Alle inzendingen over Herinneringen OR leven OR ouder

Van een afstand kijk je toe, volgt het pad van je herinnering. Laat alle bloemen bloeien, en kleur en klanken samenvloeien.…

Maar herinneringen blijven, dat mag, ze laten jou eventjes herleven, brengen een beetje zon op een regenachtige dag.…

brengen mij van mijn stuk één ding weet ik zeker, mijn kinderen zullen mij altijd eren en op handen dragen, want ik ben anders en veel beter in dit leven, waarom zou "ik" om mijn ouders geven?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De langste vijf momenten van mijn leven waren die waarin jij geheel niets meer zei Mogelijk duurde het voor jou slechts even ik wist echter ‘t eind van onze liefde nabij Vijf minuten niets dan je ijselijk zwijgen de koude oorlog scheen dit wel in ‘t klein In je zwijgende woorden klonk ’t dreigen en uit je blikken droop een tankauto azijn…

echte liefde is zoals zij ook genomen heeft wat verlatenliefde nemen kan de liefde van mijn leven wat zij voor mij betekent zal ik nooit kunnen vergeten ook niet nu ik ouder word ik zal altijd voor haar zijn om haar eraan te herinneren gisteren tot vandaag en morgen dat ik nog steeds van haar hou dus liefde van mij leven haast je terug…

Gedenkend aan haar Plaatsten de ouders haar foto Tussen twee kaarsen Herinnerend aan de warmte en het licht in haar ogen De tragiek neemt bezit van hun leven Sinds de dood van hun kind door verdriet omgeven…

Al nemen de jaren toe in getal, onafgebroken de vele dagen, onmerkbaar leiden ze tot verval en doen zoveel herinnering vervagen Begrijp mij wat ik met dit vers bedoel. Ik ben geen dag ouder dan ik mij voel.…

Het heeft lang genoeg geduurd terwijl het kind in mij ouder werd, mijn zoektocht naar vrijheid zonder remming die ik in giftige woorden vertaal. Niet meer kunnen vergeven en vergeten, louter vergelden en laten boeten. Is het leven voorgoed vergald?…

bij een bezoek gedreven door een hang naar toen getroffen door de somberte der straten merk ik de wind als het amechtig ademen van een stad die ik niet meer lief kan hebben hier at ik eenvoud dronk ik het jonge leven gulzig als een pup aan de tepel van zijn moeder nu de wereld zoveel ouder is en mijn blik rust op het voorbije…

Ik heb geen haast meer in de liefde Niet meer in de dag noch in de nacht Dat jaren herinneringen dragen In de geest wat ouder wordt Is mijn hart niet meer zo jong En het lichaam minder mooi Lichten sterren in mijn hand Zijn mijn ogen transparant…

Van nemen en geven Van vreugde en spijt Laat herinneringen mooier zijn Veel mooier dan ze waren Laat 't leven zoveel lichter zijn Veel lichter dan de jaren Nu we ouder worden Ouder dan 't leven Laat de film maar draaien Laat 't leven maar zijn Wees maar niet bang voor nieuwe dagen Ze zijn echt te dragen Als we samen…

spontaan, gaan mijn ogen tranen wanneer ik denk aan tijd heimwee cirkelt banen verlangen voert een strijd mijn jonge leven flitst voorbij waar is die jeugd met al zijn mooie dagen ik herinner mij momenten van liefde en welbehagen maar nu ben ik in mijn leven veel meer op mijn gemak want: ouder worden is wijzer worden en dat heeft ook…

Ik mag me dus Gelukkig prijzen Met mijn familieschaar Door ouders Zoveel nakomelingen Elf kinderen bij elkaar Die kinderen Kregen weer kinderen En 'k raak de tel soms kwijt Maar zulke mooie herinneringen En feestjes zijn dan ook De meest gezellige Aangelegenheid…

Hoe ouder ik word hoe minder ik er om geef wat anderen van mij vinden. Ik ben ik, ik ben mezelf, neem me zoals ik ben of blijf uit mijn leven. Hoe ouder ik word hoe meer ik wil genieten van mijn leven. Wat een ander er van vindt kan mij niets schelen. Ik ben ik, ik ben mezelf, neem me zo als ik ben of blijf uit mijn leven.…

Tevreden zijn met wat je hebt, is toch wat lastig als je net als ik bent behept met Een ouder wordend lijf!…

Ik ben nu ouder, Het is al een tijd stil in huis. Maar heb wel geleerd elke dag de slingers op te hangen. Laat het ouder worden je niet vangen. ik blijf heerlijk bezig.…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

ik heb mijn beelden neergezet maatschappelijk en als ouder gehouwd in jaren werk met liefde en restanten kerk zij staan nog als een huis gerestaureerd in goed herinneren maar ik ben niet meer thuis in die sculpturen van de kinderen er is een tweede leven in een snelle tijd die alle vroegere belemmeringen met reële argumenten bestrijdt…

nu jij vandaag een jaartje ouder telt wens ik jou in deze zo lastige tijden die ons de kunst van verliezen leert het gevoel van geluk en opwinding gevuld met de bedoeling van leven wens ik jou de sleutels voor de sloten die iedere moeder graag openen wil aan wie zij de adem van leven geeft nu jij vandaag een jaartje ouder telt wens ik jou…

de herkenning wanneer je kinderen kinderen krijgen en ouder worden de déjà-vu van vertrouwde gebaren in onwennige handen vertederend nieuw het koesteren doet herinnering dagen vergeten verleden ontwaakt in toekomst…

In zijn zetel van tevreden denkend aan hoe alles ooit begon, zetelt in de herfst van zijn leven een oude man onder een gouden zon. Zijn oude ogen over het water, een schittering van een wijzer ouder man.…

Met huid die toch al door de jaren heen verbleekt blijkt grenzeloos het uur doorstaan waar je zo even nog van opkeek in de spiegel van een druppel glans. Niet wit van ouderdom doch schoonheid lacht een halve maan en nacht legt teder nog een hele baan.…

Ik vertel haar van ingeslepen jaren vertakkende twijgen geëtst in neerwaarts vel uitgedijd tot struiken in een nek van craquelé liever zwijg ik over kreukelende leden boven vuurstenen ogen bescherm ik het glas tegen geblakerde scherven…

twijfelend hart, slechts kloppend op liefde die zij van het leven ontving…

Jenny heeft mij op onze eerste ontmoeting gekust, toen ze opsprong uit de leunstoel waarin ze zat. Diefachtige tijd, die nooit en te nimmer rust mij te beroven van de fijne uurtjes die ik ooit had. Besef dat ik daardoor vaak moe en verdrietig ben en dat de meeste levensvreugd in mij al is geblust. Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal…

Als kind in de wieg, geborgen in de wetenschap, dat ouders je zullen koesteren, liefhebben zorgen dat je opgroeit in liefde. De jeugd vliegt voorbij vleugels worden uitgeslagen de tijd breekt aan dat je zelf als ouder in het leven staat, de geschiedenis zich herhaalt.…

Zoals de zon tussen vele woorden opgaat Kan ik nog dromen van je handen en je ogen elke buiging in je gestalte Zoals wij samen voorbij de wereld gingen zwervend langs water reddeloos verloren liepen In de grote zee dreven we en mijn hart bloedde open zie ook: www.josevanrosmalen.nl…