Alle inzendingen over Marroko OR lied

De kooltjes in de kolenkit zijn van het kolengilde lid. Aan ieder kooltje komt een eind, wanneer het door de schouw verdwijnt. Zo'n kooltje weet dat zelf dan niet en zingt ontroerd het gildenlied. ------------------------------------- uit: 'Velerhanden gedichten', 1997.…

een vage klank wat losse tonen op een rij nog net geen melodie maar in herhalen vormt zich langzaam het refrein dat de basis van een lied zal zijn ritmisch vormen zinnen strofen dragen het gevoel in klank naar boven het is mijn lied over de liefde maar muziek en woorden zijn uit verdriet geboren…

Nu lichtvergeten De avond rust Wordt alle weten Dieper bewust; Maar elk begeren Dat liefde deren Zou, en bezeren, Is nu gesust. En wijder sperren Zich ziel en zin, Nu ver de sterren Ontvonken in De onbetogen Azuren hoge... Klaar als de ogen die ik bemin!…

het was geen jazz toch kon ik in herhalen jouw middenoosten steeds dichter bij me halen de spraak versta ik niet maar hun gedrevenheid voelt als een boodschap in dit lied helaas is er geen einde ze gaan maar door ook zonder koor geef mij maar jazz waarin jouw hart huilt als het mijne…

Zie, mijn liefste, zoet en zacht, hoe de nacht 't bleke licht van al zijn sterren levend, bevend, vallen laat op 't gelaat, van zó hoog en van zó verre! Schijnt dees nacht ook eens zo lang voor wie bang eigen droefnis uit moet wenen, wie met liefde 't hart volgiet, ach, hij ziet de uren vlieden om zich henen; en hij houdt de zaligheid…

Al wat ik u kan zingen, Het is maar een klein lied. Wie kleine engelen horen, Kennen een ander niet. Ik weet, God zal nog spreken Met grotere trompet. De engelen des hemels Zijn daartoe neergezet.…

Daar blijft een lied dat 'k nog niet zong, Dat 'k om zijn gouden zekerheid Heb uitgesteld als een die jong Uit hoog geluk steeds hoger beidt. Ik weet dat ik het nergens zing Dan hier waar ik uw hart hoor slaan 't Lied waarin alle lied verging En elk ding beidt zijn nieuw bestaan...…

Hef ik het hoofd, zingt scherp gewet, zingt wars van dood en wars van vrees het drieste lied van bloed en vlees en parelt over dood en wet en zingt van deze dode boom met blinde keel de kleine vreugd van droombeest aan de oeverzoom, van duiker in de waterdeugd en zingt verblind van drift en jeugd en droom.…

In het duister kan ik wonen, in het duister kom ik thuis. Geen wrange woede daar, geen tieren dat rond mij komt staan. In het duister kan ik wonen, in het duister kom ik thuis. Geen woest vervloeken daar, geen fel gebaren dat mij dood wil slaan. In het duister neemt het duister al de koude weg uit mij. In het duister speelt het duister…

Sonnet Tot zulk een grootheid zal Amstelredam nog komen, Dat zij in treflijkheid zal overwinnen Rome: In deftigheid van raad, in mannelijk geweld, In orelogsbeleid, en machtigheid van geld. Dat haar geblazen faam zal snorren door de wolken, En dreigen met ontzag de wijd gelegen volken, De geel' en zwarte Moor, de Turk en Perziaan,…

