5300 resultaten.
Want ik weet niet wie ik ben
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 Verdwaald in de
Donkere dwarrels
Van dit brein,
Kronkels die van
Geen ophouden weten -
Waarin ik koortsachtig op zoek
Ben naar hem die in deze
Eiwitkabels schijnt te huizen -
Ik zal niet eerder stoppen
Met zoeken dan wanneer ik
Hem gevonden heb,
Ik wil weten
Wie hij is,
Want ik weet niet
Wie ik ben…
Een plek om te onthouden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 Een halve middag
Had de visser
Zonder snoer, maar
Met een hele hoop
Zorgen in zijn kop
Met zijn stok zitten
Roeren in het kroos
Van dit afgelegen kanaal,
Probeerde hij orde
Aan te brengen in de chaos
Van zijn armzalige leventje -
Hier is het fijn, dacht hij,
Hier vind ik rust om mezelf
Te kunnen zijn - morgen wil
Ik hier…
Uiterste grens
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 75 Is het spoor bijster
In de doolhof van zijn
Brein -
Alleen de schedel
Nog weet grenzen
Te bewaken,
Uiterste grens waarachter
Leegte gaapt en waarin ooit
Voorgoed vervangen
Wordt door nooit…
Ketting zonder hond
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 132 Ketting zonder hond,
Vuur zonder vlammen
Water zonder druppels,
Aarde zonder grond
Lucht zonder zuurstof
Storm zonder wind -
Kind zonder ouders,
Ouders zonder kind…
Van goed en kwaad
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 279 Magere gedichten die
Als dunne bomen met
Kraakheldere takken
Het heelal aftasten
Op zoek naar de enige
Waarheid die hem verder
Helpen kan,
Deze bomen zijn het
Die - vroeg of laat -
Hem begeleiden op
Zijn zoektocht
Op weg naar de kennis
Van goed en kwaad…
Mens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 Eens, zeg je,
Zullen ze allemaal
Jan Arends kennen -
Met gitzwarte, holle ogen
Kijk je me aan vanaf
De omslag van het boek
Dat later over jouw leven
Is geschreven - even later
Zie ik je als een bezetene
Roeren in de koffie
Die jou maar niet met rust
Wil laten - ik keer terug
Naar het kaft van je biografie
En zie je in het…
Het schuurt en schrijnt en doet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 Het schuurt en schrijnt en doet
Met mij, pakt mij bij de strot,
Doet mijn hart en nieren
Zonder genade vol op slot,
Laat mijn razende gedachten
En bloed het kookpunt bereiken -
Alleen ogen nog die het doen,
Tot mijn verwarde blik opeens
Jou ontwaart, mens die de chaos
Heeft overleefd en mij kent
En herkent zoals ik ooit
Mijzelf…
Nonnen kennen dat niet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 Hoe kan liefde nu
Verboden zijn, als
Ze uit de aard van de mens
Vrijelijk gegeven wordt -
Nonnen zijn zwanger van liefde
Maar kennen de zwangerschap niet,
Weten niet hoe een man
Te maken in de buik…
Waarheid en fictie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Heb mijn leven geleefd
Zoals het op mij is
Overgekomen, meestentijds
Met mijn ik, vaak genoeg
Ook zonder, waarbij ik
Voor mijzelf een grote
Onbekende was, die misschien
Wel in mij leefde, of daar buiten,
Dat maakte ook niet uit -
In de verhalen de ik of misschien
Ook wel hij geschreven heeft, ik weet
Het gewoon niet, in mijn leven…
een dunnetje
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 337 voor Jan Arends
ook
ik
heb
destijds
nog
wel
eens
dunne
gedichten
geschreven
maar
ik heb
geen
flauw
idee
waar
ze
zijn
gebleven...…
that`s the question
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 282 De vraag die ons nu beiden kwelt:
,Wie heeft de vagina'
ik denk het is mijn Arend Jan,
want ik heb een Toyota.…
Who's That Lady?
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 418 De diva is weer eventjes in beeld,
En doet opeens een smeuïg boekje open,
Zo wil ze haar biografie verkopen:
Ze heeft met ‘iedereen’ het bed gedeeld.
Maar vreemd genoeg zegt Jan en alleman:
“La Paay? Helaas, daar weet ik niets meer van.”…
de hele v.v.l.
gedicht
2.0 met 14 stemmen 2.980 achter mij
en
zegt honend
Jan Arends
jij kan niet schrijven.
Jawel
de v.v.l
dat is
mijn vakbond.…
Die ene gedenkdag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 249 Jan' in Rijswijk
Dukaten in het vizier en zijn hand
Wetend hij is geboren en
Dit is niet het huis van vrees.
Deze extase keert ooit weer.
Deze dag waarin ook hij wenst te wonen.
Voetnoot: Geboorte Jan Arends (Johannes Cornelis Arends)…
Spichtige spreeuw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 259 Spichtige spreeuw,
Het graatmagere, kalende
Mannetje dat in zichzelf
Gevangen door de gangen
Van het gebouw zwerft,
Schichtig bewegend over
Het kale, koude beton
Waaruit alle leven verdwenen is,
Maar waar hij geacht wordt
Het zijne weer op te pakken -
Op weg naar die ene deur
Waar zijn Vriend de behandelaar
Kantoor houdt, en…
Moriturio
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 933 Jan Arends, Jan Emmens:
leven te donker, gedichten te over,
de dood opgebiecht het leven
gewikt en gewogen.
