met wit. Wachten op de Grote Finale: een vriendschappelijke omhelzing ik word bevangen door kou en sluit mijn ogen.…

Gravend naar een herinnering Zoek ik in ieders hoofd Het verhaal dat zoek is In gedachten gedoofd Schreeuwend om aandacht Hoor ik je adem tegen mij aan Onontkoombaar Te dicht bij mij vandaan Onwetend van wat komen zal Sluip ik van je af Ren ik naar je toe Stilstaand bij je graf…

opgetutte laan belette mij niet om de modieuze strakke lijnen te volgen waarmee het crematorium was neergezet volgens de plannen van de stadsoudste die nog net voordat hij pensioneerde zijn eigen oven wist te sieren met het laatste restje architectuur van Berlage vreemd genoeg kwam ik hier voor heel iets anders, ik kwam voor Wim een oude vriend…

Een vriend die mij pas ontvlood Hoort nog lang niet in de dood Hij was een aardig heel goed mens Kende bij iedereen zijn grens Toch moest hij dapper gaan sterven Zodat anderen zijn ruimte erven Zo gaat het leven immers door Al stelt mij deze heengang zwaar teloor Want liever had ik dat men de echte bozen Naar eer en geweten juist eerder…

Frans je was een lieve jongen zoals je keek en de dingen onderging als vanzelfsprekend gelijk dag en nacht nu ik je steentje zie al net zo mager zoals jij later werd Frans zie ik het toch anders, het is niet zo zonneklaar de wereld is mooi maar niet rechtvaardig waarom zou die ook? alsof wij aanspraak kunnen maken op wat geluk en redelijkheid…

Het was als lange jaren eenvoud, het gevoel, dat ik hem toevallig tegenkwam met ernstige en realistische passages als heeft hij nooit bestaan, mijn stille vreemde meest besproken vriend ..die nu wil gaan. Onafgewerkt, de bizarre twijfeltocht..…

Ervaar jouw gevoelens in het lege huis met de kanker als een woeste vogel in een vogelkooi van ziek gevoelde dagen jouw uitgehongerde lijf lezend, in ziektebed, uit zelfbehoud muziek van doden, eerder gestorven dan de vrouw die je, geestgericht, liet blijven.…

het ga je goed lieve vriend, ik zal je nooit vergeten p.s. je hoeft geen antwoord op deze mail te geven…

Heen zonder afscheid en nooit weer te vinden — 'Dood' heet men u, mij eenzaam jaren reeds; Blijde onafscheid'lijk trouwe vrinden — Heet ons mijn eigen hart, zo zonnig leeft ge er steeds!…

Het is vreemd, mijn vriend: sta ik weer eens aan je graf, weet ik echt heel zeker dat je er nog steeds bent.…

Gevraagd naar wat hij daarna doet, wenst heer Dood vrij bruut te stellen: Ik haal zielen, daar dit moet. Wat daarna volgt is mist voor jou, dat ga ik niet vertellen. En zo blijft strikt geheim, wat niet geheim zou moeten zijn. Zie jij heer Dood als beste vriend? Op grond van wat ik boven schreef, lijkt mij dat onverdiend.…

jij mooie man jij wijze man die het cement vormde tussen dat, wat toen nog in het verschiet lag maar waar ik nu dankzij jou de vruchten van pluk door jouw rotsvaste geloof in verbinden ben ik nog iedere dag dankbaar dat jij mijn vriend bent…

je had de dood de laatste weken op de reserve bank gezet je hield je bezig met de levenden hun liefde, de kracht, en vooral dankbaarheid de jouwe en de onze de dood keek toe als een goede vriend waarop je rekenen kon dat gaf je nog de kracht om door te gaan je had een joker en toen je hem riep kwam hij zoals een goede vriend niet…

Je was er altijd maar ik zag je nooit Wie was je Wat deed je Ik kan het je niet meer vragen je bent zomaar weggegleden in de dood Dag vriend, tot later Dan zal ik jou zien en jij zult er altijd zijn…

We leven met de nukken van de pluim De weerman kan ons ijs en sneeuw beloven Maar op zijn woord kun je hem niet geloven Zodat ik al zijn praatjes niet meer pruim De vorst is weer een keertje weggebleven Die Hiemstra kan ik echt geen pluimpje geven!…

Steeds dichterbij de dood schuif ik aan; hij is mijn vriend, hij is mijn vijand maar ik ga nog niet naar zijn land ik ga naast hem staan niet tegenover hem en zo houd ik mezelf in deze morbide waan.…

De dag breekt spoedig aan, de grote dag der dagen, Die dood en grafkuil uit de schepping weg zal vagen. Dan zal de teedre gâ, voor een onsterflijk leven, De vriend van hare ziel in de open armen zweven, Hem drukken aan de borst, en juichen dat het graf De toevertrouwde schat zo heerlijk wedergaf!…

Jij vijand als ook vriend die mijn tijd helpt doden. Het vullen van niets, ook al is het met pijn - beter dan niets zondermeer. Jij vriend die ook mijn vijand is; ik ken je zo goed. Jij pijn, die me vergezelt in mijn hoofd, mijn hart, mijn hele zijn.…

Zijn jeugd is gestolen Door 't oorlogsgeweld Misbruikt en gemarteld Wordt hem dan verteld Dat als hij wil leven Hij eerst doden moet Gedwongen te schieten Te wennen aan 't bloed Zijn vriend die is dood nu Gedood door zijn hand De drugs en de drank Verdoofden 't verstand Als dit leven is dan Wil hij liever dood Die wens komt snel uit Daar…

Scheurend schort mijn leven op Pijn brandt voort door mijn nacht Ik ween, en wacht, en wacht Alleen de dood komt dichterbij. Dit is niet wat ik wil Ik zoek de zon en het paradijs Vooral de roes van jou Geen dood, o neen, geen dood. -------------------------------------------- Een ode aan deze dichter en vriend.…