Alle inzendingen over Liefde OR Dood OR Laatste adem

Vol met de lucht van haar lieffie opgeblazen op die tragische dag Nu, een jaar na die zwarte datum tuurt ze omhoog, ver voorbij de lucht Ze kan nog steeds niet zonder hem nu ze daar drijft op zijn laatste zucht…

De stress drukt op mijn ledematen Ik voel mijn tijd is gekomen Ik heb geprobeerd er het beste van te maken En ik knik Alles wordt zwart Alles wordt licht Mijn adem ligt op mijn lippen En kan er net uitrollen…

rijendik stond doodstil op de wal te kijken de adem ingehouden toen hij opdook voor de laatste keer geen luchtbel meer om te ontsnappen de golven kringen weer gebogen is hun gaan het dood door schuld te lezen in de ogen…

Als ik jouw laatste adem vang dan blaas ik je nieuw leven in. In wanhoop grijp ik naar de lucht maar de dood is sneller. Nu je ademhaling is gestopt sluit ik jouw mooie ogen. De dood klopt aan en neemt je mee. Geeft mij de wanhoop, pijn en angst als bewijs van jouw ontvangst.…

De slimme dood in eindigheid vermomd, komt altijd na het dagelijkse brood, groeit liefde aan tot aangename kost. Als bloesemvuur van een late jeugd zich meldt, versnelt de adem van de vreugd als aangevroren rijp.…

Haar bloemen vallen op de oever, de maan schijnt – de mannen schreeuwen.…

Waarom doe je wat ik vraag? Luister niet naar mij – ik houd toch van jou!…

Duizend doden stierf zij in de nacht van de zevende maan gras was nooit groener en bloemen kleurden veel In sierlijke letters schreef zij haar naam opdat hij haar nooit zou vergeten en zuchtte haar laatste adem vervloog…

(mama, 20-04-1936 / 22-08-2011) gaan in liefde toen viel alles even stil ons hart in de jouwe, onze ogen bij elkaar onze handen streelden al het laatste leven buiten liet de zon een vlinder vallen binnen scheen de dood op jouw gezicht het was mooi hoe rust in overhand langs ingevallen wangen -zocht tot…

toen de liefde van korte duur was en hij de wind hoorde suizen ving hij de laatste stofjes van de zon toen aan de overzijde niet meer lag wat en wie hij zocht liep hij vast in het laatste woord toen het zingen van de krekels niet langer hoorbaar was sloot de nacht zich dicht hield de stilte haar adem in…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik nam je in mijn schoot vlak na dat je was gekomen door bloed en bloot zag ik voor het eerst je gezicht op het moment dat mijn adem bijna werd ontnomen heb jij je opgericht ik nam je in mijn schoot bij de geboorte van je dood door bloed en bloot zie ik voor het laatst je gezicht op het moment dat jouw adem werd ontnomen heb jij je opgericht…

om in bekwaamheid zich te schikken naar het lot van weer een nieuw avontuur de dood leeft zei Herodes, de dood vertelt zei Einstein, de dood is niet het einde vertelt de Boeddha, de dood smaakt naar meer vertelt elze, Heracles nodigde de stervenden uit om tezamen hun laatste adem te binden om zo langs het ineen geregen geheel zich te zetelen…

er was een adem voor de dood in terugtrekkende golven ogen werden groot toen de tweede vloed zijn aanblik bood er was geen kans alleen maar weg verdronken laatste woorden leven heeft gegeven behalve het water, zij ging moorden zonder woorden nu kabbelt zee op schone kusten liggen golven lui te rusten maar chaotisch zijn de wolken…

ze hebben de zon gewist het laatste stukje blauw vergeven nog wolkt onbestemd boven wei en verre dreven het is ademen maar zonder spirit in de lucht energie is gevlucht wij onderhouden met de dood op onze hielen de meesten zijn al ter ziele zonder aanwas is het snel gedaan in de laatste generatie verliest de mens zijn…

Als ik dood ben zal men mij meer willen, vooral kunnen begrijpen Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom gerijpt en met mijn laatste adem geijkt Als ik leef zal men mij best willen begrijpen maar kunnen? Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom "Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…

De liefde de dood. Het rood. Het blauw. De zon het licht. Het laatste licht. De grond. Het leven het leven. De dood.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

*Multipotente bloedstamcellen Mijn lever, mijn milt Hebben zich volgezogen Met veel teveel bloed Ongeneeslijk po- sitief, waagt hij te betwij- felen of hij sterft Tijd zal mij leren Wie uiteind'lijk de tango Met mij zal dansen...…

offerande voor zijn verdriet en als een vergelding van haar valse liefde en emotie voor hem Haar aanblik straalde hem tegemoet op het moment dat zij lijkwit uitsloeg en haar laatste adem vermengde met de stank van de vuilnishopen.…

Wat zal ik zien mijn laatste ogenblik op aarde? Het gezicht van mijn geliefde? Wat zal ik horen? De fluistering van haar stem? De laatste tik van de monitor? Wat zal ik horen en zien? De lippen van de verpleegster? Het kuchje van de dokter? Horen en zien zullen me vergaan als de rukwind van de dood me van mijn adem berooft.…

Hete vlammen likken aan mijn lijf waar vuur star zich een weg baant langs vergeten ogen ogen leeg witte bloemen verzachten niet wakker en doods in een laatste adem gevangen zwijg ik des duivels…

Ik stierf en er was niet ver van mij het hart, waaraan ik in volle geest, de laatste kus had willen geven, geboorte van de dood, verlangend naar die laatste stoot, die mij de vrijheid bood.…

Ontdaan van elke waan brak de maan in tweeën en zag de zee de liefde genadeloos vergaan Rozenblaadjes van geluk de laatste adem van stil begrijpen fluisterden zacht; 'hier eindigt onze nacht'…

Onze lieve schat ons zwart konijn Met op zijn neus dat witte vlekje Is bezig zijn laatste adem uit te blazen Hoe erg kan het sterven voor haar zijn Acht jaar heeft ze ons liefde gegeven Uitgeteerd kijkt ze me smekend aan Wil mij nog eens geen voer maar liefde geven Ach lieve baas het is zowat met mij gedaan Ik hunker naar je strelend aaien…

Aswoensdag, hoe zwaar het kruis te dragen op deze dag wanhoop en tranen hart getroffen besef komt in vlagen zoveel gewonden naast doden op hun laatste vlucht de woorden van de man, die weet dat het einde nadert leggen de adem stil…

gedachten mijn laatste liefde toe…

Wat zijn liefde en haat? Soms hebben ze te laat... Wat zijn de dood en het leven? Wie kan de laatste geven? Je ouders kunnen het, Er is liefde in hun bed. Hun liefde is gegeven Door de God om te leven. En wie geeft de dood? Ja, dat is weer God. Hij weet zelfs wanneer Je hoeft niet te leven meer. Is dat alles? Dan is er niets?…

leven Waarin ik alleen maar nemen kan Terwijl ik alles terug zou willen geven Als de dood geen liefde kent Maar liefde wel de dood Dan kies ik voor liefde met een einde Met mijn bloed in het ochtendrood.…