Alle inzendingen over Harten omgedraaid

heb op de klif gestaan zag in de diepte het water schurend langs rotsen gaan het trok me aan overwoog om te springen de woeste stroming op eigen kracht te verslaan zag de horizon als een donkere streep iets in me zei dwingend maak je gereed heb me omgedraaid naar het licht van de zon haar warmte verhinderde dat ik toen sprong…

Als rollen worden omgedraaid wanneer het schuilgehouden leven door de koortsdood is verkild, in het geheim geborgen, je als gastvrije ongewild het onderduikerslot krijgt toegeworpen kun je ten diepste eenzaamheid, gedachteziekte, angst je eigen maken, kan leven in de dood je wezen raken, voel je het bonzend hart van wie zich stil verborg…

“Ik ga nu naar een flatje dan naar m’n doodsbedje dan in een lijk-kist” zo voelt het nu ze een klein appartement hebben gevonden het grote huis, te groot is verlaten, kinderen weg man dood, te eenzaam ik slenter nog eenmaal door de huisruimtes van verleden leven & dood soms voel ik iets of wat ook in mijn donder, ziel, hart mijn…

Ik spijker geen partijleuzen aan mijn hinkende schrijfmachine en ik distilleer in mijn hoofd (of lever of hart, waar dan ook) alleen de gretige waarheid voor eigen gebruik.…

Zij ziet je plotseling zo zonder gezicht en zoekt naar donkere ogen boven de rimpel lijntjes om jouw mond met stoere stappen zonder om te kijken loop je uit het leven weg, nietsontziend voorbij broeiend vuur onverbloemd denk je dat vandaag nog een leven heeft nadat je de sleutel met strakke hand hebt omgedraaid cola dronk je toch…

Het uur voor de dag de zestig minuten eer de nacht begint schijnen altijd sneller te lopen dan de rest van het etmaal Voor de nacht wordt nog even gelezen voor de dag omgedraaid terwijl sterren verbleken lijken onder te gaan Hier houdt iets tegen blijft het hout van het huis eenzaam kraken, wiegt de boom de taken in zijn kruin aarzelt…

ooit heb ik het donker in je ogen zien bliksemen opkomende tranen die van kwaadheid vervloeien een losbarstende bui waarbij woorden in staccato hun gif hagelen in afwachting van de vallende wind heb ik mij omgedraaid ben weggegaan om jou even de tijd te geven woede af te reageren met regen in een opklarend ogenblik…

Ik zag je plotseling zo zonder gezicht en zocht naar donkere ogen boven de rimpel lijntjes om je mond met stoere stappen zonder om te kijken liep je uit het leven weg, nietsontziend voorbij broeiend vuur onverbloemd dacht je dat vandaag nog een leven had nadat je de sleutel met strakke hand omgedraaid had is het niet zo dat bij…

Zoals altijd in Ons overgevoelige Kikkerland worden Waarheid en fictie, Oprechtheid en leugen Omgedraaid - In Nederland leef je Altijd in de omgekeerde Waarheid - De omgekeerde wereld Is het waarin ik leef Daders worden uiteindelijk Altijd beschermd - Over hun slachtoffers Heeft niemand zich ontfermd En zo gaan pesters…

We zagen twee keer Holland aan het werk: Oranje speelde tegen de Wit-Russen En ergens in Parijs stond ondertussen De Nederlandse tennisser Verkerk We baalden van de voetbalwinst en Martin Die sloeg zich als verliezer recht ons hart in…

De eerste beelden keren terug je kledingstukken klimmen omhoog het vroegste licht omgekeerd valt alles om je lijf je broekje, je rokje je T-shirt, je panty’s komen naar je terug als omgedraaid begin maar het is anders aan de overzijde van deze nacht: langzaam, niet traag, rituelen, beweging de melancholie houdt je schouders…

Inpak knuffeldier papier sereen gekristalliseerde lijn schuin gehalveerde pinpas en om een croissant mierenneuken geschreeuw zwier gegil tijdens de jongensrace wie kan het snelste al hallucinerend driemaal de rechter stoten met omgedraaide hand zonder onderbouwing in de beargumentatie?…

Ik tel de dagen van mij af de uren, de minuten, seconden die u van mij scheiden, de woorden nog onuitgesproken en bewaard als opgelegde wijn van een goed jaar Ik ruik de geuren van de kazen Beklopt door u, beluisterd, omgedraaid Voel de zachtheid van uw strelen uw harde werkhanden tegen mijn onbeschermde huid van papier Nog even dan proef…

ik heb geen schaduw meer om mee te praten als sparringpartner te vechten tegen tijd nog spiegel ik maar schrik als ik zie wat er nog over is van de jeugdige vitaliteit jij was altijd mijn beste vriend als ik ooit op de voorgrond trad bleef bescheiden jij bij af in licht en donker hebben wij gedold de rollen omgedraaid als ik…

Gedurende de stortregen Bij het beklimmen van de rots Kwam ik een zeldzaam bord tegen ‘Breng een bezoek aan Coco’s grot Hij presenteert u met genot Voor weinig geld zijn negertrots’ Bovenstaand versje is een z.g. notlebbarg (een omgedraaide grabbelton; een versvorm bedacht door Drs.P).…

