Alle inzendingen over LEVEN OR Ontwikkeling OR Individu

Die nacht was ik een jaar of dertig. Die nacht opgestaan. Het regende uiteraard. En ik werd ontdubbeling gewaar. Mijn klef, laf ego vastgespeld aan mijn dubbel vel liet los, genadig, ordentelijk. Voorspeld: kinderen (drie), teckels (twee), bridge, anjers, Verzamelde werken, testament. Ik viel. ik liet mij liggen. Als een slagroomtaart…

verstikkend het keurslijf waarin ze zich opgesloten voelt zij is niet iemand van regeltjes het zijn de vormen waartegen zij zich verzet graag wandelt ze op het randje om haar horizon te ontvouwen vergroot haar visie de speelruimte waarin zij zich laaft aan al het goede…

Bind mijn rechtervoet maar aan de jouwe Smeed jouw plannen met mijn warmte Gebruik mijn ogen om de wereld te zien en wacht gespannen de volgende stap af…

Vroeger was ik knoppenkind Nauwelijks van mijn kleur bewust Maar nu ik groter ben gegroeid Ben ik gerust...…

om een of andere reden die zo op het oog nogal onbenullig lijkt tel ik de tegels van de stoep voordat de grond onder mijn voeten bezwijkt ik wijk van diepgezonken wegen mijd ingesleten, rechte paden stap door het oog van de naald wuif takken weg, blijf doorwaden met spinrag in het bezwete gelaat met licht tussen gebladerte als respijt…

in deze uitgestrekte vlakte waar tekens onbekommerd door het luchtruim zweven waar de woestijnwind ze tenslotte op de knieën dwingt en de hitte hun onbeduidendheid tot een vesting samensmelt het is daar in die eindeloze vlakte waar het ongeletterde net zo lang op de poorten beukt tot het verborgene zich ontpoppen kan tot uitgesproken…

'Nu vissen wij in de Baai der Neontetra's, mijnheer Slauerhoff.'…

gevleugeld scheert ze over aardse vreugdevuren ze zal de winter verjagen de onderhuidse stilte doorbreken die haar vleugels eens verlamde…

je bent een levende kustlijn in wording een landschap waarin je kunt verdwijnen weggeblazen onder zand achter watermuren een rode slagader op de wegenkaart aanjager van onvoorspelbare vuren je wijst de afwijzing zijn grens je bent een verhaal in wording…

voorzichtig steek ik mijn voelhorens uit open mijn oren voor een ongehoord geluid het is de schreeuw om aandacht die klinkt en waar menig individu in verdrinkt, in verzinkt de eenzaamheid is te triest, ongeschreven blijven kleine mensjes toch maar leven totdat iemand zegt dat ze iemand zijn het rijmt niet meer, maar ik ben het er wel mee…

Over heel de verre einder hangt een waas van verwachting een droom die toekomst heet waar wij van afstand kijken in hoop en zwaar verlangen van nadering tot elkaar geen afgunst of kijven leven in menswaardig bestaan en onze energie besteden in ontwikkeling en hulp aan hen die zwakker zijn waar de einder nader komt wie geen helpende…

Het is boven alle twijfel verheven, Op die leeftijd begin je pas te leven, Wordt je je vrijheid teruggeven. Je hebt dan nog een tijd Voor de ontwikkeling van je eigenheid.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Kijken naar de wereld, door de ogen van een individu met een stil geweten, daar ligt de kern van ons wezen, het één zijn in de reinste vorm.…

jij was niet echt het typje van de neuzen in de wind gewoon een lief en aardig kind tot je tenen iets sneller groeiden dan normaal en jij ze vaker stootten met pijn aan veel omhaal jij verliet de wereld in je eigen keus had met anderen wat minder te maken ze konden je gelukkig ook nauwelijks raken je blik keek verder dan je…

Zij liet mij Uit alle hoeken Van de kamer Zichzelf zien Lichtte op Met figuur Gezicht en Voorkomen In complimenten Aan de genen Van haar ouders Het reproductieve Gen lijkt in haar Vingers te hebben Gezeten of zouden Resultaten de Fundamenten Kunnen zijn voor De grote zoektocht Naar zichzelf Die blijkbaar nog Niet is afgerond…

jij weet stromen lucht te laten dromen als een spelend orkest in de kleine bewegingen van je handen meng je warm en koud tot contrast dat jeugdig houdt preluderend en activerend tot een atmosferische flow met hotspots a gogo horizon verwijdend zal de impact zijn van het nieuwe heelal dat zal stromen naar overal waar dromen…

De natuur zal zich herstellen De aarde wordt weer mooi In jou laten aarde en natuur zich voorstellen Zij stromen samen in elke huidplooi van jouw eindeloos prikkelende lichaam Grenzen zijn jou onbekend Jij bent een alles zuiverend membraam dat met overweldigend talent voortdurend geboorte geeft aan bedwelmende fantasie In jouw natuur leeft…

ik weet dat in mijn lucide werkelijkheid de absurditeit van de wereld snakt naar een thuis in Utrecht of Abcoude met vreemde kostgangers moet het leven zuiver zijn nu ik me ontwikkel in stugge dwaasheid van mijn fabuleren voel ik mij steeds meer thuis in hogere sferen.…

het was niet dat ze zijn stem niet hoorde ze voelde alleen de kilte die haar lijf bekroop het was niet dat ze zijn gezicht niet waarnam ze kon slechts staren naar een pratende mond het was niet dat ze niet op hem reageerde ze glimlachte wat knikte ja knikte nee het was niet dat ze na het gesprek bleef zitten…

Genen wil geschiedt, geen wil doet teniet wat genen, stam op stam, onderwezen, waar het individu naief is gebleken.…

Gedachtevol loop ik door de straten Als een ondernemer in hart en nieren Met nieuwe ondernemingen, want ik Voel me toch zo vrij als een individu.…

Geef niet af en houd vast wat je weet is een anker. Neem wat leeft tot dieper zin en blik het oog tot een gave. Wat schenkt uit eigen beweging heeft een luister die jou verheft. Hoor de stem die verder roept en veeg je voeten aan verwijten. Ontwijk alleen hen die sturen beter dan jij één richting gaan.…

jij geeft mij weer nieuw leven bij het ochtendkrieken als nooit tevoren……

Dat jij je leven hebt gegeven voor een ander zijn geluk dat kan ik best begrijpen maar dat maakte bij jou wat stuk.…

Een missie, een leven. Een hartstocht, die zich meer deed en doet uitleven. Een richting, een bekentenis die leeft om te leven. Een leven om te geven om leven.…

Wolvega Noord, des morgens vroeg 2007 -2010 Ik heb de hel bezocht, Inclusief haar duivels Met ontstoken ogen Die mij spottend jouwden Om mijn zichtbaar onvermogen En die vertelden Dat zelfs de reis Naar gene zijde Ondanks mijn zondeval Ook voorwaar niet lukken zal…

Als jij zegt dat individu En context uitgangspunt Voor psychiatrisch onderzoek Moeten zijn worden jouw Woorden genuanceerd als hij Zegt dat het ziektebeeld Voor een groot deel wordt bepaald Door alle moeilijkheden die mensen Eigen zijn en beweert dat alleen Zij die ten diepste aan het leven Lijden aanspraak mogen maken op Vergoeding…

De zomer ademt alweer haar laatste adem vurig brandt de koperen bol door geen zoektocht meer ontwikkeling in ieder nieuw kasteel zielsverwant in een vlak overvloedig groen land leuk is gewoon plezant en het zand danst net als ieder in dit leven die dit leven leeft een engel geeft.…