Alle inzendingen over Het Web (1)

Zoem, zoem 1 mug 2 muggen m'n rug op Inteek gesprek 1 teek 2 teken teken aan de wand. 1 steen 1 been we klagen wat af! nog 1 Geluk is een stuk zeep dat door je handen glipt.…

Web in ochtenddauw Schitterende juwelen Geweven schoonheid…

golven gevangen in het web van getijden bestuurd door de maan…

gevangen in je web van verslavende liefde wil ik enkel nog je prooi zijn…

Nijdig als een spin daar zat ze stil in haar web onverbiddelijk…

Radiogolven spinnen rondom mij een web -- van lege ruimte.…

heb uit handenvol herfst draden gepakt wilde mijn web ermee weven heb ze geplakt met luwte en zon in de regen glansden ze prachtig maar de druppels werden te zwaar zij scheurden de lijnen aan flarden ik laat ze waaien zoals het hoort maar de kunst van het web heeft mij altijd bekoord…

een gesponnen web doorzichtig als Brussels kant, klassieke bouwstijl…

de dagen lengen Koning Winter blijft nog wat hangen in een web…

voor ‘t keukenraam drie dagen al een kruisspin roerloos in het web…

Een grote kruisspin contemplatief op zijn web doet zich heel vroom voor…

als verlamd zit ik machteloos gevangen in het web van mijn loerende gevoelens…

Condens in het web winter op de achtergrond weer zonnig gestrand.…

Met zijn web kan de spin nooit een kat vangen een reden tot spinnen…

Stijfjes in haar web Zit een goudkleurige spin Geheel onopvallend In een schepping van koper en tin De spichtige vorm van haar poten Vier stuks aan elk haar zij Is in het juiste patroon gegoten Geheel keurig op rij Haar web weeft zij aan bronzen bladeren Elke herfst weer hetzelfde ontwerp Binnen haar vaste kaderen Het is al sedert…

Gevangen in jouw web kreeg de stilte gewicht onmacht liet mij balanceren op de draden van het web ik leerde mezelf kennen zag nieuwe kleuren en ander licht de wind heeft mij los gewaaid gewichtloos vlieg ik verder zweef op de thermiek op geleide van de wind…

Dag 1 van Jaar 1: er bloeit vrede in ons land – een tijd van geluk.…

Ik schrijf hier over 'n elftal en ben nu op de helft al. Eén - één was 't in Schalkhaar. Ziezo, het vers is klaar.…

even de draad kwijt val dan ragfijn als een spin terug in je web…

je hoeft niet naar school zelfs niet als je toch graag wil na je huiswerk mag je gamen 1 april buiten is lekker weer op straat is het stil terrassen zijn leeg 1 april er zit een mondkap op je gezicht en een doorzichtige bril een sciencefiction film 1 april we zijn creatief en lief er is minder geschil we geven geen handen 1 april…

geopende schelp daarin 1 druppel in 1 druppel is mijn wereld iemand herkent mijn wereld iemand legt 1 waterdruppel naast 1 waterdruppel en het is samen 1 waterdruppel iemand tilt alles zolang op totdat het niet zwaar meer is iemand is vergeten dat het gisteren was omdat het er nu is. ----------------------------------- uit: 'Elektron…

Ragfijne druppels vloeien tergend langzaam licht dampig tussen onze vochtige lichamen waar verweven draden onzichtbaar vlammen door temperament samengesmolten als een hunkerend naar liefde gesponnen web vurig vlieden verbrande zinnen verstrengeld verbonden daar waar samengekomen draden luiken…

Verwarring dat door het weven van verhitte zinnen en emoties erotiek gloeiend en donderend uiteindelijk bewogen stil haar weg vindt door lichaam en geest nakend in hart en ziel uniek ongeveinsd soms naief één op het allerhoogste door totale overgave…

Gehuilde tranen worden gevangen in de zakdoek van de nacht…

als het verre zicht is begraven in het verleden als loze hoop er slechts is om te beleven zie ik niet meer dat wat komt voel ik niet verder dan de scherven van oud zeer ik adem alleen om door te leven het kan niet anders mijn blik raakt verstrikt in een machteloos web door anderen eerder maar door mij nog verder geweven…

ik heb een netwerk opgebouwd waar menigeen jaloers op is lijnen lopen niet altijd evenwijdig ik ontwerp een splitsing hier en daar perfectionist als ik ben ziet mijn geoefend oog meteen dat sommige knooppunten de zelfkritiek niet zullen doorstaan dat houdt mij scherp en artistiek Voorwaar, ik ben een groot kunstenaar bedenk almaar nieuwe…

Zin Spin Spint Begint Spinsel Ragfijn Spindraden Draden van zij Hij hoort er niet bij Zinspelende spin Zinspeelde zij Zijden spin Speelden Zij spin Weg Spin Zin Het web kreeg woorden onder het spinnen.…

Er zijn van die dagen dat positieve dingen even vervagen ik voel me dan gevangen gevangen in een stevig web kan dan erg naar rust en vrijheid verlangen opbeurende woorden voelen dan als nep.…

Geen streep is meer te zien, Alles blinkt zoals nooit te voren - Anderhalf uur later wil ik Nog een keer goedkeurend kijken Naar het gedane werk, En zie dan in de linker benedenhoek Een kunstwerk van zilverdraden Zo mooi, zo zuiver gesponnen Door hare majesteit spin, Die midden in haar zelfgemaakte kunst Uitrust, spin in het web…

gesponnen door de gevoelsspin verleid, raak ik de samenvatting van een droom langzaam kwijt, een ingekorte zaligheid, waar ik de behoefte van wederkerigheid in herken, anderzijds als het handvat alsnog breekt, het genot in werkelijkheid verbleekt, wat kan ik dan verwachten, ironie als mythisch middelpunt in haar sluw gewonnen web…