9393 resultaten.
Quantum
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 258 Mechanica zwoegt het
voortbewegen
van raderwerken, onderworpen
bij wet en regel door
feilloze finesse
van fysica
samen hebben zij
de deeltjes en krachten
tot elkander gevlochten
uit liefde een kind
in ruimte en tijd gebracht
en quantum gedoopt
die alles ontspoort
en niets doet
zoals het hoort…
Blijf van mijn lijf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 248 met zijn modderpoten
trapt hij op haar hart
grof en onzorgvuldig
neemt hij haar ruimte af
langzaam raakt zij adem kwijt
in haar benauwenis
haar ziel schreeuwt om bevrijding
in dit grauw gevang
tot op een dag zij vlucht
uit die gevlochten kooi
beurs geslagen komt zij aan
bij lotgenoten…
VERS 6
poëzie
3.0 met 34 stemmen 3.710 Ik kan geen postzegels verzamelen
ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen
ik kan geen amourettes kollektioneren
en geen wijsheid
ik kan niets meer
ik kan niets meer
Waarom doof ik de lamp niet
en ga ik niet te bed
Ik wil beproeven
naakt te zijn
bloot wie weet wel gevroren purper…
Leven trekt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 174 Leven trekt
sleurt
en kleurt
maar uiteindelijk
kleurt
het mijn leven…
Golvende dromen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 218 de wind maakt
golfjes op het water
zeilen glinsteren
in de gloed van de zon
het bootje deint
dromen spiegelen zich
in pastellenlijntjes
meeuwengeluk zweeft
langs het hemelsblauw
het anker glijdt
haakt zich vast
vrijelijk tussen het groen
ogen strelen het
gevlochten scheepstouw
is er nu nog iets
wat ik wensen zou...…
heling
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 kun je een
gebroken woord
spalken
een splint aanbrengen
voor het verzachten
van de pijn
het gebrokene
tijdelijk
verbinden
fixeren in
onbeweeglijke
nietsdoenerij
voel je na de
heling de plek
van de breuk
van een
gebroken woord
de stekende pijn
waar je nog altijd
koud van wordt?…
Lacune
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 158 Zijn hart gevuld
doch de handen leeg
snijden jaren weer
kartels aan randen
daar waar de morgenzon
lacht en koeien het malse
gras al loeiend begroeten
telt hij jaarringen
van een gevallen boom
geknakt na het kerven
van twee namen
ooit sterk verbonden
door gevlochten handen…
Misdeelden
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.873 Ze zeggen nog wat,
Ze zeggen nog wat,
Ik heb zo vaak aan mijn hart gehad
Als trage brand die node verging,
Het hoofd van een mens, dat te sterven hing.
Uit de smeulende as van z'n brekend oog
Sloeg er bijwijlen een vlam omhoog,
'n Vlam als een vraag.
Want ze vragen nog wat,
Ze vragen:
Wie heeft er mij liefgehad?
En voor ze 't vernemen…
Liefdesverdriet
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 232 Liefdesverdriet
is als een bijl
die het hart
doormidden kapt…
Zijn pijn, mijn pijn
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 1.451 Die vrijheid die zo prachtig leek
waarnaar hij kon verlangen,
diezelfde vrijheid hield hem nu
in pijn en angst gevangen!
Hier zit ik nu, aan mijn bureau
't is avond, eigenlijk nacht,
maar deze dag heeft God, in mij
iets nieuws teweeggebracht.…
Respectvol zwijgen
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.041 Een mooie krans
gevlochten van margrieten
met daartussen
een enkele roos,
de stilte hoorbaar
en allen zwegen
een hele poos.
Toen werd er gesproken
een laatste groet
een laatste woord,
snikken werden geuit
of stilletjes gesmoord.…
Gestold verlangen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.007 Waar wolken elkaar raken
vliegen uren van verlangen
langs aderen van eenzaamheid
en treuren om wat is geweest
sterren raken grijsgrauwe
luchten, schijnen schitterend
licht langs de avond op
weg naar een nieuwe dag
gehuilde tranen verdwijnen
in geopende armen waar
gevlochten vingers elkaar
vinden in glimlachend samen…
het pad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 al het kruid dat verschoten
de ruimte beheerst die we
eens hadden gevlochten
tot een samenzwering in
liefde en cadans
nu grijpen we naar de eens
gezochte paden en trachten
de balans te ervaren waarin
we liefde delen, samen
maar ook in paren
lief, jouw pad is mijn
struikeldraad, want hoe kan
ik houden van wanneer
er wolken zijn die lager…
Tussen gevlochten takken
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 70 Takken vlechten zich ineen.
Stilte fluistert zwijgend
door het bladerdek heen... '
Hemelwater slingert zich een weg
in 1000 druppels
blad per blad
kussend, sussend, strelend....
In de schaduw van haar blik
spreekt haar stem
tegen het weten.
Ze koestert de Liefde
als een diamant
vanuit ruwheid
door het leven geslepen.
Ze…
Ook vanavond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 366 Ook vanavond zal ik je favoriete leproze zijn.
Zie mijn handen verdwijnen waar jouw lusten beginnen.
Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom
zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen.
Wat dan gezegd over je achterlanden
die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen.
