Alle inzendingen over Harteloos

Je hebt het hart of een harteloos verdriet.…

lieve beeldschone politiehond wat nu geldt Jij bent voor ons een echte dierenheld jij die jouw beste maatje collega bescherming biedt hem in deze vreselijke momenten ook niet verliet geschopt door een harteloos mens een zeer slecht bedankje voor jouw edele trouw om te huilen dit bidden doe ik voor jou bij deze…

Een opgetogen gebaar; een wind harteloos stil Ik ben nu met jou klaar en doe weer wat ik wil Een onwezenlijk koel; een toorn in mijn hart Weg is ‘t liefdesgevoel pijn week uit mijn hart Een nacht vol kommer ligt nu niet meer klaar Ik vind je nòg stommer na al welhaast een jaar Een herinnering week als schaduw voor licht Toen die…

Bijna harteloos, omdat hij vergat, dat er meer mensen mee geraakt werden, dan hij ooit kon overzien. Bijna redeloos, omdat er geen echte reden was, maar toch, ligt hij daar, zonder ooit nog antwoord te kunnen geven op de voor haar zo belangrijke vraag, waarom?…

ze rollen af en aan, langs de tijdlijn van dromen langs een ogenblik van slaap een murmeling glipt door zachte lippen als een woord dat nooit gesproken is, harteloos toch lief als een stille brief vol letterloze klanken zucht de nacht rond ademen de beelden die ze geeft dragen hun geheim veelzeggend in leegtes vol besef ontwaakt een…

namen van gezichten verdwijnen met valwinden van eb en vloed langs veldlijnen van de zon gehuld in onhoorbare gloed hun reddeloze gedachten zijn als vleugels van een drakenvlieg zo ontwapenend broos zij voegen zich als eenlingen bij de massa zo harteloos de afgeruimde tafel vertoont nog kringen van het genuttigde bier de ontvolking…

stil ik wil de bloemen kussen die sussend wit, met gouden harten alle slechtheid tarten langs de openbare weg vandaag loop ik in de zon die aan hun jeugd wreed is ontnomen liefde kon het niet voorkomen dat zijn hart een moordkuil was maar langs onze weg naar vrede bloeien liefdevolle bloemen die vechten, tegen dat wrede dat wij harteloosheid…

De tijd tikt harteloos door. Onbestemd kijk ik uit het raam, het Alhambra op mijn schutting trekt mij in een wormgat, heilzaam Andalusië tastbaar nabij. In mijn geest hoor ik een fontein.…

het grote beweeg der golven. de gekende leegte in de mond. de vrijspraak. harteloos. het zij. het zo. het aanspoelsel (koud). de open gereten verwonderingsbuiken (kil, eerder).…

Ik verzocht alle treinen die zouden komen harteloos, te laten razen over al onze dromen. Ik liet ze denderen, dwars over alles heen. Hoe jij ging en ik, uiteindelijk, geheel alleen.... uit jouw leven verdween. Opgebrand, opnieuw op beide benen, in het aardse beland, reik ik jou toch mijn hand en zing....…

Judas noch Jood heeft Mij toen verraden: waarom dan uw blik harteloos verstard? Heeft Mijn lijden uw visie niet behoed voor oogletsel in het oorlogsgeweld? Zes miljoen doden hebben nooit vermoed dat hùn verhaal zò zou worden verteld.…

gelaten loop ik door straten vol met kuilen vol met gaten rood het tastbare bewijs van dood, altijd op de vlucht levensloos in moedersschoot harteloos volg ik school, kleurt lesstof broos nutteloos zo lijkt het want iedereen is geslaagd werkloos geweren klinken honderden keren al lijken kogels mij niet te deren zal ik blijven of 'm…

Paradijsvogels door een sleutelgat in schitterende exotische kleuren, treuren om het even wat, over de harteloosheid van een mensenhart; dat vaak het leven niet op de juiste waarde placht te keuren. Door dat sleutelgat zou men hebben kunnen zien; dat dat paradijs eens vrede had voordien.…

Het beest zalig in al zijn gedaanten heeft de ketens in al zijn razernij verbroken waarschijnlijk waren deze niet godsgelijk ingewijd Balancerend boven zwavel pseudo werelden ontneemt hij ons de blik op de waarheid rondom hel en verdoemenis Zijn knechten getuigen van pure harteloosheid Het zoete vlees rot tot in de kern hangt…

nog slechts aan hoe alles begon je me mij koesterend Valentijn noemde stond ik niet altijd voor je klaar heb ik niet alles voor je gedaan stond je ooit voor een gesloten deur wanneer kon je niet liefdevol van mij op aan mooi weer speel je, maar voor mij is het nacht zonder sterrenpracht en maneschijn nu je mij rücksichtlos onverwacht harteloos…

