10837 resultaten.
Zonnebank
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 453 Het drama dendert naar de vijfde akte.
Ze hebben al van alles geprobeerd,
maar Griekenland is echt geruïneerd,
omdat de overheid er niets van bakte.
Scheld al hun schulden kwijt, vraag wel een bon,
in ruil voor alle dagen Griekse zon.…
Politicus begin september
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 329 Ik moet nog vlug een nieuwe doofpot kopen
een rookgordijn, een proefballon en zo
Charismapil, een kaasschaaf, een bon mot
en snel nog langs de tunnelvisie lopen
Op zoek naar achterban die is verdwenen
Vooral moet ik m’n twitterduimpje trainen…
Vervolgverhaal
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 1.592 De vijfde president binnen tien dagen
vult sinds vandaag het machtsvacuüm op.
Haalt hij de Argentijnen uit het slop?
Kunnen zijn benen deze weelde dragen?
Ik vrees dat Argentijnse dictatoren
qua zitvlees altijd nog het beste scoren.…
rolreiziger
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 447 hij staart naar de vijfde trap
hoe die boven achter de vierde schuift
en later
bij het dalen achter hem
er weer bovenop komt
hij staart kromgebogen
met grip op zwart rubber
doelloos omhoog, weer neer…
Bevrijding, dag
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 713 Ik word door camera’s geregistreerd
Durf wat ik vind nog nauwelijks te zeggen
Men weet mij duizend regels op te leggen
En in mijn stad word ik steeds gefouilleerd
Hoera het is vandaag de vijfde mei
Ik woon in Nederland, dus ben ik vrij!…
Jackpot
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 882 En niemand maakt die dure pot weer heel,
Want er ontbreekt sindsdien een vijfde deel.…
Kinderfeest?
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 508 Ik heb het wel gehad met Zwarte Piet.
Het feestje is verworden tot ellende,
gegrepen door de referendumbende.
En zo onschuldig was het toch al niet.
Stuur Sinterklaas maar snel terug per boot,
die viezerik met kindertjes op schoot.…
Herfst.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 55 De kale bomen
en verdorde bladeren.
Ook een kleurenpracht.…
Kerstschransje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 124 In de sauna zweet ik deze kerst uit
Loop een rondje extra met onze hond
Want we bunkerden tot maandagavond
Op vijfde kerstdag neem ik dit besluit
Ieder jaar dat randje te betreuren
Dat gaat me volgend jaar niet meer gebeuren…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 124 stemmen 47.110 Ik sprokkel late stukjes
zomer in fragmenten
geel. De lente laat ik heel.
Het schuchter groen - nog nooit
kon ik wat aarzelt breken.
Jouw geur vleugt onvergeten door het gras.
Weet jij de bomen nog? En nog
waarom het was dat ooit
de herfst begon en onze dromen
met de vogels weken?
Nee, spreek niet van de winter -
het wordt nacht - de…
Seizoen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.344 Bliksemschicht schiet door dicht getrokken
gordijnen van zwaar beladen kolken
wolken pakkerds treffen in`t aangezicht
schokken smeltwatervallen langs haar lijnen
Regenbui drijft over als een sluier prevels
schuin afgeklonken aan rondingen einder
verschijnt er grijs gezonden een ara in rui
nevelmotjes fladderen van onder tot kruin
Zon breekt…
Seizoen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.254 Bliksemschicht schiet door dicht getrokken
gordijnen van zwaar beladen kolken
wolken pakkerds treffen in`t aangezicht
schokken smeltwatervallen langs haar lijnen
Regenbui drijft over als een sluier prevels
schuin afgeklonken aan rondingen einder
verschijnt er grijs gezonden een ara in rui
nevelmotjes fladderen van onder tot kruin
Zon breekt…
seizoenen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 484 de winterjasmijn
laat 's zomers blaadjes vallen
herfstaankondiging…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 999 Lente doet me goed,
de zomer laat me leven,
herfst en winter niet.…
seizoenen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 836 Met blote, zongebrande benen
stapt ze door de zomer
naar een roestig bruine winkel
voor kousen die glanzen
en haar laten dansen
ver voorbij midwinternacht.
