Alle inzendingen over Laatste Blik

met haar kleine broze hand in de mijne keek ik haar aan een laatste blik ik las de wereld in haar ogen…

Nog ‘n laatste blik in haar tas twee tanga´s een T shirt signaalgroene legging intiemspray kleefpasta…

Een laatste blik op jouw gezicht, mijn ogen die jouw trekken scannen om ze te branden in mijn hoofd, een laatste streling op jouw zachte handen die mij koesterden wanneer het nodig was, een laatste blik, een laatste groet voordat de kist gesloten wordt.…

De laatste keer Zoals je was En ons verliet Zo zal jij altijd bij mij blijven Jouw laatste blik Die laatste lach Die niemand kent Zo zal ik jou in mijn dromen volgen Mijn liefde voor jou Is verankerd in mij Jouw licht blijft schijnen Zo zal jouw ziel blijven bestaan Het leven gaat door Is in een seconde voorbij Maar je moet weten…

met gebroken stem gestokt verdriet een laatste blik tedere kus hartverscheurend waarom nu samen dromen is niet meer heengegaan in een traan hoop verloren laat mij gaan…

blik was niet voor mij…

De deur dicht, Een laatste blik, Een laatste aanraking, Vaarwel, Afscheid voor een tijdje, Dag Tot vlug De deur dicht, Een hart vol herinneringen, Een traan dwarrelt, Vloeit weg, Weg van de deur, de deur dicht.…

De tijd Trekt jou Verder en verder Weg Maar Ik wil niet vergeten Je stem, Je lach, Je geur, Je laatste blik Ze staan gebrand In mijn geheugen Ik koester ze, Diep in mij Verborgen, Geborgen Wil ik nooit Vergeten…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

Waar de wind streelt door mijn haren Waar de golven beuken op de rotsen Daar vind ik mijn rust Zie de meeuwen in hun vlucht Als witte geesten Die mij steels verleiden Langzaam verdwijn ik in De omringende mist Van vergetelheid Een laatste blik Op de wereld achter mij Vol verloren dromen Daar zie ik je, in een witte jurk gekleed…

en wat was je laatste zin? Even gaat alles aan je voorbij tijd staat stil, gevoel staat uit er is nog zo veel dat je nog had willen zeggen. Hoe was die laatste blik en wat was die laatste grap? het staat niet zuiver in herinnering en dat, dat doet verdomde pijn. -omdat je weet dat het nooit meer zo zal zijn-…

Mijn laatste gedachten heb ik. Hijzelf is er niet meer. Mijn herinneringen heb ik, Ze zijn van heel ver terug. Ik heb zijn laatste blik gezien, Al was het maar even vlug. Geliefden zitten met het gevoel, Zijn laatste momenten zijn afgezwakt. Maar ik zal lief afscheid nemen, Als zijn kist de grond in zakt.…

Met vleugels van licht zeilend op sterrenwind navigeren op hemellicht laverend scheren langs sterren en planeten, bij Centauri Alfa overstag laatste blik op thuis het stervende zonnestelsel aarde verzinkt in de zon die z’n kinderen opvreet…

nu zit ik hier ik wou dat je daar nog zat dan had ik nu niet jouw laatste blik in mijn gedachten. alleen nog maar herinneringen en een gesloten deur blijven over... en een wens ik wou dat je daar nog zat…

Meegetrokken, plots ontstemd Mijn ene hand die jou omklemt Je knokige vingers, ik voel de kou En schreeuw zodra ik ze als stof aanschouw Ik kijk je aan, een laatste blik Herkenning lukt me al niet meer Dan geef je me een afscheidsknik En zwijgt hierop voor de laatste keer Ik zal je weer ontmoeten En zie mezelf gaan…

waar stilte ademt in de laatste tekens leven rouwt afscheid in het alom aanwezig zijn van pijn er is geen strijd maar een serene rust van overgave de hand voelt warm in bevestiging van samen nog klonk je naam in de herkenning van zijn laatste blik inkeer ademt stilte heel zachtjes sluit ook zijn gezicht…

"Het Einde" Aan een ieder als : Een laatste brief, Een laatste groet, Hij voelt het einde komen, kijkt naar zijn ouders met: Een laatste blik, Dankt hen voor alles met: Een laatste knik, Pap, Mam, dit was voor mij: Een laatste nacht, Een laatste dag, Een glimlach trekt over…