Je warme ademt zuivert mijn wonden,
als balsem, als wierook..…
Muziek van de ziel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 100 Muziek van de ziel
Het oorverdovend stille dat om mij hing
verborg armenvol emoties
zoveel dat het mijn keel soms snoerde
opende ik gedachteloos het raam
kreeg weer lucht en het ontspande
die me naar het onbekende stille voerde
me overviel en rust hervond
want daar woont de schoonste muziek
van mijn oude ziel
een tureluur floot hoog…
Noordenwind
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 416 Stil tel jij
de dagen naar
het licht schreeuwt
donkere nachten
duister dicht
heelt spijt
in verborgen
zinnen
ooit geschreven
"verlangen"
zwevend op
weemoed van
noordenwind werd
onvoorwaardelijke
liefde aanvaard
gevangen
zacht gevlochten
draden horen
de wederroep
verstaan
jou in mij
bevrijd
leeft ooit…
Afdalen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.686 Handen door mijn haar,
al even verward
als het laken onder
ons lief beminnen,
dan weer hard
tot op het bot en daar
wil ik je
steeds weer
ontmoeten en
verder
afdalen naar
gevlochten vingers
gespannen lijven,
dan weer los en
terug naar de plek
..waar woorden
maar half..,
het bed te klein,
een omgestoten glas..…
Talen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 Jij vertelt over de lente
terwijl regensluiers
kindergezichten verbergen
achter schampere schijn van
schuldig verlangen
hink, stap, sprong,
hink, stap, sprong,
laten hakken op grijze
stoeptegels klakken
een touw draait gevlochten
bochten en als inspin
nogmaals de grond raakt
vertel jij weer over de lente
maar nu over onschuldig verlangen…
jij bent de Eva
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 567 zon speelt door
je haar en licht het
op in warme tinten
het lang gevlochten
in een staart opgebonden
met zeeblauwe linten
ogen raken aan
mijn strand je hand vrijt
branding langs het zand
lippen nodigen me uit
je mond is lente en je stem
zingt het hoogzomerse geluid
ik duik in oceanendiep
laat me in jou verdrinken
jij bent…
Rood verbonden
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 41 jij hebt met
subtiele hand en
lange armbeweging
geluiden aan
elkaar gevlochten
met een rode
draad als toon
daaromheen
vibreerden golven
rapten teksten
hun akkoorden
vloekten dissonanten
in een straattaal
die hier niet hoorde
in de veelheid van
muziek knoopten
losse einden snel weer
hun begin in eindeloze
mantra’s en repeterende…
"Carpe Diem"
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 6.323 Een aai, een streling, lieve woordjes
’n welgemeend hart onder de riem
gevlochten energie in koordjes
met raad en daad: ”Carpe diem”.…
Dood of niet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 344 Bestraling zorgt voor dood weefsel
en dat veroorzaakt pijn,
snap je dat ik niet begrijp
dat de dood zonder gevoel moet zijn?…
Alleen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 240 Ik moet sterk zijn
Het allemaal ondergaan
Ik moet sterk zijn
Niemand mag het zien
Mijn verleden een kras
Mijn toekomst een vlek
Alles zwart en hart
Maar niemand mag het zien…
Kom maar ......
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.244 Reik mij jouw hand
vecht niet langer
geef je over
ik neem je mee
Kom maar
sla me
raak me
voel me
zie me
Doelloos zweven
van jouw vuisten
geven mij
hernieuwde kracht
Ooit begrijp jij
de gedachte
wanneer je de liefde
niet meer verwacht
Kom maar
sla jouw hand
maar in de mijne
raken kun jij
mij toch niet meer
gevlochten…
katjes onder ons
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 548 hoe mooi nu
te dansen
op de dijken
gestorte steenslag
niet verklonken
verend op matten
katjes van voorheen
gevlochten scheuten
knot en teenwilg
bezonken twijgjes
aan de takken
uit de grienden
keringen krijgen
milimeters ruim
geven mee met stromen
voor overleven
bij storm hoogtij vloed
valse onderstroom
danst nu
lieve vrienden…
Zomerbloemen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 178 haar liefde gesponnen
in een web
van tranen
kleine parels
aan zijdezachte draden
verweven
haar zinnen
de vrouw als uit porselein
gehouwen
staart naar de maan,
ze heeft zomerbloemen
in haar haren
gevlochten
in een krans
haar dromen gebroken
maar ze koestert geen haat
in haar ogen
ligt de hoop van de
toekomst
die ze toevertrouwt…
Verzonken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 Je leest de stad in fasen
Gevlochten in je bruine haar
Weerspiegeld in de glazen
van een ondoorzichtig paar.
Je lavend aan de muren
van een verzonken haven
- Ik blijf nog even gluren -
Wil jij de monding staven.
Ik overweeg je ogen
Wil weten waar ze zijn
Bij de antieke bogen
of in het groen venijn.…
Verzonken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 Je leest de stad in fasen
Gevlochten in je bruine haar
Weerspiegeld in de glazen
van een ondoorzichtig paar.
Je lavend aan de muren
van een verzonken haven
- Ik blijf nog even gluren -
Wil jij de monding staven.
Ik overweeg je ogen
Wil weten waar ze zijn
Bij de antieke bogen
of in het groen venijn.…
De leugen schittert
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.009 Hoeveel bedrog kan een mens velen
in een wereld vol zwart en wit
waar niemand verdriet wil delen
maar vol zelfmedelijden zit
Ik heb voor elke waarheid gevochten
keiharde leugens heb ik weg gejankt
verstand en gevoel in elkaar gevlochten
het vertrouwen is nu afgeslankt
Ik heb het eigenlijk wel gezien
deze wereld moet een virus kwijt
ik…