150 resultaten.
tot gruis geleefd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 79 weer zonder rimpel laat
de tijd als was het soms de zijne
slaat in stukken op de muur
waar de klok nog steeds de dienst uitmaakt
tot de slinger eens is opgeraakt: verbeeld
de laatste zucht
hoort toch niemand meer
al klinkt hij door in echo's
langs oorverdovende zwijgzaamheid
alleen en om de zijne verplet hij toch de eenzaamheid
zoals gruis…
Houtskool en gruis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 Grauwsluier over
De geblakerde resten
Van dit zielloze
Bestaan - houtskool
En gruis ligt in
Dunne restjes te
Wachten, terwijl het
Mijn leven toedekt,
Wachtend op het klapraam
Dat open gezet wordt,
Schone levenslucht
Die naar binnen stroomt,
Om nieuw, vers leven
Binnen te laten…
Gruis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 567 In kloppende vingertoppen,
in winnende vrieskou
Waar vorst in jonge spruiten
huist die verdriet vergruizen
As verstuiven over een veld
vergeet-mij-nietjes
Niet hier zijn in een zwart
vlak zonder vrienden…
Stenen en gruis en het verlangen
naar een warme hand
aan mijn wang…
Stil ben ik ervan, en dan
wat anders kan ik zijn dan stil?…
In voor en tegenspoed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 83 God onze Vader heeft een
parel in onze hand gelegd
het steentje van David in onze hand; opdat niet wij
maar Goliath strandt
En als wij niet voldoende hebben opgelet
zonet in de
verwarring van 't corona gruis
toen duisternis ons huis overschaduwde
realistische en onrealistische
publiciteit nauwelijks te onderscheiden viel
tegenstrijdige…
"Het kan verkeren".
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 70 Idealen worden
vermalen
en tot gruis
gemaakt,
om vervolgens te
verstuiven
en nieuwe mensen
aan-te-raken.…
[Boosaardig trap ik]
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 393 Die lege hulzen achter mij -
hoe ruchtbaar nog hun gruis.…
[Boosaardig 2]
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 485 Het gruis van lege hulzen,
het knerpt nog achter mij.…
ondoordringbaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 110 Een laag van gruis met beton omrand
Niet doorheen te komen met zachte hand
Alleen door een flits van intens verlangen
Is deze ziel met passie nog te vangen…
Het pad van gruis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 62 het vooruitzien is gestorven
ik zoek naarstig naar het heden
had ze ooit verworven
soms zelfs krachtig beleden
de ochtend kent thans geen gloren
het licht voelt als verdoofd
wanneer word ik opnieuw geboren
en door wie wellicht uitgeloot
ik heb weet, dat ikzelf
zal moeten herscheppen
het lijkt nog reiken naar een te hoog gewelf
of op…
schilfers
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 117 je liet me achter
met een gebroken droom:
een handvol
flinterdunne schilfers
toen ik
heel veel later
mijn verkrampte vuist opende
ruiselde
glazig gruis
me als zand
door de vingers…
Vergruisd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 80 Mijn afstand onttrokken
aan het oog, wijst
het niet waar ik was,
maar loopt steil omlaag
door het kristallen gruis,
naar een dal waarin ik mij
niet durf te wagen, waar ik
het huis verliet, wat ruimte
biedt, voor nooit gestelde
vragen en verder verval.…
Nederland
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.407 ons land en vorstenhuis
En sla des vijands heer met sterke hand tot gruis.…
Dit is geen kom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 132 Dit is een verhaal
van gruis tot gruis,
van as tot as,
met wonderlijke
verwikkeling
Dit is geen kom
Dit is een herinnering
die stil lag als een hond,
voor dood, en plots tot
leven komt
Dit is geen kom
Dit is een woord
uit zijn context weggegrepen,
zonder welk het niet bestond
Dit is geen kom
Dit is een sfeer
van thee en alg…
Flessenpost
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 237 Gruis van groevende gedachten slaat dwarrelend neer
in een hervonden fles van nederige eenvoud.
Droef denken vleit neer aan de rand van weleer,
woorden van troost klinken weer vertrouwd.…
Muurschrift
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 134 Steen na steen
wordt gevoegd
verband verbindt
geen breuken
welke op een slagveld
bot gevangen hebben
ik luisterde niet
toen jij sprak
stapelde gedachten
op zeker weten
ruis werd gruis
taal is zó poreus…
Verward ontwaken
netgedicht
2.0 met 27 stemmen 3.434 Niet meer het weten herkennen
in het doel van het streven
van wat het leven ook mag bieden
Stilstaan en de dromen
vereeuwigen in het gruis
van vertrapte idealen
Spoken jagen achter
het toneel op het ritme
van de akoestiek
Het applaus ontwijken
om geen gezichten
te herkennen die ik
niet kan onthouden…
Alleen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 847 Alles vergaat tot gruis,
geen echte thuis.
