Alle inzendingen over God OR wimpers

je ogen dansen wimpers op en neer ik klap met tranen reik mijn nek en meer…

Ogen tranen pijn wimpers verbergen de haat terwijl de mond spreekt…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

God laat de sferen soms verschuiven, Even zijn de heemlen openwuiven, Opdat wij weder vreugde en moed Veroveren voor ziel en bloed. En zo zijt gij ... maar waarom beven Uw wimpers en uw lippen even? 'Omdat ik voor die vrede en pracht, Als gij, op Gods genade wacht.'…

simpelweg een koolwitje boven lavendel zijn duiken in de ogen van een vrouw vlinder op haar wimpers zijn hopeloos verdrinken in het blauw.…

in zijn ogen donker wimpers zo lang als die van een vrouw las ze de belofte die hij waar zou maken in sprookjes van duizend en een nacht…

De trage vleugelslagen van je lange, lange wimpers Mijn hart, vertwijfeld luchtruim, kan niet volgen Het strekt zich uit Wolken vol kunstjes en beloften Terwijl jij, ontgoocheld meisje van het zoute land je stafje zwaait en ongezien de sterren uit mijn hemel regent…

Na de regen straalde de avond En breidde zijn blauwe armen wijduit En hief het lachend gelaat van de aarde Door de dunne nevel van tranen Voor hare fonklende wimpers Weder blozend omhoog; Laat mij zo lachen hemel, En hef mijn ziel tot uw borst, En laat de dampen van mijn leed En van mijn kleinheid en van mijn duffe gedachten En van mijn…

Totdat ze plots'ling bloost om 't ijdel zelfbehagen En zich aan hogeschouw héél zedig nederzet, Een glimlach om de mond, de wimpers neergeslagen.…

goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or Halo lechol shirayich Ani kinor Oh, er zijn er veel die jou bezingen Ik ben maar één van hen Toch wil ook ik mijn liefde tonen Aan jou met hart en stem Als ik je naam hoor ga ik stralen…

geen hand die naar je reikte geen wimper die bewoog slechts trilling van de tijd in alle stilte ben je over de grens gegaan alleen leegte…

ogenspel een groet een kus een flirt wimpers trillen wangen blozen verwachtingsvol de glimlach speels rond mondhoeken…

Hazelnoten hebben zoiets aan zich dacht ik haar ogen nog halfopen haar wimpers trillend knus gezeten lekker wiegend in de oksel van de wind…

Vanaf je strandlaken keek je me aan met de ogen van een man, de wimpers van een vrouw, en het hart van een kind. Er school meer vrouw in jou dan je gekrulde wimpers prijs gaven. Mijn hart smolt voor een ogenblik dat oneindig is.…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

mij zeggen dat ik mijn wimpers niet mag lichten dat ik mijn voeten niet over drempels mag draaien dat ik mezelf niet mag achterlaten als braille op huid…

Verzacht mijn lippen met je wang Ontspan mijn handen met je schouders Verwarm mijn gezicht met je vingers Kietel mijn huid met je wimpers Bedelf mijn lichaam onder je ogen…

Het strijken over zachte wimpers laat verveling toe: alleen de meisjes mogen, gebogen over vijvers, opgetogen de lelietjes-van-dalen aangepraat. Van vliesjes wil zij sterke vleugels maken, geweldig wieken achter zwanen aan zichzelf verliezend weer de aarde raken en, goeie god, met kracht tot inzicht slaan.…

Je wimpers zijn vleugels die even bewegen. Je vliegt bij me binnen als ik naar je kijk en jij kijkt naar mij tegelijk…

een drijfblad op de vijver je gave rand hartvormig ingesneden je blik gestrand met gele wimpers te midden van oogwit je bestuiving ontroert je groene stilte.…

je kijkt me te voorzichtig aan er hangt wat heimwee om je ogen je wimpers vertellen me je dromen je kunt bij mij in stilte komen wonen ik vind wel woorden die geruisloos zijn.…

Huil maar even mijn schat ik moest je verlaten het aangezicht van de dood verwachtte ik niet en alsjeblieft zwart niet jouw lieve wimpers het maakt de tranen langer.…

Staren en zwijgen wimpers vergelen het vlies lichaam schraal verwaaid als dode wintertak in de wind oog breekt het leven door dovend in de avondlucht.…

de oren uitgeschakeld geen rilling in de huid het oog naar binnen toe en wimpers neergeslagen de lippen dichtgeknepen geen tandenknarsen meer alleen nog streling van het zand zo ver van de wereld…

Liever dan zee te zijn, werd ik een God, God maakt zonnen, manen en de sterren, Met zijn hand raakt hij de einder aan. Liever dan God te zijn, werd ik een mens, Ik zou de mensheid maken tot een God Van alle goden, zonnen en planeten.…

als ik tussen mijn wimpers met toegeknepen ogen weg en naar je kijk krijg je langzamerhand duivelse trekjes op je lachende gezicht en dan die roek op je schouder geloof nooit dat je helemaal eerlijk was…

In veelheid van verdriet traant zij zonder snikken mascara uit wimpers kleurt haar ogen zwart in tijdloos tranendal dreigt zij te verstikken in woorden in liefde treurt haar ogen hard…

oh, poldermeisje wat ben je mooi met je glanzende huid ogen omfloerst door volle wimpers zo verleidelijk krullend je zachte lippen die smachtend wachten op een flinke pik hooi…

in mijn gedachten mijn dagdroom mijn avond mijn nachten mijn gemoedstoestand in mijn hals over mijn rug in mijn buik met mijn hand door mijn vingers op mijn lippen door mijn wimpers in mijn oren op mijn wang onder mijn huid in mijn bloed weet niet wat ik hiermee moet....…