Alle inzendingen over Liefde OR Appel

Schud de boom wacht niet op plukkers - appel op je hoofd. De oogst is binnen appels en peren leken weer niet op elkaar. Het fruit van de boom heeft zijn vruchten te danken aan sterke wortels.…

Een simpele Purmerender deed Appel en Brood in een blender hij at van die pap en werd in een klap kunstzinnig en ook veel bekender.…

Het ruige herfstbos, vol dooreengeweven loof, heeft kunstig aanzien van oude, gerimpelde, maar smakelijke appels.…

Kijk af en toe nog even om naar het kind dat in de verte staart boven in die appelboom temidden van de appelgaard Kijk af en toe nog even om naar die blije kinderhand waarin een appel is gaan glimmen als een grote diamant Kijk af en toe nog even om naar het kind dat vrolijk fluit in zijn handje zeven appels dans hij blij de weg vooruit…

Er is geen appel te bekennen, geen vijgenblad ligt in de weg. Maar bij elke aanraking wijk je van me vandaan, je bent een lichaam van mist. Ik wil je bevriezen maar er is vannacht teveel zomer in mijn slaap zodat je als regen op me neerklettert, geen vijgenblad om onder te schuilen, geen appel voor de dorst.…

Borsten als rijpe appels verleidden de man eens tot het naakte liefdesspel. De streling van de tepels in een afglijden naar de buik en navel. Toch konden de borsten hem altijd bekoren; gaven zijn nimmer enige spijt. Minder strak rimpelen nu nog de appels; is de sex ook van deze tijd.…

Liefde was pindakaas, honing en stroop een appel, een peer, een banaan in de loop Liefde was werken met heel veel plezier dan weer eens daar en nu weer eens hier Liefde was zorgzaam, een kaars in een glas behoeden voor uitgaan, als jij er niet was Liefde was kamperen in een kleine tent ja het regent wat, ben jij nou een vent Liefde was…

Soms Soms doet het leven mij pijn Nouja het leven… De mens De mens doet mij soms pijn Niet ieder mens Maar ik geef toe dat er een aantal rotte appels tussen zitten Rotte appels die mijn leven een stuk zuurder doen smaken Door mij telkens een geniepig duwtje te geven waardoor ik onderuit val Onderuit in mijn zelfvertrouwen Onderuit in mijn…

Den-Adams appel Klok-huis zaad X(Y) chromosoom Waarlijks oom een zoon…

ons rest liefde die wij elkander kunnen geven in een nog dromend samenleven…

wij hebben liefde zien bloeien in lente en zomers geluk bij het oogsten in speelse hoogmoed verboden vruchten geplukt het was paradijselijk met de appel en slang zij maakten ons niet bang onaantastbaar in samen voelden wij ons vrij hadden lak aan ja nee en amen het herfstte in pressie stormde heftig in spel de tegenwind maakte…

haar leven, misgunt ze mij dat niet, wat smeekt uit haar wezen dat ze droeg, een eindeloze liefde waarom ze vroeg en altijd predikt.…

maar deze zure appel niet die grimas om je wrange mond is verbeten stoïcijnenverdriet.…

Ik geniet mateloos hoe je in die ongeschilde appel bijt Een onrijpe appel bovendien Me daarna wat verzuurd aankijkt met je verstrooide blik gefixeerd op een onbestemde plek En me laat geloven dat niets je wat kan schelen Je tandpastawitte tanden in het vlees zet en daar sporen achterlaat als een carnivoor in de nog warme prooi Het sap…

Zo at ik appels, de knieën opgetrokken voor het vuur, terwijl mijn vader 'Warum weinst du' zong... Ik huil voor de tijd die nu tot mijmeren dwingt, want geen appel smaakt nog hetzelfde en de stem van mijn vader is al lang niet meer...…

Uit Nederland vertrekken Ik doe een Christen Democratisch Appel op Camiel Eurlings te emigreren naar een land waar je vrouwen mag slaan en dat land te vertegenwoordigen voor welk doel dan ook!…

Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij zonder mij uit zonder mij uit tot huid zonder u uit tot huid zonder mij zonder mij uit.…

Onze groenteboer in Appelscha Een beste man maar met veel poeha Probeert zijn peren Me aan te smeren Terwijl ik alleen voor appels ga…

appels nu jij zo naast me zit je handen zedig afzijdig als was ik een vreemde een melaatse aidslijder en mocht je kunnen die muur naast je negeren om zomaar van me af te gaan zitten wie weet kunnen we zelfs proeven van die verrekte gore appels en misschien kan ik wel een muilpeer op die van jou verkopen voor een dag of twee misschien…

dan zal het rusten zoals de mond die ik ooit kuste de golf die de liefde bluste de lusten en het kattekwaad…

de gespen van gedragen sandalen hebben het vlees verwond, het schoeisel terzijde gelegd het bloed gedept met liefde zo ook verpleegd met bloemen doch de lucht klaart ook vandaag en zoek ik naar passende stappers waarmee ik de gaard kan bezoeken waar de al gestorven bloeisels zich rijpen naar de aard van appels ergens voel ik het weer…

ik schuw de hemel in het paradijs zij groeit in terminaal terwijl ik liever blijf in elkaar is warme liefde eindelijk gevonden waarvan we het bestaan nooit echt konden doorgronden in de boom met appel en de macht over bestaan laat ik de slang zijn duistere gangen gaan maar hap niet op bevel ik weet het ondertussen wel wantin…

Al valt de appel van de boom, er was slechts tijdelijk verband, de binding maar een droom. Nog voor de appel is geland verliest het houvast elke toom: een pit belooft een nieuwe plant. De boom kan wortels daarom slaan,´ met takken minzaam overdekken, het nieuwe zal die ooit weerstaan, zich aan de boom vanzelf onttrekken.…

Drie aubergines – niet te groot, Of nee, doe er dan toch maar vier Lekker, grillen en met vers brood Twee peren en die appel hier Ik heb altijd “anders nog iets?”…

jij zure appel een boom en een vader zoeken naar 1 wording van hetzelfde zijn. Beweging 1 parig rechtstandig en een schepping is.…

de geur van appelen speur ik in je haar de boomgaard van verlangen in je gebaar de wolligheid van schapen het welig dauwen van het gras alsof je een landschap van de zomer was.…

‘In plaats van in gips wordt straks’, zei ze pips, ‘in heel zure appels gebeten!’…

School is een zure appel waar je doorheen moet bijten, maar misschien wordt hij ooit zo sappig zoet dat ik hem zelfs lekker ga vinden...…

Jezus verandert water in wijn in Kana moet het de beste zijn druiven van Eden moeten ze weten de appels zaten vol van venijn !…

Constant bleef nooit stille staan in stilte bleef hij verder gaan na Cobra Corneille Appel deed hij een appél voor Nieuw Babylon toekomst van ruimte en zon er was genoeg ruimte onder zijn zon einde Grote Wittenburgerstraat op het oude lange eiland tegen de waterkant in een oude school zag men hem jarenlang onvermoeibaar gaan en komen…