Als de ochtend gloort, groet
zij met een zwoele lach
de lente, die de liefde
in manden vol met zoenen,
zoet en zacht als dons
voor haar heeft meegebracht.…
SeiZOEN
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 367 Adem draagt een
waas van kilte
en ik voel hoe herfst
mijn lippen raakt
aarzelend
gelijk een blad
niet wetend
waar te zweven
een moment slechts
maar genoeg
om stormen
te verlangen…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 51 stemmen 14.537 Ik geef aan dit seizoen een waarde
van veel te grote woorden; de stilstand waakt
over het jaargetijde dat mij soms verder laat.
----------------------------------------------------
Uit: 'Toverdraad van dagvervlijf', 1986.…
SeiZoen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 491 jij voedt mij
met jouw zonnestralen
de geur van hyacinten
houdt ons dichter
krokussen lachen ons toe
wanneer ze voorzichtig
de kop op steken
wij kussen de dag
die ons verblijdt
met alles wat mooi is…
Seizoenen
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.296 Lente
De bomen groen, en fris
En jij kruiste mijn pad
Ik zag jou, jij zag mij
Zo vonden wij elkaar
Zomer
De felle zon, lange dagen
Ik bestond niet meer,
Jij bestond niet meer,
Jij en ik werd wij
Herfst
De bomen langzaam kaal
De warmte die verdween
Met de bladeren van de bomen,
verdwenen wij ook langzaam
Winter
De bomen kaal en…
Seizoenen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 392 samen zongerijpt
in zomertijd ons leven
waar de herfst reeds wenkt
dromen we lentedagen
op godverlaten stranden…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Steeds gaan er seizoenen voorbij
en zie ik de bomen verkleuren.
Vol van het groene blad dan het geel
met de kaal wordende takken.
Als de herfst komt met zijn storm
zal hij in mijn hart gaan luwen.
Heel langzaam het vertrouwen in
mezelf weer zal gaan hervinden.
Dan zal er ook voor mij weer
een nieuw seizoen beginnen.…
Seizoenen
gedicht
2.0 met 12 stemmen 8.415 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
want wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks…
Seizoen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 372 Als de dagen weer gaan lengen,
de wolken minder tranen plengen,
als de klok weer wordt verzet,
dan staan de schaatsen weer in ’t vet.
Mensen wees dan op je hoede;
moeder krijgt de schoonmaakwoede,
zeult dagenlang met emmers sop -
‘Spic and Span’ knapt alles op.
Als moeder weer is uitgerust
en vader haar hartstocht’lijk kust,
terwijl de…
Seizoenen.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 392 Winter, winter,
Geef mij mijn
Adem terug.
Lente, lente,
Zet ze op een rij,
Kontjes omhoog.
Zomer, zomer
Alleen jouw warmte
Vertelt kleuren.
Herfst, herfst,
Jouw aanvang van
Verrotting adem ik.…
Seizoenen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 339 Onbewoonde klokken in lentetijd
tikten tot een nieuw seizoen
zich vol goede moed had aangemeld
waarin elk uur verstreek
Bevroren bloemen in zomertijd
verwaaien deden ze graag
in het hart van jouw aanwezigheid
die me altijd raken kon
Verzonnen boeken in herfsttijd
waar bleef het ware verhaal
wat een ieder lezen zou
de dag versneld voorbij…
Seizoen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Druipende neusgaten !
Hooikoorts is ergerlijk
Lopende ogen ’n
Vreselijk kruis
Dus kom ontgord nu die
botaniseertrommel
Vader en blijf eens ’n
avondje thuis…
mijn seizoen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 Onbekommerd
slenter ik door
zachte aarde
en ritselend blad
Laat voetsporen achter
en kijk niet om
De wind veegt
ze met
een nonchalant gebaar
weg
Verdwenen is mijn leven
Ik adem
witte wolkjes
Blaas plagend door
flonkerende nijverheid
En strijk met
een vinger voorzichtig
over de kwetsbaarheid
van de herfst
een geur…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.898 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
wat wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks valt…
Seizoenen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 388 Voor tuinders is de lente hét seizoen.
De zomer is er voor wie houdt van heet,
de herfst voor wie graag paddenstoelen eet,
en schaatsers moeten het met winter doen.
Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor;
verzaligd zoenen zij seizoenen door.…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 735 Najaar, vluchtend langs de wegen,
Bijna hebt gij afgelegd
't Rode kleed, dat losgeregen
Enkel aan één gesp nog hecht.
Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.
Ook Uw beide zusters duldden
Bij het afgaan van dit pad,
Dat mijn gul gebrachte hulde
Om een gunst…