Ga dan maar vallen,
het laatste gedicht is het lichtste,
het zwaarste, het nekt uit een soort
mededogen van overgewicht.
Lieve dood , o zo helder,
wat ben je toch licht.…
Als ik tijd van leven heb
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Als ik tijd
van leven heb,
zeg je,
Wil ik naar
het buitenland,
op wereldreis
Naar Brazilië, Amerika
en minstens één
van beide polen -
Jammer alleen dat
je geen tijd hebt
om te leven in het nu,
Dat je geen tijd
voor leven hebt…
na spraakzaamheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 245 voor Jan Arends
opdat hij mensen
zou horen lachen
bij zijn graf
opdat er bloemen
bloeien uit bloemen
van gisteren
opdat zijn handen
eindelijk
eindelijk
zijn lege handen
nooit meer spaarzaam
moeten zijn
Lejo van Kuijeren…
na de spaarzaamheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 240 (voor Jan Arends
ter nagedachtenis)
opdat hij
de mensen zou
horen lachen
bij zijn graf
opdat er bloemen
bloeien
uit de bloemen
van gisteren
opdat
zijn handen
eindelijk...
eindelijk
zijn lege handen
nooit meer
spaarzaam
zullen zijn…
Voor Jan Arends
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.272 Voor mij
is angst
een
ziekte
daardoor
ben ik
nergens
bang voor
maar wel
bijna
overal
ziek van
-----------
Uit: 'De Allesvrezer', 1997.…
Spraakles van een engel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 214 Vastgelopen in luidloos lallen
naar hatelijke droomdemonen
verstopt in het gras
naast deze weg,
duikt de stomme geest
van een verloren ziel
in om het even welk gat,
naar wie weet hemel of
misschien zelfs de hel,
verlangt ze terug
naar de tijd
van ver hiervoor,
naar de staat van
het ongeboren zijn.…
Verontrustend dun
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Ben gesprongen
De zevende hemel in
Maar miste de afslag,
Wilde nog keren op de weg,
Maar dat was waanzin,
Want ik was mezelf al voorbij -
Een hemel verderop kwam ik
Terecht, de achtste, zeg maar,
En kon het verschil zo een
Twee drie niet meteen
Ontdekken, behalve dan
Dat alle geluk van de
Zevende zichtbaar omgekeerd
Was in…
Wat er nog van over is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Mijn moeder had
Een stenen kind
Gebaard, dus moest ik
Het leven door met
Een hart van steen -
Nu mijn leven
Aan het einde komt
Is er van het
Innerlijk gesteente
Niet veel meer over,
Het is uitgebikt
Met woorden als beitels
En aangevreten door
De tand van de tijd…
Als jij overdag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 Als jij overdag
Geen oog hebt
Voor mij,
Niet naar mij
Luist'ren wil,
Dan ben ik
Veroordeeld tot
De nacht om je
Aandacht te trekken,
Om je te
Laten merken
Dat ik er ben…
Trotzdem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 227 ( voor Jan Arends )
Hij had de eeuwigheid lief, die cent van grote waarde,
dat lachen boven al het aardse, de kronkelwegen van
aardverschuivingen boven het melkwegstelsel, gesteld
dat we daar eens wodka van maken en klinken met God
op zoiets als de genade voor allen en het temperament
in volle extremiteit.…
De man denkt de vader
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 124 De man denkt de vader
Die hij nooit gekend heeft,
Die alleen in zijn
Diepste dromen
Zijn vader heeft
Kunnen zijn,
Droombeeld van
Werkelijkheid en
Verbeelding waarin
Het verloren gegane
Aanraakbaar dichtbij komt…
Weeskind van zijn eigenwaarde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Van wie het gevoel
Van zelf en eigen
Al gestorven was
Toen hij nog maar
Een kleine jongen was,
Die vanaf dat moment opgroeide
In een andere waarheid -
Hem werd doorgaans verteld
Dat hij zich vergiste in de
Werkelijkheid, omdat hij
Er voornamelijk buiten stond -
Vluchtte in dromen
En gedichten, in verzen die
Zijn verloren gegane…
Muren van huid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 Een dakloze ben ik
In 't diepst van
Mijn gedachten
Ben niet
Van hout of steen
Maar van mezelf
Vervreemd
Muren van huid
Staan overeind
Maar dakloos blijf ik
In 't diepst
Van mijn gedachten
Ben zonder huis,
Ben zonder dak -
Slechts in woorden
Woon ik nog,
Alleen de taal
Verleent mij nog
Onderdak…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Elk moment van de dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Met wanen die hem
Elk moment van de dag
Op nieuwe ideeën brengen
Reist hij in zijn hoofd
De hele wereld af, en
Verder ook nog een
Flink stuk van het heelal -
Werkelijk geen ster
Schijnt hij te missen,
Hij komt immers overal,
En toch lijkt hij zich
In zijn eigen werkelijkheid
Deerlijk te vergissen…