13338 resultaten.
Een ster
poëzie
4.0 met 7 stemmen 731 De tijd
is als de kille en dorre zee, die zwoegt noch krijt.
Ik ben alleen; ik pers mijn strakke lippen samen
op eenzaam deze grote sterre, die ze bijt.…
Korniche
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 47 De lange strip
Doorheen de chaos en alle zoetigheden
Zie je de waarheid op ieders lip
De waarheid van het licht en kwaad op het verleden
Man vrouw jong en oud willen niks anders dan alle miserie vergeten
Lachen zonder lach en huilen zonder traan
Het leven leeft hier maar het voelt verlaten aan
Iedereen heeft wel wat geklaag
En heeft hier…
GEBORENE IN DE MORGEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.332 Geborene in de morgen,
Gestorvene in de nacht,
Uw dood slechts heeft ons zorgen,
Uw leven heil gebracht.
Ach, slechts een viertal jaren
Waart gij in ons bezit;
Zo wij gelukkig waren,
Lief kind, gij maakte ons dit.
Slechts tweemaal, beste jongen,
Hebt ge in uw kort bestaan
Tot schreien mij gedwongen,
Liet ik om u een traan.
Als d’ eerste…
Gedaalder zonne
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.827 Aan het golfgeruis huwt
't Westewindje, dat luwt,
Zijn klaag'lijk, melodisch gefluister,
En de scheem'ring slechts rest,
Nu de zon daalde in 't west,
Een poos nog - en de aard ligt in 't duister.
En geen stem meer in 't rond,
Die nog leven verkondt.
't Is stil in het woud, in de weide,
En onzichtbaar, maar zacht
Daalt een weldoende…
Naar buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.738 Och, mijn geleerde boeken,
Trezoren onzer taal,
Geef me oorlof, dat ik buiten
Eens eind'lijk ademhaal.
Die taal- en spellingskwesties
Zijn nuttig ja en fraai,
Maar 'k word daarvan ten leste
Zo akelig suf en saai.
Geef me oorlof, - och, daar buiten
Wenkt mij de zonneschijn.
'k Moet, waar de vog'len fluiten
En lui en ledig zijn.…
De reuzenketel
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.559 ‘Ja, wat men toch al vreemde dingen
in Frankrijk heeft,’ zei stuurman Jaap,
‘Zo zag ik daar eens op een akker
een raap, een echte reuzenraap.
Ze was zo groot als… dat huisje,
ik kon er heus niet óver zien,
en om ze van het land te halen,
gebruikte men een man of tien.’
-‘Wel, wel!’ sprak Teunis.’ Nu, ik reisde
in Duitsland, voor mijn ambacht…
Hier is het feest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 De zon komt aarzelend op
gaat sprankelend ten onder
De liefdevolle eenzaamheid
zal zonder jou, mijn lief
nooit meer dezelfde zijn
Ik zie jou zo graag
zonder woorden fluisteren
naar je ademhaling luisteren
alsof voor de eerste keer
een nachtegaal zich horen laat
Gevangen tussen zon en maan
ben jij het baken en boei
zelfs op…
die lente zo fleurig
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 180 vogeltjes zingen, verwelkomen morgenstond
het zonnetje priemt zwak door de bomen
vroeg uit de veren is goud in de mond
mensen kunnen nu opnieuw gaan dromen
de lente springt dansend door het land
ze laat al terug zovele dingen bloeien
natuur en heelal smeden een ware band
de kinderen willen in bossen gaan stoeien
het lachen verschijnt, het…
Klaas Vaak
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen.
Ik besefte dat ik had gedroomd,
maar de beelden waren reeds vervlogen.
Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen.
Het zou mij moeten aansporen,
maar ik wist niet hoe of waar te beginnen.
Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten.
Geeuwend draaide ik op mijn…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 315 Geeft vreugde in het oud gemoed,
brengt mij de lente heel nabij.
Laat me opnieuw verlangen,
maakt me weer jong en blij.
Buiten geurt het overal,
met prachtig tere tinten.
Met bloemen zonder tal,
die uit de aarde spruiten.
Het lauwe windje speelt,
de lucht is vol met fluiten.
Ik kan alleen maar zwijgen
bij al dit jubelend lentespel.…
Buikvlinderkast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 Lieve Lente, wat was je ver weg
op zoek naar het nog niet gevonden
paarse paasei. 't Kwam uit een planten-
pot verstopt achter de bruine hoop
Ijdele herfstblaadjes in een hoek
gedreven door koude harde wind;
er kwam maar geen verlossend einde,
lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…
De laatste zwaluw
poëzie
4.0 met 3 stemmen 662 dan de lente ons weer!…
Verlangen…
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 171 De blauwe regen op ons pleintje,
tooit zich wazig groen.
Zijn lange vingers tastend,
naar de warme lentezon.
Hij moet zich haasten,
't is al April, dus niet gewacht.
Nog maar enkele weken,
tot zijn bloesempracht.
De merel wil zo graag
Zijn nestje bouwen.