Ik vraag je, laat mij zien waar liefde troont, want rond mij worden mensen niet gezien, en harteloos behandeld bovendien. Is liefde hier, waar zoveel wreedheid woont? De sluier van mijn sombere gedachten ontnemen mij het zicht op zuiver licht wiens stralen altijd schijnen en slechts wachten op het moment waarop mijn weerstand zwicht.…

je bent vele dingen geweest de keren dat je mijn ogen passeerde maar een vaderfiguur zat daar niet bij eigenlijk was je meer het omgekeerde zoveel heb ik van jou geleerd hoe ik mijn bloedeigen gezin harteloos in de steek kan laten wat was jij daar goed in hoe ik mijn eigen kinderen de grond in kan slaan van zo’n soort monster daar kom…

Elke tekst van het hart begint kloppend, verschillend in verschijningsvormen gaat lijdend door tot eenvoud, alleen waardoor het eenzaamheidsgevoel langzaam met diepte, rust en ontspanning harteloos versterkt wordt...het hart slaat gekweld.…

En slacht hun lauwe zuchten voor zijn hongren En drinkt hun snelle tranen voor zijn dorst, En drukt als Jezus zijn geliefde jongren, De hunkrenden aan zijn metalen borst, En voedt zijn harteloosheid met hun gloed En wreekt zich op hun vroegre overvloed.…

Hoe moet het nou verder met jou nou jouw arts van vroeger jou zo min en harteloos heeft verraden? Je won verdulleme vele koersen en niet de minste wel, moeten we dan geloven dat dat totaal gedrogeerde lariekoek was? Iedereen gebruikte destijds EPO, het lijkt wel de naam van een vrolijk kindertijdschrijft!…

terwijl zij in elkaar worden geslagen de kinderen naar wie ik buiten staar striemt de wind mij mijn wangen voel ik de woedende zweepslagen waarmee de mannen hen geselen die ik vol van schrik niet helpen kan omdat paniek mij in de angst opsluit harteloos koud en zonder geweten onbewogen en ongenadig zijn zij spijkerhard ook en niets ontziend…

moeten de tranen dan eeuwig blijven stromen Waarom wekt onze band zo'n enorme jaloezie elke dag ben ik op zoek naar het begin,wil ik weten wie Wie degene is die jouw hart heeft gebroken als harteloos een dolk pakte en jou heeft neergestoken Neergestoken in de figuurlijke zin van het woord Jouw handicap maakt je machteloos,je leven hangt…

“ deze reis is voor altijd deze reis is voor het leven voor niets meer” Land opdoemend aan de horizon een lijn van kalmte een streep van leven een zekerheid een fantasie Onnoemelijke rijkom en harteloos verdriet Van ver staart iets naar zand en verder nog naar het oneindig groen van leven en aarde Een andere wereld…

die met die natuurlijke bontjassen ja de ijsbergen smelten onder hen weg en door zwemuitputting verdrinken ze wreed, omdat wij de aarde hebben leeggeroofd vergiftigd en verpest, ik niet, maar jij met je achterlijke Volvo en je hechting aan massaproductie door stinkfabrieken, door je afkeer van de levende natuur en je afgestompte harteloosheid…

Droeve eenzaamheid wint ’t terrein dat uit louter reine liefde is geboren waar water proefde als zachte wijn en elke blik op jou mij kon bekoren Enkel eenzaamheid woont er in mij zeggen druppels regen uit mijn ogen want mijn verdriet loert van dichtbij op de signalen van mijn onvermogen Zwarte eenzaamheid daalt nog neer over niets dan harteloos…

uitstralen hoop blijft voor mij een gegeven vertrouwen is op mijn lijf geschreven en steeds maar weer is er iets wat me treft het overkomt me gewoon misschien ligt toch de oorzaak in mij ik treed nu in mijn diepste zielenleven haal alles overhoop, spit dieper en dieper zelfs vorige levens komen er aan te pas harde tijden, genadeloos en harteloos…

Ik lees jouw naam naast de kuil eerder op de dag gegraven, ruimte kent hier geen tijd, uitzicht evenmin draai mijn gezicht naar donkere wolken en vang luchtig het enige licht dat jou nooit meer zal raken narcissen lijken te grijnzen, harteloos loopt geel over in wit, kou trekt op langs duistere klanken ijzig…

Groenland, de witte ijsbeerkoning slaapt helemaal toegerust nieuwsgierig, koudwaterzwemmer, loopt vaak grollend te ijsberen, en voelt instinctief de ernstige bedreiging door harteloos wrede mensentemmers.…

Mijn gedroomde geld is waardeloos, er blijft niets van over, wanneer je het harteloos vergaart. Mijn nieuwe geld is geld dat werkt. Alleen vakmensen kun je ermee betalen. Zorgverleners zorgen. Monteurs kun je spullen laten repareren. Kapsters knippen goedbetaald je haar. Klussers onderhouden onze eigen huizen.…

Zichtbare tekening in grauw gezicht, Vol honger warmen aan neonreclame, Koud rood-wit lokkend licht, Een dans van blind gezicht, Licht dat licht doet versperren, Licht dat zichzelf morst, Mag naar buiten kijken, Onnodig overbodig licht, Goed genoeg voor daklozen, Zelfs het licht van de kerstboom, Schijnt niet in kartonnen dozen, Kil harteloos…