Ik raak vervreemd van alles en van allen, van dingen die voor mij van waarde zijn geweest, van vrienden en van vrouwen wel het allermeest; zij duiken weg onder de duizendtallen. Soms komen 's avonds zij mij overvallen. Hij zegt: ga mee naar die of die, er is een feest; zij klaagt: waar ben je al die weken toch geweest? Ik wacht tot ik de deur…

o Lied! o Lied!…

wacht vul ik straks weer je glas ik schrijf het refrein van dit lied zonder pijn in een veel te korte tijd zie je worstelen door de dag je veegt door de soep in je oog maar die brengt toch een lach omdat dit lied je bevrijdt van dit leven in een lied een prachtig lang lied het leven is een lied veel te kort voor verdriet…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Vraag van mijn lied geen wijsheid en geen grootheid. Dit zijn vier regels en meer heb ik niet. Maar tot de wanhoop van mijn wrede doodstrijd, Laat mij het lied, het lyrisch lied. ----------------------------------- uit: Kwatrijnen (1919)…

Er is een lied ik ken de woorden niet maar het refrein zegt alles wat een lied moet zijn wat is nu dat refrein? ik zou er blij mee zijn die tekst me steeds ontschiet wist ik maar welk lied…

Als ik een lied op papier kon zetten Jouw kleuren kon beschrijven, in alle coupletten dan raakte ik nooit klaar Waarom verf je steeds je haar ?…

Fluisterend is de schaduw een lied van woorden en momenten die je zocht toen je stem alleen maar in stilte sprak en ik afscheid wilde nemen met de woorden die ik nooit zou kunnen zingen.…

dicht met rollende lippen als een golvende stroom langs milde oevers met sprietend gras voer mee met de waterige letters in noten gevangen en vind de melodie in een draaiende kolk daar vormen zij benedenwaarts gericht een spiraal van klanken waar de echo luistert haast onhoorbaar naar prille woorden zo vindt mijn dicht het lied…

Gevoel dat zweeft tussen de tongen van een lied gezongen, met vele stemmen en begeleid in achtergrond van verwonderen, een heldere muziek, zwevend, soms dansend tussen strak gespannen snaren, soms zacht beroerd door spelende vingers die tonen bedaren.…

Een geur van hoger honing verbitterde de bloemen, een geur van hoger honing verdreef ons uit de woning. Die geur en een zacht zoemen in het azuur bevrozen, die geur en een zacht zoemen, een steeds herhaald niet-noemen, ried ons, ach roekelozen, de tuinen op te geven, riep ons, ach roekelozen, naar raadselige rozen. Ver van ons volk…

in mijn bedroefde keel klopt een nieuw lied.…

als ik het lied van de stilte dicht beweegt de hand op pulserende slagen worden mijn vingers speels opgelicht en draagt inkt het heelal van eeuwige dagen geen enkel woord zal op papier geraken hoe immers moet ik schrijven om een zachte bomenruis te verbeelden of met jou de volheid van de leegte te beklijven als ik het lied van de stilte…

leiden en de wolven janken hun lied naar naar boven zijn zij gevallen geniet de wolven janken hun lied…

Hoofdschuddend, horen zij aan zijn onbezonnen, eigen, lied want zoals zij zingen...lukt hem niet... .....-alleen-..... Verlaten, uit het niets, liep hij weer heen waaruit en waarin, hij vervolgens, opnieuw verdween ....-alleen-......…

Laat me niet zo lang op jou wachten, Stel me gerust met je glimlach en Maak me blij met je ogen die mijn ogen Zien; Liefste ik wil jou blij maken, Met de zuivere liefde die ik jou te Geven heb: Ja ik houdt zielsveel van je…

De deurbel klinkt indigo zonder echo, of een verlangen in het licht van gevoelens drijven wolken wollig op klanken van melodieuze heimwee kitsch verstaat de schoonheid van twijfel die jou is toevertrouwd en naast elkaar verzameld in ivoor en porselein geldt de wet van herhalen tijdens zielszware voetstappen op een in inkt verlaten…

Herkende het dodenlied niet aan het vallen van de bladeren was voor mij iets tijdloos verbonden een gevoel zonder heen gaan van dromen ik dacht ook niet aan jouw stem toen ik iets hoorde in de wildernis was er heel ver weg liefde een echo van stilte in een droom herinnerde mij geen enkele noot of muzikaal verlangen toen je nog naast me…