Terwijl hij wacht
op zijn dichte bladervracht.
Bij het dalen van de avondzon,…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Het voorjaar spreidt zich uit,
met een tapijt van bloemen.
Fel kleurend
in de vroege lentezon.
De donkere aarde dekkend,
sierend, als op een feest.
Daarboven jubelen weer de vogels,
driftig trillend in hun liefdesgloed.
De mens aanschouwt dit sprookje
opnieuw, met grote vreugd.
Het doet opnieuw een snaartje trillen
in een wat oud gemoed…
Lente!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 611 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter
De dagen langer en de nachten korter
De appelboom loopt al een beetje uit
De laatste dagen voel ik me... 'Al dente'
Straks ook nog naar de tandartsassistente!…
In amper 1 week
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 Van vorst, ijs, sneeuw en kou
is het buiten bijna lente
zie ik de narcissen staan
en de sneeuwklokjes parmantig.
In amper een week tijd, van
ijs en vrieskou
naar zomerse temperaturen
tulpen in vazen en zon op de muren.…
Woning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Een kloppende specht
vogels vliegen met takjes
woningzoekenden…
Hot in Holland
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 222 Wie krijgt haar boer en vindt de boer zijn vrouw
Zal Linda ooit nog in maat 40 passen
Gaat Paay nu zelf ook iemand onder plassen
En wat moet Jinek verder zonder Pauw
Is Rokjesdag al officieel begonnen
En heeft Humberto echt iets met Dionne?…
Longyearbyen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 De zon gaat na de lente niet meer onder.
In de winter is het altijd nacht.
De stad wordt omgeven door spitse bergen,
en de zee van Willem Barentsz.
Wie Spitsbergen heeft bezocht krijgt heimwee.
Wie er verwonderd rondliep raakt besmet.
Het virus nam ik met me mee.
Naar dichtbevolkte landen.
Naar de Lage Landen bij de Zee.…
Schaduwmuziek
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 49 we dansten op
schaduwmuziek
van een wolkende
zon die oplichtte
in het blauw van
je ogen door
een dromerige
wit krullende zee
wind vlaagde
in haar dat
zich speels
met warme
zomer vulde
waar blond als
contrast de
uitdaging streepte
we duinden
door het hoge
helmgras dat
fluwelig deinde
in uitnodiging
om liefde loom
liggend…
Echt hemel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 900 Met het koekje van de hema
hand in hand
bij de zee gestaan.
Nog de groeten van
een ster gedaan.
Thuisgekomen
van het feest
riep ze mama, mama
ik ben in
de hemel geweest.…
Het bruinverbrande bloot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 ik zag je in het avondrood
na een dag vol zee en zon
je oogde lief het bruinverbrande bloot
dat contrasteerde met het
fraai oplichtend blond waarin ik
sporen van de golven vond
je kus was koel en zilt
het waterzout vroeg dorsten
lessend om nog meer
je hand speelde met zand
jij blikte met helder blauwe ogen
het genieten van een…
Glazen toontjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 jij spreekt met
glazen toontjes
die verwaaien
in de wind
waar ik vaagjes
melodieën hoor
uit jouw jeugd
als spelend kind
in je haren
dartelt zon
op zoek naar
lichtend blond
heldere ogen
kaatsen lente
als jij dansend
naar mij komt
wij schaduwen
de boulevard
spiegelen samen
het verliefde paar…
Die blauwe ogen geeft
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 177 in ogenschouw
een lucht vol wolken
meeuwen op hun vlucht
het doorkomen van zon
die blauwe ogen geeft
oplost wat nog vorm heeft
in schaduw zich
op strand begeeft en
in het wit van branding sterft
stralend opent dan de dag
onder gezag van zon en zee
meeuwen deinen op de golven mee…
Nestelde wind een lentekind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 je zwaaide
witte handen
wierp me
een rode glimlach toe
uit je gebruind gezicht
in je ogen
danste zomerblauw
een warme zon
en in je haar nestelde
wind een lentekind
de branding kabbelde
als toen sloeg in
groene golfjes over
spatte op het strand
wit schuim nog op je hand…
beloof geen galjoenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 566 , jouw boom
is mijn land waar ik nestel in
takken en lente eet uit jouw hand…
een zacht verbaasd gezicht
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 675 bent
streel wat
je nooit echt
genietend hebt gekend
ik zie het blonde wicht
een zacht verbaasd
gezicht op deze wereld
handen schrijven
poëzie in zand en
dichten blanke duinen
we gingen op
en in elkaar toen vloed
het strand afstruinde
lachend naar een
halve maan die in
rood de zon opruimde
in geel heb ik
je liefgehad, de zee…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
Stilte uit een droom
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 2.476 Als een dichter niet meer bij de mensen is
geen persoonlijke haven kent in ’t geweten
dan gaat er niemand zonder heimwee naar zee
en als je ademt zonder innerlijke lente
weet je nooit of er een ochtend komt
is verlangen een metafoor zonder gevoel
maar bij de boom is er bekeerde stilte
wordt het niemandsland in een droom bewaard.…