Veel stilte na het omgedraaid contact. De motor tikte, de regen regelmatiger op het autodak, veel stilte veel wit om de woorden dacht ik me al een scène in. En zo onhoudbaar lang keek je, leek je van vlees geworden vraag. Wat moet ik zeggen vluchtte ik, en overwoog op welk woord ik de klemtoon leggen zou.…

heb mijn oor afgesneden water bij de wijn gedaan god om erbarmen gebeden toch kraait drie keer de haan heb hem de nek omgedraaid zoals ik jullie ook zal verloochenen dit volk is mijn werken niet waard de gotspe om mij te verkrachten in het diepst van gedachten ik ga aan het kruis ook de dood zal mijn lot niet verzachten in de schoot…

Soms zou je hem of haar willen bellen, nadat je de laatste pagina gefascineerd hebt omgedraaid. Je kijkt stiekem even op de achterflap of daar een telefoonnummer staat, doch er kleeft enkel een prijs. Met een beetje spijt schuif je het boek dan maar in de kast.…

je drijft in het heldere azuurblauwe zeewater ik zie je ik zie je paarse schoentjes je groengele broek en hoe kan het anders, meisje? je zuurstokroze mooiste jurkje je kleine arm steekt uit naar verdronken dromen onder het water je hoofdje je ogen bron van verstilde tranen ze zien het licht niet in deze duisternis in deze lange…

ik was de bubbel zat die mij omsloot waar ik me ook bewoog alles was al eens beleefd het perspectief een tweede keus nieuws meteen al retro mensen lief maar te veel ego ben onverwacht ontsnapt niemand heeft het ooit gedacht of aan zien komen van de een op andere dag heb tal van knoppen finaal omgedraaid spiegelde heel even maar wist…

Bovenstaand versje is een z.g. notlebbarg (een omgedraaide grabbelton; een versvorm bedacht door Drs.P). Het laatste rijmwoord bevat alle letters die in de voorgaande rijmwoorden optreden en is in dit geval niet alleen een anagram van het eerste rijmwoord maar ook een palindroom van dat eerste rijmwoord.…

alle duinen waarrond een warme damp hangt je glimlacht nog hoger dan de horizon ik geef je een naam en wijs naar het zandkasteel waarin ik raadsels schrijf over stof en zand, zevenkleurige garnalen en hoe het voelt om vol te stromen in woorden die achterblijven ga maar en loop het lichaamswater van de zee tegemoet een beetje omgedraaid…

het is weer als vanouds ze spelen hun spel weer over ruggen onder één hoedje de enige saamhorigheid dat nog bindt de poppen zitten met hoge gesteven boorden om hun hals te wachten tot ze worden opgewonden de sleutel omgedraaid ze praten en lopen over de planken een lieve lust toonbeeld van vermaak voor het decadent publiek…

Mijn huid heb ik gewoon omgedraaid, voor één keer toch. Ogen kijken achterwaarts naar een prikkelbare grijze massa. Ik leef in een wereld die niet echt kan bestaan, chaotisch zelfs. Maar ik heb ze wel gemaakt. Het is onrealistisch te geloven dat ik mezelf hier zie. Soms wel gruwelijk, dan overheerlijk.…

Nog zaliger is: na uitstap of na reis de zekerheid: het huis staat er nog, de sleutel omgedraaid, buiten van ons afgegooid, wij zijn thuis. Dit huis: een warme thuis.…

Gebood de dirigent van Mook kregel ’t Is ongezond en uitermate goor En bovendien geldt hier een rookregel’ Bovenstaand versje is een z.g. notlebbarg (een omgedraaide grabbelton; een versvorm bedacht door Drs.P).…

je zwaait en zwaait nadat ik de deur uitstap en nog even over je bolletje heb geaaid ik weet nu het is voor mij als afscheid bedoeld ik reageer misschien wel iets te onderkoeld je zwaait en zwaait nog maar eens een keer ‘k roep nog tot morgen dan zie ik je weer en als ik me heb omgedraaid en een laatste keer naar haar heb terug…

wij zijn de zon achterna gelopen jij schaduwde wat langer in stalkende spoken vlinders wolkten vol van boven in alle kleuren van buitenaards geloven pas toen de zee ander tegenlicht golfde wisten we dat de avond volgde we zijn terug gegaan waar onze sporen vlagden voetafdrukken van een stel in stil verwachten niet zomaar omgedraaid…

Diepe groeven sloegen dieper nee, dat hield je niet meer tegen je gezicht was droef verzild en oeverloos je vergezicht je stond gevangen in wit licht nog als een pop in stille regen klom de nacht in als een vogel die verbaasd had omgekeken Omgedraaid nog als een kat die zonder staart door donker ging en zilverzout nam van de hemel die met…

het leek alsof het pad naar boven liep een zinsbegoocheling want ik hield het bekende perspectief toch voelde ik mijn kuiten dat bedierf het prettige van buiten ademen werd zwaarder mijn stappen trager en de horizon steeds vager ben gestopt met transpiratie overdekt mijn hoofd chaotisch gek wilde terug heb mij omgedraaid…