Geen vader, geen moeder
geen zuster, geen broeder
geen vriend, geen vriendin
het touw, daar zinkt ze in.…
Dodendans
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 2.486 Ik zie in het licht
wat dwarrelend gruis
op gouden koorden
een dans creëren
in werv’lende warmte
vol wondere schijn
die me lokt
om samen
‘n éénheid te zijn
en ik denk aan
de woorden
bij sterven gesproken
stof zijt ge
tot stof zult ge wederkeren…
Ontmoeting
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.759 Hoe jong nog waren we
Prille jeugd
Als de lente komt
zijn de dieren niet de
enigen die toenadering zoeken
Het was niet mijn bedoeling
je te vernietigen tot gruis
slechts weg te vagen
tot je niet meer bestond
Ik ben je niet vergeten
maar je bent wel weg
uit mijn leven
Hoe kan het dan
dat ik overal waar ik ben
jou tegenkom?…
De Spiegeling van de stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Het land ter zielen
aan de oevers van
de kade, uiterwaarden
Het tegenlicht
van glinstering
weerkaatst het
zwevend gruis
Lichtend pad
kabbelt het spreken
in de wuivende kraag
Het land ter zielen
houdt de voeten staande
rond de spiegeling van
het stadsgezicht…
ANNIE GRUISEN DEFINITIEF GEVELD!!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 402 Alleenstaand aan het Spido-roer
zwak in gemeende conversaties
nu verdacht van erge malversaties
krijgt zij de boeteprijs uitgereikt
en natuurlijk de liefde van ons allen
omdat uiteindelijk de liefde overwint
wetende dat het kwaad woedt in een ieder
dus Annie Gruisen betaal terug en kom terug!…
Koud als steen.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 885 Als het verstand het hart
tot gruis maakt,
liefde wordt gebroken door haat,
Dan zijn woorden geenszins
meer van belang.
Slechts nog stilte en kilte om
je heen, alles koud als steen.
Grijze wolken die voorbij drijven.
Hoe kan je zo vertrouwen krijgen?
Geen steun en toeverlaat, een warme hand
doet je dan alleen nog maar verstijven.…
Eendimensionaal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 luchten zijn geklaard
alle lijnen getrokken
ieders schuld verhaald
nu waarde is gewogen
en de schemer naar
waarheid ingevuld
kan het helderwit nog breken
het gras zijn duinen nog waaien
zijn wildgroei beteugelen
graniet tot gruis verweren
mocht het volmaakte
zijn treden nog struikelen
op schreden nog keren…
Davids huis
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 122 de rover zegt
het pleit is beslecht
komt laten wij haar vangen
tranen moeten opgevangen in de perkamenten
plooien van haar huid
met elkaar gezind
spinnenwebbend negerend
het Betlehemkind
haar huis schiet deze toren
van onteigenen en schijn in gruis
zoenende de engel uit Davids huis…
Morfine Versje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 647 Nog ratelen mijn nieren
als de kettingen van een geest,
maar morgen zal hun gruis
het porselein bekrassen.…
Restanten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 257 Wat rest is de puinhoop,
van wat ooit een samenspel was,
maar nu voorgoed verbrokkeld tot gruis,
wat rest is stof,
die opwaait in de wind,
die niemand ooit nog terug vindt,
zelfs niet als rest!…
Oorlog in dit hoofd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 307 Het is oorlog in dit hoofd,
Onbekende
Ongekende
Steden zijn
Door onophoudelijk vuur
Aan gort geschoten -
Geen muur blijft overeind,
Geen steen die op
De andere blijft staan,
Lucht vol neerdwarrelend gruis -
Wat er nog aan beelden bestaat
Wordt aan het zicht onttrokken,
Tot voor mijn voeten
Plots dit veertje landt
En onverwacht…
NON-AGRESSIEF
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 1.172 Zelfs in Des Heren harem gaat het mis:
Soeur Agnes sloeg Soeur Rosa’s neus in gruis,
die trapte juist Soeur Flavia in ‘t kruis,
men hoorde: “Hel !” en zelfs: “Verdoemenis !”
Drie vrouwen vredig samen ? Een illusie !
Dat is van oudsher een recept voor ruzie.…
Meteoor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 295 In een langgerekte parabool
verlegt een flonkerend stuk gruis zijn baan.
De traag rondwentelende aarde
brengt zijn wilde zonneval tot staan.
Een neertuimelende fakkel wordt ontstoken,
hij boort zich lichtend door luchtlagen.
IJle rooksporen verdampen in mistende vlagen.…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…