1707 resultaten.
HET GRAF
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.245 haar sterven was een lange weg
we hebben veel gepraat
maar nooit heb ik van haar gehoord
waarom ze dat toen zei
haar graf ligt heel diep in het bos
het heeft een mooie steen
ik ga daar heel vaak heen
ik was alleen
ik bleef alleen
ook bij die mooie steen.…
Bij zijn ‘graf’
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 Daar achter de Weense Dom
schreef je grootse werken
Je vierde er triomfen, ontving
Leopold en zelfs de oude meester
Daar was het een komen en gaan
van leerlingen die Constanze en
jij opvingen – je leerde, lachte,
speelde, gokte en verloor
Hier sta ik bij de steen waaronder
je resten horen te rusten – de
laatste tonen weggestorven –…
Graf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 502 Na het begraven komen de problemen,
Een vers gedolven graf ligt er slecht bij.
Een uitvaartondernemer tipte mij
Voorlopig maar een opklapgraf te nemen.
En ik ga blind op zijn adviezen af,
Zo ’n man die kent het klappen van het graf.…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.…
Aan je graf
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.964 Het is vreemd, mijn vriend:
sta ik weer eens aan je graf,
weet ik echt heel zeker
dat je er nog steeds bent.…
Bij mijn graf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 Laat bij mijn graf geen traan om mij,
Ik ging niet dood. Ik ben nu vrij.…
Graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 288 Daar lig je dan, in een houten kist,
oh als je toch eens wist,
wat een mensen er voor je zijn.
Gezien toen je ziek was, neen,
geen mens, maar nu, staat het vol.
Te weten dat de kist zo zakken zal,
tik ik nog eventjes op het gelakte hout,
om je zo te laten weten,
dat ik van je hield en hou.
Daar ga je dan, de lift komt in beweging,…
Graf
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 285 (Kruis II)
De steen
die eerst het graf had
afgesloten
verzegeld
was verwijderd en de
tombe was verlaten, leeg
Hoe is het toch mogelijk
dat Hij zichzelf heeft bevrijd...?
Zowel fysiek als geestelijk
tot het uiterste getart
heeft Hij
met het vergeven
van schuld, ieder-
een verward...!…
HET GRAF
poëzie
4.0 met 2 stemmen 465 Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden!
Verwaai de sluimrende asse niet
Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden,
Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!…
Graf
gedicht
2.0 met 12 stemmen 6.972 Aan Berta
Bij Gordonsbaai voor de duisternis
heeft ze kinderlijk gegist
waar de leliebloem kon zijn
die haar hart geneest van pijn.
Zoekende raken haar handen
aan het onkruid op de stranden
wordt haar iris zacht en blind
waait haar droom weg op de wind
hurkt ze roerloos vastgerankt
toegedekt door wier en zand.
Vertaling: Gerrit…
Bij mijn graf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 Vandaag sta ik bij mijn graf,
waarin ik eens zal rusten,
onder oude dennebomen.
De zon schijnt door de takken.
Het is hier stil.
Als tiener stond ik hier ook,
toen opa ter aarde werd besteld.
Dezelfde bomen waren getuige.
Vader en moeder stonden stil,
bij eenzelfde moment als nu.
Als opa ben ik nu zo oud als opa.…
Nachttoneel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Hoe kwamen we binnen?
Kunnen we dadelijk rechts
het hoekje weer om
en zijn hierachter de wc's?
Zitten we hier of spelen we dat?
De stad slaapt, slapen wij
wanneer iedereen leeft?
Kunnen we elkaar aanraken
en laten blozen, of zijn we
schimmen op het lege toneel
van onze vervreemding?
Wat doen we hier, in dit decor
van gestorven vrede…
Man op straat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 Op het lage bordes
voor de open deur
in de lege straat
zit een man met
de armen over elkaar
zijn lippen getuit
om een sigaar --
dikke lippen, nooit
mogen ze me kussen
Hij loert omhoog
naar mijn buik --
een stiekemerd
in onkreukbare werkkleren
vrij van openlijke verdenkingen
maar nooit kijkt er iemand om
Hij wordt beleefd gemeden…
Het netwerk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Om iets te doen te hebben
poetst de bediende de pompen
In het bos is het al donker
Hier blijft het licht, open
als je even wacht
tot hij zijn bed uit is
Maar dat hoeft hij 's nachts niet meer
De dorpelingen tanken overdag
en passanten rijden voorbij
De economie blijft bewegen
Het land, iedereen, leeft dank-
zij het netwerk (het concrete…
boven het graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ik graaf een
graf voor het
wegstervende woord
de doorgestreepte zin
een graf voor
schots en scheve
verlangens en de
tranen met tuiten
voor het gebrek
aan lucide dromen
aan taal en het teveel
aan menselijk tekort
boven het graf
laten moed en
hoop zich
onvermoeibaar horen…
Storm op komst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 We hebben al een tijd niets gezegd
het is stil, het zeil staat strak
Zeedeining, niets aan de hand
een heldere dag, lichtblauw
zo ver ik kijken kan
En toch staren we allemaal
naar de belboei, alarmerend
verwaait het geluid
Geen vogels, windveren
Storm op komst
De oorlog lijkt ver weg
Er zijn vage berichten
over mobilisatie
Zal het ieder…
Chinese thee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 25 De vrouw achter mijn zusje
kijkt naar buiten, ook haar man
is bezig
met zijn eigen gedachten
Ik vraag me af waarom
zijzelf langs mij heen kijkt
terwijl ze de afstand die zij voelde
juist wilde overbruggen
en nu voel ik die ook
Ze is veranderd
haar borsten zijn te vol
in het strakke truitje
en haar lippenstift is te rood
zo ongenaakbaar…
Zomerwond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 De deur stond open
Er is iets gebeurd en ik
durf me niet te verroeren
Was er een man?