Zo in elkaar verstrengeld Nemen wij afscheid van elkaar Jij gaat een leven verder Dit zwijgende afscheid voelt zo onwaar Nog een laatste blik Met vele gedachten Mijn laatste gebaar Ik laat jou los Fluister bedankt En zeg heel dankbaar ‘Het ga jou goed mijn vrind, ik heb van je gehouden, en met mijn hart en ziel bemind’…

weer gaan de mussen dood sterft landschappelijk schoon in de klauwen van de stad beschermd natuurgezicht werpt nog een laatste blik voordat de ogen worden uitgestoken eeuwenoude kavels zijn door bulldozers ontrafeld opnieuw gebreid tot vinexwijk van wol en losse draadjes maar geen gaatjes voor een nest weer zijn de mussen weggepest…

Is dit nou echt het laatste.. Laatste woord... Laatste blik.. Laatste aanraking.. Voordat ik afscheid moet en zal nemen? Het geloven van is een besef van machteloosheid. Kan niet meer terug.. Zal het moeten doen met herinneringen van toen en nu.. Voel me alleen.. Het gevoel dat ik alleen nog pijn en verdriet heb..…

Als een dor blad Dat overbodig is Aan je sterke takken Dwarrelde ik omlaag Mijn enige hoop Was dicht te belanden Aan je krachtige stam Totdat ik werd meegevoerd Door een harteloze Windvlaag Over mijn schouder Wierp ik een laatste blik Want het hart bleef achter bij jou Maar jij…jij had je al omgedraaid Meegevoerd door een harteloze…

De laatste knoop is doorgehakt. Een laatste blik, een laatste traan. De laatste deur hard dichtgeklapt. En zij is zwijgend heengegaan.…

aan wie ik allemaal niet dacht deze avond het is pijnlijk ik dacht aan iedereen het is volle maan in het park en de vijver rimpelt niet eens gedachten een paar zinnen zeg me wel te rusten en tot morgen een laatste blik een kus een omarming het park is mooi in het donker de honden blaffen, waarom blaffen ze nou ja…

stook de vuren loeiend heet er branden engelen in de rook waar ik de namen niet van weet ze spoken door mijn geest het was richten op gezichten om de laatste blik te missen voor de kogel floot en insloeg met een niet te missen dood kan hun stemmen niet vergeten ze knagen aan geweten stook de vuren gloeiend heet menselijk…

Met mijn laatste blik naar buiten hoor ik een windvlaag seinend fluiten. Een zacht en vaag gefluister maakt dat ik nog wat beter luister. Maar tot mijn allergrootste spijt raak ik zijn stem al snel weer kwijt. Want de schoten vuur van regen houden plots zijn woorden tegen.…

Onbereikbaar zijn de lippen tot vergankelijkheid geplakt de dood lijkt nu pas echt te leven in tastbaar wit satijn verpakt poedertjes hielpen gisteren niet ze kleuren vandaag het gelaat tot een vredig slapend gezicht dat pijn en verdriet achterlaat een laatste blik op de scheiding gelegd door andermans`hand vaarweltranen gedrenkt in linten…

Een laatste blik en uitzicht voelt zo irreëel Wil nog zoveel doen graag waarschijnlijk veel te veel Zal ik ooit echt wel klaar zijn met het leven hier Heb ook genoeg geklaagd, hoor maar had ook veel plezier Nu lig ik hier te wachten totdat het einde komt Afscheid van al mijn vrienden en de muziek verstomt Het moment is nu dan toch…

de hemel huilt op de tere witte rozen een zachte deken daaronder zwijgt hij zijn glimlach blijft en verzacht de pijn veelvuldig waardig nijgen een laatste blik in de aarde waar deze moedige man rust zo ver weg van de wereld en zo dichtbij in ons hart teruggegeven aan de aarde die nu triomfantelijk deelt in het brood der engelen…

Het waren van die onbenulligheden elke dag het zat me weer eens niet mee ik walgend van geweld besloot te gaan een laatste blik op de canapé en het boek voor twee jij draait met de sleutel het slot knarst een slag verderom ik hol zonder achterom te kijken blootvoets in de aarde ik liefde en vrede ik voel de…

Ik zie de laatste blik in je ogen; je wist van niets en toch zo vol pijn ik vraag me af of je toen al kon weten dat ik er nooit meer voor je zou zijn. En nu ik afscheid heb genomen van de taal die jij toen sprak, nu pas begin ik te begrijpen wat ik toen in jouw ogen las.…