Waar zijn haar kleren?
Wat is dit voor geur?
Zal ik de politie bellen?
Haar hand ligt beschermend
tussen haar benen
Heeft ze me gehoord?
Ze kijkt niet op, er is iets
mis, moedeloos hangt ze
tegen het bed, het laken
op de vloer getrokken
onder…
Zomeravond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Op de veranda wachten we
op koelte, een frisse bui
Alleen bij ons brandt er licht
Niemand ziet ons
niemand is thuis
Waar zou hij aan denken?
Niet aan mij, gelukkig
ik heb het al warm
in mijn ondergoed
Ik houd me stil
anders krijgt hij nog zin
en dat duurt me te lang
De nachten zijn zo kort
we hebben slaap nodig
geen zweterige seks…
Tot de receptie belt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 Uit de mode, uit de tijd, het is
niet anders, dan ben ik maar
onaantrekkelijk, erom afgekeurd
dat ik me zo opvallend vertoon
en overbodig de aandacht trek
Zo word ik gezien. Ik word gezien
en het smoezen vermaakt me
al praat er niemand met mij
En jij laat me weer wachten
tot de receptie belt
dat je er bent
Dus zit ik hier maar
wat…
Dump je kind bij de jeugdzorg
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 213 Heel wat aso’s zien een kind als last
dat hun leven onderplast
Ontbijt van chips en smarties
in een lucht van bier en wiet
Gillen, vechten, altijd problemen
Dat kind kent ouderliefde niet
Dump ‘t bij de jeugdzorg
op kosten van de staat
Ga door met liederlijk leven
tot je vroeg seniel deez´ aard verlaat
Met voortplanting van ellende…
Huisje aan zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Jouw doekjes zijn allang droog
maar ik laat ze rustig wapperen
dan gebeurt er tenminste iets
op deze uitgestorven plek
Jij zit maar voor je uit te kijken
en neemt af en toe een duik
Daarna dep je voorzichtig
de haartjes op je schedel
In de bar vond ik je leuker
al zat je wel op te scheppen
over jouw huisje en het strand
helemaal voor…
In den Haag, daar woont een graaf
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 228 Da's een voordeel voor die graaf,
die woont daar: in 't mooie den Haag
zodat in ieder geval iemand weet:
hoe of de graaf, van Jantje heet!
In den Haag daar woont een graaf
en zijn zoon heet Jantje
als tie daar naar toe wil gaan:
wijst ie met z'n handje....…
Jouw straat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Het is nog vroeg, geen klanten
niemand op weg naar zijn werk
alles nog zoals gisteren
de brandkraan altijd paraat
en nachtrondes tegen diefstal
Hier doe jij jouw boodschappen
hier ga jij naar de kapper
hier wonen jouw vrienden
dit is jouw uitzicht, jouw straat
jouw wijk, jouw thuis
waar jij rustig kunt slapen
zonder akelige dromen
zo…
Over de straat heen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Ze bukt, haar billen in de kijk
en zet haar schoenen weg
Nooit kijkt ze door het raam
Nooit kan ik over de straat heen
contact met haar maken en mij
en mijn verlangen blootgeven
Het is heet, het waait zo warm
door de stad, dat ik tussen ons in
ruimte zou laten, alleen lichtjes
haar strelen, niet tegen haar aan
liggen, en eerst het licht…
Pasen - De opstanding
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 230 Hoewel de aarde mij bedekt
is er geen graf dat mij kan begraven
Ik ben vrijheid
En er is geen graf dat mij kan begraven
Ik ben liefde in de meest pure vorm
Geen graf kan mij begraven
Ik ben leven over de dood heen.
Ik ben het leven zelf.
Voor mij is er geen graf.
Ik breng je thuis.
Ik kom je tegemoet.…
Woordbegeerte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 lees jij je in
zo relaxed en kalm als jij zit, is waarschijn-
lijk jouw leven
in elk geval op het moment dat jij hier
werd vastgelegd
84 jaar geleden, zat jij in dit tafereel
dit tableau van woordbegeerte, intellectueel
Inmiddels ruim acht decennia verder
in tijd
wordt veel meer gereisd en nog minder
gelezen
Met 'Hotel Room' hield Hopper…
Pauze onderweg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Pauze onderweg, te moe
om een dutje te doen
of hier echt iets te eten
wat ze niets eens hebben
Het is de moeite niet
om mijn jas uit te doen
ook die ene handschoen
laat ik maar aan
Was ik maar thuis, in bed
niet dat felle licht, niet die
eindeloos donkere nacht
nog te gaan…
Een kier in de tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 66 Schuin valt de zon
langs de schaduw van de uitbouw
op de drempel van het huis
op de vrouw in de deur
Wat heeft haar gelokt
naar deze voorpost van het oude?
waar geen pad meer is
om er te komen
waar geen hek is, geen grens
waar alles open ligt, leeg
zonder een begin
van ergens heengaan
De gordijnen kieren
haar hemd valt open
en…
Alles inbegrepen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Op aangewezen keuzedagen
stap ik uit de orde
van mijn werk in de rij
voor nuttige verpozing
Het graan komt op
de zon broedt de korrels uit
en kleurt de winter uit onze huid
Alles is inbegrepen, extra's
kunnen ter plekke geboekt
en op gepaste wijze genoten
worden in een van de vleugels
Zo vliegen we een week lang
rondjes in onze dromen…